uit onze archieven
“Als we op adoptie moeten wachten zijn we straks grijs”
Luc & Luuk hebben een kinderwens
Al op de eerste date vroeg Luuk Doorakkers (27) aan Luc Nibbeling (27) of hij een kinderwens had, maar tot nu toe is het de mannen niet gelukt die te realiseren. "Het kwam bijna tot een adoptie, maar februari 2021 werd het hele proces stilgelegd."
Luc: “Ik kom uit een groot gezin in de Achterhoek, dus het gezinsleven was voor mij altijd heel vanzelfsprekend. Het moeilijkste van uit de kast komen was dat ik dacht dat een gezin daarmee ingewikkelder zou worden. Later bleek dat je dat plaatje helemaal niet hoeft op te geven. Dat kwam door m’n relatie met Luuk.”
Luuk: “Al op de eerste date vroeg hij of ik kinderen wilde. Ik hou wel van die directheid. Ik had zelf nog geen idee, maar ik voelde me niet overvallen of zo.”
Luc: “We zijn best gestructureerd. Dus we zijn al vroeg begonnen. We wisten dat het een langdurig proces zou zijn. We willen bovendien het liefst een groot gezin. Al op ons 22ste zijn we naar een informatiebijeenkomst geweest van Stichting Meer dan Gewenst in het Amsterdams Lyceum. We dachten dat we misschien in een kring met drie andere stellen zouden zitten, maar er waren wel honderd, honderdvijftig aanwezigen. Dat verbaasde ons; in de gayscene wordt niet zoveel over het vaderschap gesproken.”
Luuk: “We zijn op adoptie uitgekomen omdat dat ons een mooi proces leek. In Amerika kan een vrouw tijdens haar zwangerschap besluiten het kind af te staan en zelf de ouders kiezen.”
Luc: “In Nederland worden maar weinig kinderen ter adoptie afgestaan. En waarom zouden we een kind op de wereld zetten, als er al zoveel kinderen geen ouders hebben?”
“de eerste lhbtq-emancipatiegolf ging over jezelf mogen zijn, de volgende over gelijke rechten voor regenbooggezinnen”
Luuk: “We hadden bijna het hele proces doorlopen: cursus, onderzoek van de Raad voor de Kinderbescherming. We moesten alleen nog een beginseltoestemming.” Dat was februari. Een week later was het hele adoptieproces in Nederland stilgelegd.
Luc: “Ik begrijp gewoon niet dat het niet meer kan. Er zitten zoveel kinderen op de wereld in slechte omstandigheden. De staat heeft in het verleden een aantal fouten gemaakt. Maar in de VS zijn die nooit gebleken. Misschien dat adoptie uit Amerika weer opgestart wordt, maar daar gaan we niet op wachten. Ik weet uit mijn tijd als voorzitter van Meer dan Gewenst hoe langzaam politiek-Den Haag kan werken. Dan zijn we al grijs.”
Luuk: “We moesten opnieuw bedenken wat we wilden. Wilden we het überhaupt nog?”
Luc: “Na onderzoek kwamen we uit bij draagmoederschap in Canada. Dat is geen commercieel model, zoals in de VS. Je zoekt dan zowel een draagmoeder als een eiceldonor. In Canada is het proces al goed doorontwikkeld.”
Luuk: “Als het hele proces makkelijker was in Nederland, hadden we daarvoor gekozen. Ik hoop dat er gauw een nieuwe emancipatiegolf komt in lhbtq-rechten. De eerste golf ging over jezelf mogen zijn. De volgende stap over gelijke rechten voor regenbooggezinnen.”
Luc: “Ik hoop dat onze kinderen opgroeien in een wereld waarin het heel normaal is om twee vaders te hebben.”
