Sipke Jan Bousema en zijn echtgenoot gaan verder als vrienden

Na 18 jaar samenzijn zetten Sipke Jan Bousema en zijn echtgenoot Willem een punt achter hun huwelijk. Ze gaan verder als vrienden. Een gesprek over knetterende kalverliefde, hechte vriendschap en een dovende vlam. En dat allemaal in het licht van de soms allesverzengende spotlight.

We ontmoeten Sipke Jan en Willem in het souterrain van een prachtig pand aan de hoofdstedelijke Prinsengracht. Jarenlang betrokken de mannen de woning samen, sinds een tijdje is alleen Willem er nog te vinden. Sipke, lachend: “Terwijl dit ooit juist mijn droomhuis was. Ik woon inmiddels overigens slechts drie straten verderop.”

Normaliter doen we bij Winq zelf de interviewaanvragen, maar dit keer waren de rollen omgekeerd. Sipke Jan benaderde ons met de vraag of Willem en hij het volledige verhaal achter hun scheiding met ons mochten delen.

“Een groot deel van Willems familie moest er via een roddelblad achter komen dat we apart zijn gaan wonen”

Dit is ongetwijfeld een van de meest opmerkelijke verzoeken die we op de redactie hebben gehad. Hoe besloten jullie ertoe zo’n persoonlijk verhaal aan de grote klok te hangen?
Sipke Jan: “Willem en ik zijn lang een vaste waarde in de media geweest. Dat we nu uit elkaar gaan is toch een beetje het einde van een era. Onze goede vrienden hebben we het uiteraard zelf verteld, maar we hebben best een groot netwerk. We hebben eerst overwogen om het via een Facebookpost te doen, maar dit leek ons een mooiere manier om iedereen in één keer goed te vertellen over onze beslissing. Door het op deze manier te doen, wilden we daarbij voorkomen dat er een onjuist verhaal de ronde zou gaan doen.’

Was dat risico groot? Jij bent de afgelopen jaren toch vooral actief achter de schermen, als producent?
SJ: “Toch word ik nog steeds in de gaten gehouden door de pers.”
Willem: “Zo bleek maar weer. Eind vorig jaar gebeurde precies waar we bang voor waren. Vlak voordat Sipke Jans moeder plots overleed, besloten we om een time-out te nemen en apart te gaan wonen. Van een scheiding was toen nog helemaal geen sprake. We hadden het niet gelijk aan alle familie en vrienden verteld, omdat we tijd wilden nemen om voor onszelf uit te zoeken wat werkte, maar dat nieuws lekte helaas uit.”
SJ: “Ik werd er door een roddelblad over gebeld en heb hen kort telefonisch te woord gestaan, maar in het uiteindelijke artikel werden mijn woorden ontzettend verdraaid. Er werd gesteld dat Willem mij had verlaten en dat ik er helemaal kapot van was. Zo ontstond het beeld dat Willem mij in die zware tijd als een blok liet vallen, terwijl daar helemaal niets van waar was.”

Hoe gingen jullie daarmee om?
SJ: “Het was heel kwetsend, dat bericht was in die lastige periode wel het laatste wat we konden gebruiken. Ik weet nog dat ik het erover had met mijn vader, die, ondanks dat hij een ernstig probleem heeft met zijn kortetermijngeheugen, precies wist hoe de vork in de steel zat. ‘Kijk wat ze over ons schrijven,’ zei ik, ‘zo is het niet en zo voelt het helemaal niet’. Hij wist onze situatie toen ontzettend mooi te duiden: 'Jullie huwelijk is voltooid, jullie zijn klaar voor een nieuwe start', zei hij.”
W: “Gelukkig is dat nieuws toen snel overgewaaid, maar het deed geen recht aan onze situatie. Een groot deel van mijn familie heeft er op die manier achter moeten komen dat Sipke en ik apart waren gaan wonen. Alleen mijn broer had ik erover verteld, die was nog helemaal bang dat hij zich had versproken.”
SJ: “We hebben gewoon de tijd nodig gehad om rustig te bepalen hoe we verder wilden. We hebben in achttien jaar zo ontzettend veel meegemaakt samen, daar zet je niet zomaar een punt achter.”

Hoe hebben jullie elkaar 18 jaar terug eigenlijk leren kennen?
SJ: “Moeten we zo ver terugblikken?” Lachend nu: “Wil je soms dat we ons bedenken?”
W: “Toen we elkaar leerden kennen, werkte ik naast mijn studie achter de bar bij So What, een kleine gaykroeg in Hilversum. Op een avond stapten er ineens twee boomlange jongens binnen. Mijn oog viel direct op Sipke.”
SJ: “Ik presenteerde toen net een paar maanden het Schooltv-weekjournaal, zodoende was ik in Hilversum. Ik zag Willem ook gelijk zitten, maar ik had niet de moed om hem dat zelf te laten weten. Mijn ex, die andere boomlange jongen, heeft daarom eerst bij hem gepolst of hij mij ook leuk vond. Ik had overigens op dat punt nog niet gezien dat Willem op een verhoging achter de bar stond, maar ja, toen was de vonk al overgeslagen, haha.”
W: “Er kwam overigens in die kroeg nooit een kip binnen, dus toen er ineens twee jongens van mijn leeftijd over de drempel stapten, was ik natuurlijk snel onder de indruk.”
SJ: “Nou ja, ben je onze romantische ontmoeting nu aan het bagatelliseren?! Hoe dan ook, mijn ex gaf me die avond honderd Belgische frank en stelde me voor dat ik op het biljet zou schrijven: ‘Zullen we deze samen over de grens besteden?’.”
W: “O, had je dat niet zelf bedacht? Ik heb dat briefje nog steeds ergens.”
SJ: “Vervolgens zat ik thuis te wachten tot hij me zou bellen. Dezelfde nacht nog, om een uur of 03.00, ging de telefoon. We hebben uren aan de lijn gehangen. Kort daarna hebben we afgesproken en dat groeide al snel uit tot verkering. Toen Willem een keer lekker voor me had gekookt, was ik definitief om.”
W: “Jij bent inderdaad niet van het koken. In die achttien jaar heb je geloof ik maar een keer of tien in de keuken gestaan.”
SJ: “Dat is heel aardig van je, maar dat aantal keren is geloof ik makkelijk op één hand te tellen.”

Hoe lang spelen jullie al met de gedachte om op een andere manier verder te gaan?
SJ: “Het goede aan onze relatie is dat we altijd heel open naar elkaar zijn geweest. Onze relatie was altijd in beweging. Ik weet nog dat we de eerste paar jaar enorm close waren. We hadden bijna alleen maar oog voor elkaar. Toen ik op een gegeven moment de behoefte weer voelde om uit die cocon te kruipen en meer eigen hobby’s op te pakken, vormde dat geen enkel probleem. Ik ben toen bijvoorbeeld weer gaan paardrijden. Er bestond altijd ruimte voor groei, maar de afgelopen jaren was de beweging er een beetje uit. Er begonnen steeds vaker ruzies te ontstaan over niets en die gingen ten koste van onze vriendschap.”

“Willem heeft uiteindelijk de knoop doorgehakt om een adempauze te nemen”

Sipke, jij werkte afgelopen zomer aan een soort All You Need Is Love-project rondom langeafstandsrelaties voor datingsite PlanetRomeo. Was dat confronterend?
SJ: “Zeker. Dat heb ik tegen Willem eigenlijk nooit gezegd. Tijdens dat project herenigden we jongens die ontzettend verliefd op elkaar waren. De vonken vlogen er als het ware vanaf. Ik besefte dat dat bij Willem en mij niet meer het geval was, dat onze liefde zich had getransformeerd in iets anders. Ik geloof dat dat project niet voor niets op mijn pad kwam. Ik heb letterlijk voor mijn ogen gezien hoe mooi en sprankelend de liefde kan zijn.”

Sipkes stem breekt ineens en hij pauzeert heel even voor hij verder praat.
“Vlak daarna heb ik tijdens een vakantie tegen Willem gezegd dat ons huwelijk geloof ik voorbij is. Gelukkig reageerde hij daar heel goed op.”
W: “Het kwam ook niet als een complete verrassing. We hebben tot het laatste moment geprobeerd om andere mogelijkheden te vinden, maar dit is voor ons het beste.”
SJ: “Willem is van beroep uitvinder en ook wat betreft onze relatie bleef hij zoeken naar manieren om er toch iets van te maken. Uiteindelijk was hij wel degene die definitief de knoop doorhakte om een adempauze te nemen.”
W: “We wisten niet zo goed hoe, we bleven iedere avond weer in hetzelfde bed belanden. Toen ik eenmaal de kracht had verzameld om een tijdje bij een vriend te slapen, werd steeds duidelijker welke weg we op moeten.”
SJ: “We merkten: hé, dit werkt. Onze vriendschap begon weer aan te sterken. Officieel zijn we nu uit elkaar, maar zo voelt dat niet. Onze relatie is niet voorbij, het is alleen geen liefdesrelatie meer.”

Vinden jullie het lastig om volledig los te koppelen?
SJ: “Het gaat zeker niet zonder slag of stoot. In de laatste maanden hebben we af en toe flink geruzied, vaak over niets. We zijn sowieso nog steeds aan het onthechten.”
W: “We nemen er rustig de tijd voor om te scheiden, maar we gaan het wel doen.”
SJ: “Die ruzies waren een soort groeipijn, het hoort bij het loslaten. Ons verhaal is echter een gelukkig verhaal. Het gaat goed tussen ons en dit is voor ons beiden beter. Ik hou nog wel ontzettend veel van hem en loslaten is niet makkelijk. Het is nog onwennig. We hebben zo verschrikkelijk veel gave en goede momenten met elkaar gehad. Willem heeft praktisch mijn hele tv-carrière aan mijn zijde gestaan. Hij is degene die me ook heeft aangespoord om mijn hart te volgen en mijn eigen producties te gaan maken.”
W: “We hebben in al die jaren ook veel intense en verdrietige momenten meegemaakt, zoals het overlijden van mijn ouders en jouw moeder.”

Wist je moeder van de situatie voordat ze overleed, Sipke?
SJ: “Ze wist precies wat er speelde. Ze heeft me zelfs geholpen met het inrichten van mijn nieuwe huis. Ze vond het heel verdrietig, maar ze begreep het ook.”
W: “Twee dagen voor zijn moeder overleed, stuurde ze me ineens een berichtje. Ik heb haar gebeld en we hebben nog tweeënhalf uur met elkaar aan de lijn gehad. Ergens denk ik nu dat ze misschien aanvoelde dat ze zou komen te overlijden en dat ze toen al afscheid aan het nemen was.”
SJ: “Toen mijn moeder overleed, woonden we pas heel kort apart, maar in die tijd heb ik gelukkig toch veel steun aan Willem gehad. Het overlijden van mijn moeder heeft mijn mindset ook enorm veranderd. Ik neem ineens veel meer ruimte en tijd voor mezelf. Het is echt een transformatie. Willem roept al jaren dat ik zuiniger moet zijn op mezelf.”

Gaan jullie op zakelijk vlak nog met elkaar verder?
SJ: “We waren voordat we besloten uit elkaar te gaan al van plan om onze bedrijven los te koppelen. Ik huur Willems bedrijf nog wel in voor technische ondersteuning.”
W: “We zijn enorm gegroeid en opgegroeid met zijn tweeën, maar we zijn toe aan een nieuwe fase.”
SJ: “We moeten loslaten wat we hebben gehad. En die stappen zet ik met ontzettend veel vertrouwen. Ik was altijd bang dat ik het niet alleen kon en nu heb ik daar het volste vertrouwen in.”
W: “Als je vasthoudt aan je huidige patronen, sta je niet open voor nieuwe avonturen.”

En daarmee bedoel je ook nieuwe liefdes?
W: “Ja, onder andere. Nu we elkaar loslaten ontstaat er weer ruimte om ook die kant van onze levens opnieuw in te vullen. Dat gebeurt al. Er komen al een beetje dingen op mijn pad.”
SJ: “Ik had onderweg hiernaartoe nog sjans.”

“Er is geen drama, geen gedoe, maar wel weer ruimte voor nieuwe liefdes”

Ineens kijkt Sipke Jan zoekend om zich heen. “Waar is Puma trouwens, Willem?”
Tegen ons nu: “Puma is onze kat, het kind van de rekening, die wilde duidelijk niet bij dit gesprek zijn.”
Beide mannen tegelijk: “Puma!”
Willem gaat op jacht en verschijnt nog geen minuut later weer in de keuken. Voor hem uit huppelt een slanke grijze kater de trap af en in zijn hand heeft hij een tasje met spullen.
SJ: “Heb je nog meer rotzooi van me gevonden?”
W: “Paardrijspullen. Toen je net over het oppakken van oude hobby’s begon, moest ik er ineens aan denken.”
SJ: “Puma is trouwens wel mager geworden zeg. Geef je hem wel genoeg te eten?”
W: “De dierenarts had gezegd dat ik hem wat minder moest voeren.”
Sipke Jan richt zich weer tot ons. “Zoals ik net al zei, we zijn nog steeds een beetje aan het onthechten.”

Spreken jullie elkaar momenteel nog veel?
W: “We zien elkaar een stuk minder, maar we spreken elkaar wel een paar keer per week over praktische zaken. Sipke Jan mag me daarbij altijd bellen als hij even zijn hart wil luchten.”
SJ: “Er is geen drama, geen gedoe, maar er ontstaat wel weer ruimte voor nieuwe liefde. Ik ben ontzettend dankbaar voor de 18 jaar die we samen hebben doorgebracht op deze manier, maar ik gun Willem iemand die hem helemaal opvreet. Mezelf overigens ook.”
W: “En waarom zouden we daarmee wachten tot de dood ons scheidt?”
SJ: “Zoals een vriendin van me zei: ‘Een liefde duurt een liefde lang, niet een leven lang.’ Daarmee sloeg ze wat mij betreft de spijker op de kop.”

Fotografie: Jauke de Boer