Rick Verhagen: 'De pornowereld lijkt heel opwindend, maar dat is het helemaal niet'

Zet hem naakt op het podium, daar heeft Rick geen problemen mee. Maar een boekpresentatie is andere koek. Hij heeft zijn leven met veel hoogte- maar ook dieptepunten beschreven in '#Tina, Mijn affaire met Crystal Meth'. Wij spreken de ex-pornoacteur in Amsterdam.

Na een carrière als go-go danser, stripper en acteur in pornofilms heeft Rick Verhagen het boek #Tina, Mijn affaire met Crystal Meth geschreven. Het schrijven van dat boek noemt hij zijn redding. 'Op een bepaald moment kreeg ik een overdosis van drugs', vertelt Rick. 'Toen mijn huisarts voorstelde dat ik naar een inrichting moest, wist ik dat er iets moest gebeuren.' 

'In Amsterdam ben ik verpest. Ik had een relatie met een bekende Nederlander, toen dat stopte heb ik een behoorlijke klap gekregen. We hadden ruzie, er was bedrog, jaloezie. Noem maar op. Daarna ben ik denk ik onbereikbaar geworden. Ik ben na die relatie naar Amsterdam verhuisd en daar belandde ik in een achtbaan van seks en feestjes.' 

Moeilijke jeugd
Van jongs af aan had hij het gevoel alleen te zijn. 'Ik had lang, rood haar en zag er een beetje uit als een meisje. Bovendien hadden mijn ouders geen tijd voor mij. Ze hadden alleen aandacht voor hun café in Nijmegen. Ik denk dat het door die tijd komt dat ik later om zoveel aandacht ben gaan vragen. Maar dan op een extreme manier door het op podium te staan.'

'Tijdens een feestje ging ik zonder broek dansen. A pornstar was born'

Dat deed hij voor het eerst tijdens een feest in Antwerpen. "Ik had een pilletje op en op een gegeven moment deed ik mijn broek uit. Dat vond ik kicken en ik kreeg er veel aandacht door. A pornstar was born.' Na een tijd te werken als go-go danser en stripper ging hij in Amerika de pornoindustrie in. 'Ik moest alles in mijn eentje doen. Er was niemand die vroeg waar ik mee bezig was en dus bracht ik nachten door in sauna's en op feestjes en gebruikte ik heel veel drugs.' 

'Ik was nog steeds verlegen. Ben altijd bang voor afwijzingen. Toen ik op een after een pijpje Crystal Meth kreeg zei ik geen nee. En zo ging het steeds verder.' Het maakte Rick niet uit wat voor een aandacht hij kreeg, als die er maar was. 'Ik had totaal geen eigenwaarde. Ik hield gewoon niet van mezelf.' 

'Als kind kreeg ik niet de aandacht die ik nodig had. Toen ik zonder kleren op het podium ging dansen kreeg ik die aandacht wel' 

'Het is kei hard werken'
'Als kind kreeg ik niet de aandacht die ik nodig had. Toen ik zonder kleren op het podium ging dansen kreeg ik die aandacht wel. Dat komt natuurlijk allemaal voort uit onzekerheid. 

Na een overdosis besloot hij te stoppen met acteren in pornofilms en afstand te nemen van de scene. 'Het is mijn eigen schuld geweest. Ik had rechtop moeten blijven staan, maar dat heb ik niet gedaan. Op feestjes spreken mensen mij altijd aan om mijn carrière in de porno. Ze denken allemaal dat het geil is, maar dat is het helemaal niet. Ze vergeten dat je het geestelijk aan moet kunnen. Het is kei hard werken.' 

'Na het horen van mijn verhaal kreeg ik gelijk een contract' 

Het boek
Schrijven deed hij al zijn hele leven. 'Ik heb altijd verhalen in dagboeken geschreven', vertelt Rick. 'Mijn moeder zei altijd al dat ik dingen van me af moest schrijven. Daar geloofde ik nooit zo in, maar nu snap ik dat ze gelijk heeft gehad.'

'Via Facebook ben ik in contact gekomen met iemand die mij ging begeleiden in het schrijfproces van dit boek en door hem kwam ik in contact met een uitgever. Na het horen van mijn verhaal kreeg ik gelijk een contract. Dat is denk ik achteraf mijn redding geweest.'

'Sinds het schrijfproces ben ik clean. Ik had deadlines, moest dingen inleveren. Elke keer kwam er iemand bij mij langs zodat ik bleef schrijven. Mijn doel is nu duidelijk te maken dat je je rug recht moet houden als je in een scene terecht komt waar het er zo heftig aan toe gaat. Je gaat het geluk daar niet zomaar vinden. Daarvoor moet je eerst naar jezelf kijken.' 

#Tina, Mijn affaire met Crystal Meth is vanaf nu verkrijgbaar op Bol.com. 

^{Tekst en beeld: Roel Janssen}