Een officiële filmopleiding heeft Willem Timmers nooit gevolgd. Zijn eerste documentaire, over de impact van toerisme, maakte hij 'omdat het onderwerp me gewoon heel erg aansprak’ als onderdeel van zijn masterscriptie. Die film werd een succes en zo richtte hij zijn eigen productiehuis op. Dit weekend begint hij in een verlaten ziekenhuis in Berlijn met het draaien van zijn volgende film: 'Jordy in Transitland'.
‘Ik had een geweldige scriptiebegeleider die vroeg wat ik écht wilde. Ik gaf aan dat het me leuk leek om een keer een documentaire te maken. Ik kijk graag docu’s, maar ik weet ook dat mensen er speciaal voor hebben geleerd. Toch vond m’n begeleider dat ik ervoor moest gaan.’ Die eerste film werd steeds groter. ‘Het mooie was dat we voortdurend werden gevraagd of het enkel voor mijn scriptie zou worden of toch voor een groter publiek. In dat laatste geval moest het professioneler. Uiteindelijk heeft de film op 60 filmfestivals gedraaid, juist vanwege het onderwerp. Hij is niet mooi gedraaid, maar het verhaal is heel sterk. Nu focus ik me naast verhalen ook op het creëren van mooie beelden.’
Copper Views, het productiehuis dat Willem samen met producent Ilja Kok oprichtte, maakt films die een maatschappelijk debat moeten aanwakkeren. ‘We zijn inderdaad een tikkeltje idealistisch. Ondanks dat we niet onze mening in de film verwerken, roept het wel discussie op bij het publiek. Dat is onze voornaamste drijfveer om films te maken.’
Het nieuwste project, Jordy in Transitland, gaat over een transvrouw die aan het begin van haar medische transitie staat. Een onderwerp dat de laatste tijd veel in de belangstelling staat. ‘Er moeten andere films over transgenders komen. Het moet niet meer het hoofdonderwerp zijn. Vaak is de boodschap “het zijn ook mensen”; ik wil af van dat patiëntenimago. Het gaat over emoties die we allemaal herkennen.’
Willem ontmoette Jordy zes jaar geleden in Harderwijk. ‘Ze stond een levend standbeeld na te doen. Ik vind het altijd fijn om mensen die uit de massa springen te volgen. Ik kan me enorm identificeren met het zoeken naar erkenning. Ik dacht: als ik nu niet een film over haar maak, doe ik het nooit meer.’ De nieuwe film wordt een cross-over tussen documentaire en animatie. ‘Ik heb vaak de behoefte gehad om iets te laten zien wat niet waarneembaar is in de echte wereld. Bij Jordy zelf is vaak niet duidelijk wat nou echt is en wat niet. Er is een enorme discrepantie tussen hoe ze zichzelf ervaart en hoe anderen haar zien. Animatie maakt dat mogelijk.’
De film heet bewust Jordy in Transitland en niet Jody, zonder r, haar nieuwe naam. ‘Ik neem het transitiegebied als uitgangspunt. Transitland is het imaginaire gebied tussen de hokjes man en vrouw en het hele spectrum ertussen. Het is eigenlijk een wachtruimte, alsof je overstapt, in transit bent, op een vliegveld. Je moet hoe dan ook wachten op je volgende vlucht. Voor Jordy kan die wachttijd niet snel genoeg voorbij zijn, en dat vind ik een interessant verhaal. Je hebt er geen regie over, je moet medici overtuigen dat je het echt wilt. In de film maken we een statement: “Kom op, ik lig hier al op de operatietafel, waar blijft mijn goedkeuring?”’
Meer films van Willem vind je op de website van Copper Views. Om Jordy in Transitland daadwerkelijk te kunnen maken, zamelt Willem de allerlaatste loodjes in op een crowdfundingcampagne. Die vind je hier.
In 'Uit de kunst' zetten we bijzondere kunstenaars in de spotlight. Ben jij een getalenteerd fotograaf, beeldhouwer, tekenaar, schilder of bijvoorbeeld breier? Laat het ons weten via redactie@winq.nl.
