Deel 3: Raamloze ruimtes en genderbending Groningen
Raamloze ruimtes en genderbending Groningen
Klik hier voor de fotoreportage!
Voor ronde drie van de stapmarathon reisde het Gay.nl-stapteam af naar het grootste studentenbolwerk van het noorden, Groningen. Een stad waar de staphomo het de laatste jaren zwaar te verduren heeft gehad. De Rits, de Mac en vrouwencafé De Koningin sloten hun deuren en als klap op de vuurpijl ging COC Groningen failliet…
Cafe Garbo
Weet u het nog? Vroeger verstopten we de homo ontmoetingsplaatsen, klopten we drie keer op de deur bij het COC, zeiden het wachtwoord ‘rodondendron ‘ en werden dan snel en stiekem binnengelaten. Inmiddels heeft het plaatselijke COC een doorstart gemaakt en oude tijden herleven in haar Café Garbo waar je alleen kunt komen door in een drukbezocht theater door een blinde deur te stappen naar een raamloze achterkamer.
Daar lijkt de tijd jaren stil te hebben gestaan. De inrichting is oubollig en het schaarse aanwezige publiek weet waarschijnlijk nog goed hoe ze met z’n allen live “Ding-A-Dong” het s
ongfestival hebben zien winnen. De barjongen draait depressieve muziek waarvan je de neiging krijgt om jezelf dan maar direct in het nabijgelegen Boterdiep te storten. Hij maakte er geen geheim van met tegenzin achter de bar te staan. Met zo’n gangmaker wordt elk feestje een begrafenis.
In Garbo kwamen we fervent Gay.nl-forummer Bliss Laveau tegen die ons vertelde dat de gesloten Rits nu de VivaLaDiva heet en zich profileert als gay en transgender friendly. Ze escorteerde ons vriendelijk die kant op en vertelde honderduit over van alles en nog wat, wat we vast wel hadden onthouden als de straatstenen van Groningen niet zo ont-zet-tend boeiend waren geweest.
Bij de VivaLaDiva stonden buiten twee homo’s te zoenen, binnen werden we welkom geheten door drie kleurrijke travestieten en vanaf de bar werden we uitgekleed door tientallen mannenogen. Maar, zoals genderbending eigenaresse Katja zei, ‘ondanks dat 90 procent hier homo is, is het geen homokroeg’! Tuurlijk schat.
Gooi een kwartje in Katja en je krijgt d’r levensverhaal. Het boeiendste aspect daarvan staat achter de bar. Want haar, hela
as heteroseksuele, zoon is de moeite van het bekijken waard.
El Rubio
Eenmaal ontsnapt uit de klauwen van Katja vluchtten wij naar El Rubio. De gezelligheid van dit café heeft een incubatietijd van ongeveer een half uur. Dus geef jezelf, ondanks de donkere inrichting en wederom veel hardnekkig starende ogen, de tijd om meegenomen te worden in de sfeer. Dan kun je je prima vermaken.
Hoewel de muziek er al vrolijk en gezellig was, vroegen we Marianne Rosenberg’s klassieker Ich bin wie du aan en het blije barpersoneel draaide dit onmiddellijk en de kroeg zong vrolijk mee! Cocktails worden geschonken op doordeweekse dagen maar niet op zaterdag, want dan zit El Rubio hartstikke vol.
Deze bezoekers variëren van jong tot oud en van lesbo tot leuk. En zoals wij al eerder constateerden in andere steden zorgt zo’n mix automatisch voor sfeer. Net als in Piggenhuys Breda zijn ze hier vooral van het kijken, maar als je ze dan aanspreekt zeggen ze op zich wel iets terug… In het Gronings… Dat dan weer wel… Dus dat wordt knikken, lachen en hopen dat het klopte.
Club G.A.y (Golden Arm)
Een significant aantal bezoekers van El Rubio stond een uurtje later net als wij vrolijk te dansen op een van de drie verdiepingen in Club G.A.y Wat gewoon de Golden Arm is, maar ze doen hier aan duidelijke doelgroepdefinitie (ja Katja, zo kan het ook!).
Elke verdieping heeft zijn eigen muziekstijl. Beneden Trance en Dance en dus lekker uit je plaat, de middelste verdieping biedt toegankelijke, dansbare pop en boven is er een Nederlandstalig meezingcafé waar je zelfs kunt karaoke-en. Mits je zin hebt om daarvoor twintig minuten voor joker met een microfoon in je hand bij de bar te gaan staan.
Ook hier was het weer hard werken voor een beetje contact met de locals. Een gesprek beginnen of überhaupt oogcontact krijgen met een van de Groningse stappers was als klaarkomen op de nieuwe clip van de Toppers, het lukt wel, maar het duurt gewoon veel langer. We sluiten niet uit dat het ook kan liggen aan gebrekkige flirttechnieken.
Toch is het terecht dat de homo’s uit alle hoeken en gaten van de omgeving in het weekend naar de Golden Arm gaan. Je kunt er urenlang een leuke avond hebben en de deuren gaan pas tegen acht uur ’s ochtends weer dicht zodat niemand op een koud station hoeft te wachten op de eerste bus terug naar Vlagtwedde.
Cijfer: 7,5, al met al wordt Groningen als uitgaansstad voor zowel jonge als oudere homo’s gered door een volle Golden Arm. Daar wordt het echter pas om twee uur boeiend dus de kroegen zijn wel van belang. Mocht Groningen over een paar jaar de Roze Zaterdag willen gaan organiseren, dan kan de horeca dus nog wel een flinke creativiteitsinjectie gebruiken, want hoe druk El Rubio ook was, een grote stad als Groningen verdient meer leuke kroegen.
Gouden tips: Ons geweldige NH Hotel de Ville, met gratis internet en koeigrote bedden lag om de hoek van Club G.A.y en we werden niet eens rond uitchecktijd ons bed uit gebeld. Vooraf uit eten kan als geen ander in restaurant Overstag, zowel serveerster Gabrielle als de eigenaresse warmen met liefde hun heteroseksuele collega voor je op.
Ook in april gaan wij weer op stap. Voor wie wil raden waarheen, lichten wij weer een cryptotipje van de sluier: het wordt heel erg Symphonica in Rosso!
Noot: Voor dit onderzoek bezoeken wij uitsluitend kroegen/bars/clubs die minstens eenmaal per week te bezoeken zijn en zich officieel in de eerste plaats op homo’s richten. Speciale feesten en/of evenementen vormen geen onderdeel van het onderzoeksgebied. Overal zullen we aan vaste bezoekers en barpersoneel vragen of de avond representatief is voor de kroeg/bar/club om zo een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de kroeg/bar/club. Voor de erbarmelijke kwaliteit van de foto’s is de camera van Kristiaan verantwoordelijk. Meningen en conclusies in het artikel zijn subjectief en niet noodzakelijkerwijs de mening van GAY.NL.
Eerdere artikelen:
Introductie
Januari
Februari
Klik hier voor de fotoreportage!
Voor ronde drie van de stapmarathon reisde het Gay.nl-stapteam af naar het grootste studentenbolwerk van het noorden, Groningen. Een stad waar de staphomo het de laatste jaren zwaar te verduren heeft gehad. De Rits, de Mac en vrouwencafé De Koningin sloten hun deuren en als klap op de vuurpijl ging COC Groningen failliet…
Weet u het nog? Vroeger verstopten we de homo ontmoetingsplaatsen, klopten we drie keer op de deur bij het COC, zeiden het wachtwoord ‘rodondendron ‘ en werden dan snel en stiekem binnengelaten. Inmiddels heeft het plaatselijke COC een doorstart gemaakt en oude tijden herleven in haar Café Garbo waar je alleen kunt komen door in een drukbezocht theater door een blinde deur te stappen naar een raamloze achterkamer.
Daar lijkt de tijd jaren stil te hebben gestaan. De inrichting is oubollig en het schaarse aanwezige publiek weet waarschijnlijk nog goed hoe ze met z’n allen live “Ding-A-Dong” het s
ongfestival hebben zien winnen. De barjongen draait depressieve muziek waarvan je de neiging krijgt om jezelf dan maar direct in het nabijgelegen Boterdiep te storten. Hij maakte er geen geheim van met tegenzin achter de bar te staan. Met zo’n gangmaker wordt elk feestje een begrafenis.In Garbo kwamen we fervent Gay.nl-forummer Bliss Laveau tegen die ons vertelde dat de gesloten Rits nu de VivaLaDiva heet en zich profileert als gay en transgender friendly. Ze escorteerde ons vriendelijk die kant op en vertelde honderduit over van alles en nog wat, wat we vast wel hadden onthouden als de straatstenen van Groningen niet zo ont-zet-tend boeiend waren geweest.
Bij de VivaLaDiva stonden buiten twee homo’s te zoenen, binnen werden we welkom geheten door drie kleurrijke travestieten en vanaf de bar werden we uitgekleed door tientallen mannenogen. Maar, zoals genderbending eigenaresse Katja zei, ‘ondanks dat 90 procent hier homo is, is het geen homokroeg’! Tuurlijk schat.
Gooi een kwartje in Katja en je krijgt d’r levensverhaal. Het boeiendste aspect daarvan staat achter de bar. Want haar, hela
as heteroseksuele, zoon is de moeite van het bekijken waard.El Rubio
Eenmaal ontsnapt uit de klauwen van Katja vluchtten wij naar El Rubio. De gezelligheid van dit café heeft een incubatietijd van ongeveer een half uur. Dus geef jezelf, ondanks de donkere inrichting en wederom veel hardnekkig starende ogen, de tijd om meegenomen te worden in de sfeer. Dan kun je je prima vermaken.
Hoewel de muziek er al vrolijk en gezellig was, vroegen we Marianne Rosenberg’s klassieker Ich bin wie du aan en het blije barpersoneel draaide dit onmiddellijk en de kroeg zong vrolijk mee! Cocktails worden geschonken op doordeweekse dagen maar niet op zaterdag, want dan zit El Rubio hartstikke vol.
Deze bezoekers variëren van jong tot oud en van lesbo tot leuk. En zoals wij al eerder constateerden in andere steden zorgt zo’n mix automatisch voor sfeer. Net als in Piggenhuys Breda zijn ze hier vooral van het kijken, maar als je ze dan aanspreekt zeggen ze op zich wel iets terug… In het Gronings… Dat dan weer wel… Dus dat wordt knikken, lachen en hopen dat het klopte.
Club G.A.y (Golden Arm)
Een significant aantal bezoekers van El Rubio stond een uurtje later net als wij vrolijk te dansen op een van de drie verdiepingen in Club G.A.y Wat gewoon de Golden Arm is, maar ze doen hier aan duidelijke doelgroepdefinitie (ja Katja, zo kan het ook!).
Elke verdieping heeft zijn eigen muziekstijl. Beneden Trance en Dance en dus lekker uit je plaat, de middelste verdieping biedt toegankelijke, dansbare pop en boven is er een Nederlandstalig meezingcafé waar je zelfs kunt karaoke-en. Mits je zin hebt om daarvoor twintig minuten voor joker met een microfoon in je hand bij de bar te gaan staan.
Ook hier was het weer hard werken voor een beetje contact met de locals. Een gesprek beginnen of überhaupt oogcontact krijgen met een van de Groningse stappers was als klaarkomen op de nieuwe clip van de Toppers, het lukt wel, maar het duurt gewoon veel langer. We sluiten niet uit dat het ook kan liggen aan gebrekkige flirttechnieken.
Toch is het terecht dat de homo’s uit alle hoeken en gaten van de omgeving in het weekend naar de Golden Arm gaan. Je kunt er urenlang een leuke avond hebben en de deuren gaan pas tegen acht uur ’s ochtends weer dicht zodat niemand op een koud station hoeft te wachten op de eerste bus terug naar Vlagtwedde.
Cijfer: 7,5, al met al wordt Groningen als uitgaansstad voor zowel jonge als oudere homo’s gered door een volle Golden Arm. Daar wordt het echter pas om twee uur boeiend dus de kroegen zijn wel van belang. Mocht Groningen over een paar jaar de Roze Zaterdag willen gaan organiseren, dan kan de horeca dus nog wel een flinke creativiteitsinjectie gebruiken, want hoe druk El Rubio ook was, een grote stad als Groningen verdient meer leuke kroegen.
Gouden tips: Ons geweldige NH Hotel de Ville, met gratis internet en koeigrote bedden lag om de hoek van Club G.A.y en we werden niet eens rond uitchecktijd ons bed uit gebeld. Vooraf uit eten kan als geen ander in restaurant Overstag, zowel serveerster Gabrielle als de eigenaresse warmen met liefde hun heteroseksuele collega voor je op.
Ook in april gaan wij weer op stap. Voor wie wil raden waarheen, lichten wij weer een cryptotipje van de sluier: het wordt heel erg Symphonica in Rosso!
Noot: Voor dit onderzoek bezoeken wij uitsluitend kroegen/bars/clubs die minstens eenmaal per week te bezoeken zijn en zich officieel in de eerste plaats op homo’s richten. Speciale feesten en/of evenementen vormen geen onderdeel van het onderzoeksgebied. Overal zullen we aan vaste bezoekers en barpersoneel vragen of de avond representatief is voor de kroeg/bar/club om zo een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de kroeg/bar/club. Voor de erbarmelijke kwaliteit van de foto’s is de camera van Kristiaan verantwoordelijk. Meningen en conclusies in het artikel zijn subjectief en niet noodzakelijkerwijs de mening van GAY.NL.
Eerdere artikelen:
Introductie
Januari
Februari
