Interview

Dylan en Francois helpen transjongeren in Europa

Leestijd: < 1 min

Ze zijn pas 21, maar zetten zich nu al volop in voor anderen. De Nederlandse vloggers Dylan en Francois reizen deze maand met hun camper door Europa om transjongeren te helpen. Wij spreken ze halverwege hun reis.

Dylan en Francois werden vijf jaar geleden aan elkaar voorgesteld door een vriendin. Later kwamen ze er pas achter dat ze allebei transgender zijn. Allebei met een soortgelijk verhaal. “Toen we twaalf waren, kwamen we er achter in het verkeerde lichaam geboren te zijn”, vertelt Francois vanuit zijn camper waarmee het duo op dit moment door Europa reist. “Dat gevoel hebben we allebei weggestopt. Dylan omdat hij dacht dat transgender zijn niet kon en ik omdat ik niet wist of ik het wel wilde. We zijn toen allebei als een meisje gaan leven.”

“We doen dit voor mensen die geen geld hebben voor transgender hulpmiddelen”

Ze besloten veel make-up en ‘meisjes’kleren te gaan dragen. “We hoopten dat het op die manier weg zou gaan, maar dat is natuurlijk niet zo. We werden allebei depressief en toen kon het niet langer. We hebben zelfs met zelfmoordgedachtes rondgelopen. We hadden toen de keuze: of we maken er een einde aan, of we gaan door als Francois en Dylan.” Gelukkig besloten ze ervoor uit te komen en zichzelf te worden. “We weten uit eigen ervaring hoe heftig het is dat mee te maken.”

Ze besloten tot actie over te gaan. Niemand mag zich zo voelen. “Met het project waarmee we een paar maanden geleden zijn begonnen proberen we transjongeren in Europa te helpen. We geven mensen de kans hun verhaal te vertellen en geven ze transgender hulpmiddelen als ze die zelf niet kunnen betalen.”

Op 6 maart startte ze hun reis. Met een camper zijn ze vanuit ons land naar Duitsland, Denemarken en Zweden gereden. Inmiddels zijn ze onderweg naar Finland en daarna volgt nog een deel van Oost-Europa. “We hebben nu vier jongens ontmoet en die verhalen zijn allemaal heel erg heftig. Het gaat van mensen die thuis geen geld hebben tot ouders of familieleden die ze niet accepteren. Allemaal redenen waardoor ze zelf geen hulpmiddelen aan kunnen schaffen.”

“We kwamen uit bij een Amsterdamse vrouw die hulpmiddelen voor transgenders maakt. Binders bijvoorbeeld, waarmee jongens hun borsten kunnen afbinden. We weten zelf hoeveel beter je je voelt als je die hebt. Die vrouw had een uitverkoop en heeft daarna alle overgebleven spullen aan ons gedoneerd. Die mogen we nu aan jongeren door heel Europa geven.”

Ze vragen aan de mensen die ze ontmoeten of het nodig is wat ze doen. “Eigenlijk reageren ze daar allemaal hetzelfde op: ja! Er zijn zoveel mensen die (nog) niet de kans hebben in transitie te gaan. Door middel van de middelen die wij geven, kunnen we ze toch helpen. Ze zijn heel erg dankbaar, dat geeft veel voldoening.”

“Het is belangrijk omdat er nog steeds veel transpersonen thuis niet geaccepteerd worden. Het zelfmoordpercentage bij transpersonen ligt heel erg hoog, twee maanden geleden zijn wij zelf nog een vriend verloren. Daardoor is de motivatie nog veel groter geworden andere te helpen. We willen niet dat zij die stap ook zetten.”

“Het voelt goed mensen te helpen en ons steentje bij te dragen”

Via een crowdfundactie proberen ze nog meer geld op te halen waardoor ze meer jongeren kunnen helpen. “Uiteindelijk willen we hiermee doorgaan. We krijgen al aanvragen vanuit Engeland en Zuid-Europa. Het voelt goed mensen te helpen en op deze manier ons steentje bij te dragen.”

Je kunt Dylan en Francois volgen via

Powered by Labrador CMS