de persoon achter het uniform
“Dat wij-gevoel vind ik tof, samen bezig zijn en wat er verder gebeurt is dan niet meer belangrijk”
Damyen is queer bij Defensie
Werken bij Defensie. Voor sommigen is dat een roeping, voor anderen gewoon een
baan. Maar voor iedereen heeft zoiets veel impact. Interviewer Stijn de Vries
ging bij drie Defensiemedewerkers op bezoek om antwoord te krijgen op zijn
vraag: wie schuilt er achter het uniform?
DAMYEN
29, hij/hem Projectofficier diversiteit en inclusie vanuit de Marine
Wat doet een projectofficier diversiteit en inclusie?
“Met het team adviseren wij bijvoorbeeld de commandant over thema’s op het gebied van diversiteit en inclusie. En ik ben reservist bij de Marine, dat is een soort flexibele schil van Defensie die gebruikt kan worden om de organisatie te ondersteunen.”
Ben je dan een soort oproepkracht?
“Er wordt uitvraag gedaan omdat bij Defensie ergens een behoefte aan is. En daar kun je dan op reageren.”
En dan zit je op een schip, hoe is dat leven daar?
“Ik zit bij de Marine dus als ik word opgeroepen, is dat voor op een schip. Daar is dan verder alleen maar water om je heen. Dat geeft een vorm van vrijheid en focus. Je bent alleen maar met dat schip bezig – je zorgt ervoor dat we van A naar B komen. En dat doe je allemaal samen. Dat wij-gevoel vind ik tof. Samen met een opdracht bezig zijn. Alles wat er verder gebeurt is dan niet meer belangrijk. Dat is gewoon heel mooi.”
"dat je homo bent, betekent niet dat je een bepaald werk niet kan doen – het is geen arbeidshandicap"
Wanneer wist je: het wordt Defensie? Waarom wilde je niet kok worden of iets anders?
“Ik wilde al best lang al bij de Krijgsmacht werken, alleen het voelde best wel ver weg of zo. Enerzijds omdat je altijd een beeld hebt van alleen maar stoere mensen. Pas ik daar wel bij? Mijn eigen antwoord verschafte wel meteen duidelijkheid: ja, ik pas daar wel bij! Dat je homo bent, betekent niet dat je een bepaald werk niet kan doen – het is geen arbeidshandicap. Toen ik mij dat realiseerde, wist ik het: ik moet dit aangaan.”
Wat vond jouw vriend Bram ervan, dat je bij de Defensie ging werken?
“Vooral toen ik actief dienend militair was, was ik veel weg. Ik merkte dat dit echt impact had. Met wel een beetje pijn in m'n hart heb ik toen wel besloten om op dit moment niet meer actief dienend te zijn. Maar die ambitie heb ik nog wel. Toen ging ik verder als reservist en was ik minder vaak van huis.”
Je hebt die ambitie nog wel?
“Ik mis het varen. Dat klinkt misschien stom, maar als je op zo'n schip staat, dan is Nederland ver weg; alles waar je rekening mee hoeft te houden is daar, op dat moment. En meer is er niet.”
Wat vindt je vriend ervan dat jij eigenlijk toch wel een beetje met die gedachte speelt om weer terug te gaan?
“Nou ja, dat vindt hij niet ideaal. Hij heeft altijd gezegd dat hij 100% achter mijn besluiten staat en mij support. Dus als ik zou besluiten om actief te gaan dienen, dan zou hij wel achter me staan. Echte liefde overwint uiteindelijk alles.”
Als jij niet aan het werk bent, wat doe je dan?
“Ik hou van sporten, zwemmen, fitness, uit eten met Bram en spelletjes spelen. Bordspellen, kaartspellen, alles. Spellen in de breedste zin van het woord. Kolonisten van Catan, Eldorado, ik houd ervan. Dominion heb ik wel veel gespeeld. En Dungeons & Dragons – ook leuk!”
Een klein vogeltje fluisterde mij in dat je ook nogal into Star Wars bent?
“Ja dat klopt. En Harry Potter. Ik denk dat ik dat een beetje heb meegekregen van mijn vader, vroeger.”
Zit je dan samen met Bram op de bank naar Star Wars te kijken?
“Absoluut niet. Voor bordspellen kan ik hem nog wel meekrijgen, maar dat hele Star Wars is zijn ding niet. We hebben een hele kast vol met spelletjes. Sommigen heb ik nog niet eens uitgepakt. Als ik nu met nóg een nieuwe thuis zou komen, krijg ik wel een fittie, denk ik.”
Hoe heb je hem eigenlijk ontmoet?
“Heel stom; bij een fastfoodketen. Binnen een week vloog de vonk over. Op 2 april zagen we elkaar daar voor het eerst en op 9 april hadden we een relatie. Binnen een week! En dat is nu acht jaar geleden.”
