Lekker foute muziek: dit zijn de 12 bizarste acts van het Songfestival

Nu er tegen de vijftig liedjes meedoen aan het Eurovisie Songfestival, is het niet gek dat je wil opvallen. Dat kan natuurlijk door heel mooi te zingen, maar ook door jezelf totaal belachelijk te maken. Hier de twaalf bizarste acts uit de Eurovisie-geschiedenis. Leestijd: 36 minuten, als je alle video's weet te doorstaan.

De horrormaskers waar hardrock-act Lordi in 2006 mee won en de pluche kalkoen die Ierland in 2008 het podium opjoeg, die voorbeelden ken je vast nog wel. Maar er waren nog veel meer acts die zo potsierlijk waren dat je hersenen ze expres niet hebben opgeslagen.

Daarom halen we hier herinneringen op aan de twaalf meest idiote acts uit de geschiedenis van het Eurovisie Songfestival. Wat opvalt: de meeste gekkigheid is van de laatste vijftien jaar. Hoe meer landen er meedoen, hoe grotesker de act. Of zijn de kandidaten gewoon creatiever geworden?

Want waar een zangeres vroeger kon volstaan met een malle jurk (hallo, Sandra Reemer!) of een zanger met een raar bretels-dansje, wordt de laatste jaren steeds grootser uitgepakt. Hier de twaalf bizarste acts van het gekste zangfestijn ter wereld.

silvia night - congratulations (ijsland, 2006)

Britney Spears on acid. Marie-Antoinette die uit een teletijdmachine is gestapt.  Wat zien we hier allemaal: een glijbaantje in de vorm van een pump waar Silvia Night al kirrend van afglijdt in een zwartleren slipje met een cape er omheen gewikkeld.

Silvia maakt sowieso heel vreemde geluidjes gedurende het hele nummer. En dan belt ze ook nog even met God om te vertellen dat ze de wereld gaat redden. What the fuck-gehalte op een schaal tot tien: 8.

laka - pokušaj (bosnië & herzegovina, 2008)

De zangeres van Laka ziet er tijdens haar optreden uit als een adhd-kleuter die te veel sprookjesprinsessen door elkaar heeft gehusseld. Bij haar opkomst zit ze met een van verrukking vertrokken gezicht op een wasrek en op de achtergrond duiken vier zangeressen op in erbarmelijk lelijke trouwjurken.

Dan klimt er ineens een man uit een wasmand. De man gedraagt zich als een clowntje, maar als kijker word je afgeleid door de eerste close-up van de zangeres: er zitten vogels in haar haar!

Het voert te ver om de hele act hier uit te leggen, maar het lijkt vooral te gaan om een berg was die wordt opgehangen, live op het podium. En dan slaan de achtergrondzangeressen als een malle aan het breien. Raarrrr. WTF-gehalte: 9.

donatan & cleo – we are slavic (polen, 2014)

Leuk, meisjes in dirndl-pakken! Maar wat zit die griet daar met dat emmertje te doen? En waarom trekt ze nou haar kleren uit? Zijn die kwarktassen echt of opgepompt? Gaat ze nou echt boter zitten karnen op het podium?

Het lied heeft een belangrijke politieke boodschap, maar die verzuipt compleet in dit overdonderende totaalplaatje. En na dat botergekarn, was er ook nog een klein tobbetje waarin de was wordt gedaan. Maakt dat het allemaal iets minder gek? Neen. WTF-gehalte: 7,5.

paul oscar – minn hinsti dans (ijsland, 1997)

Deze danse macabre begint vrij morbide: Paul Oscar zit in stemmig zwart (inclusief met kohl omrande ogen) een beetje dood te zijn te midden van een trosje vrouwenlijken.

Met zijn niet bepaald subtiel geringde vingers wekt hij ze één voor één tot leven. Tot een tableau vivant zelfs, waarbij ze als paspoppen poseren rondom de in glimmend lakleer gestoken Paul. Best mooi eigenlijk, maar wel een beetje vreemd. WTF-gehalte: 7.

cezar – it’s my life (roemenië, 2013)

Nog meer gotische romantiek! Cezar komt op in een vampierkostuum en zet z’n beste baritonstem op. Maar dan denkt hij ineens dat hij een operazangeres is.

Terwijl rode bloedlichaampjes onder een plastic zeil vandaan kruipen, channelt Cezar z’n innerlijke Maria Callas. Tot aan de dubstep-breakbeat val je van de ene verbazing in de andere, daarna valt het een beetje stil. Tot hij opstijgt. WTF-gehalte: 9,5.

dschingis khan – dschinghis khan (west-duitsland, 1979)

Wie was Dzjengis Khan ook alweer? Oh ja, die Mongoolse wereldveroveraar die duizenden mensen over de kling heeft gejaagd. Leuk detail: bij zijn begrafenis zijn volgens de overlevering veertig babykamelen mee begraven. Een goed idee dus om een lekkere meezinger te maken over deze man.

In 1979 was het in zwang om glitter- en glimpakken op te treden, dus zien we hier een legerleider in goud lamé en met een sik tot aan z’n blote navel, die synchroon dansjes uitvoert met de rest van de groep. WTF-gehalte: 9.

flying the flag – scooch (verenigd koninkrijk, 2007)

Met een liedje dat zo van Aqua of Toy Box had kunnen zijn, treedt Scooch op in Helsinki. Net als Aqua en Toy Box stemmen ze hun act per nummer af op een thema. Dit lied gaat over vliegen, dús zijn de zangers en zangeressen verkleed als stewards en stewardessen.

Op het podium staan beveiligingspoortjes, het zingende vliegtuigpersoneel maakt klapwiekende bewegingen en noemt intussen allerlei steden waar ze naartoe zijn gevlogen.

Aan het einde heeft een van de stewards een grote lolly in zijn hand en zegt: “Would you like something to suck on for landing, sir?” Wat dacht je van jouw vleeslolly, gekke man? WTF-gehalte: 7.

elnur & samir – day after day (azerbeidzjan, 2008)

Bij aanvang denk je nog: zijn dit de Toppers? Maar dan blijken er twee engeltjes achter die gevederde vleugels schuil te gaan en een zanger, die in een huiveringwekkend gekrijs uitbarst. Alsof je Anastacia heel hard en heel lang in haar kont knijpt.

Het thema is goed en kwaad, want het podium is opgedeeld in een witte setting (de witte zanger heeft witgeverfd haar en draagt witte contactlenzen) en een zwarte act, waar een andere zanger doet alsof hij door de duivel bezeten is. Voor hem geen witte lenzen, maar juist bloeddoorlopen ogen. Ja, het is heel subtiel allemaal.

In zijn lendenen kronkelt een hitsig heksje met een spinnenwebkapsel dat later wordt overgoten met een kelk rode wijn, iets wat waarschijnlijk bloed moet voorstellen. Kennelijk is dat zijn redding, want de duivel vaart in het heksje en ineens heeft de zwartgeklede man een wit pak aan. Hij moet er helemaal van gillen. Eind goed, al goed? Dat niet helaas, want deze drie minuten krijg je nooit meer terug. WTF-gehalte: 9.

lt united – we are the winners (litouwen, 2006)

Een lied waarin je jezelf alvast uitroept tot winnaar, dat is natuurlijk de goden verzoeken. Zeker als je niet echt veel verder komt dan het roepen: “We are the winners of Eurovision, we are the winners!”

Wat ook niet helpt is dat een van de zangers vervolgens gaat staan headbangen op een vioolsolo, om al schreeuwend te eindigen met: “VOTE!”

Ze werden zesde, dus winnen is niet gelukt. Maar hilarisch was het zeker. WTF-gehalte: 5 voor de band, een 10 voor de headbanger.

slavko - space (montenegro, 2017)

Opeens was daar Slavko en zijn paardenstaart. Gerard Joling noemde hem na zijn act ‘buiten alle perken’, hij schaamde zich zelfs homo te zijn. Wij schaamden ons daarop voor Geer zijn bekrompen reactie en vonden het juist heerlijk dat Slavko een stukje diversiteit naar het Songfestival bracht.

zdob si zdub – so lucky (moldavië, 2011)

Nog meer Kabouter Plop! Terwijl ze proberen te klinken als de Beastie Boys, staan deze kereltjes volkomen voor paal met hun gekke kabouterpuntmutsjes. Maar het wordt pas echt leuk als er een elfje komt aangereden op een eenwieler met in haar hand een enorme toeter.

Als kleine kindertjes dit zien, zullen ze denken dat ze in een koortsachtige nachtmerrie zijn blijven hangen. We moeten ook meteen denken aan Arjan Ederveens Kabouter Prikkeprak. WTF-gehalte: 7,5.

verka serduchka – dancing lasha tumbai (oekraïne, 2007)

De lekkerste hebben we voor het laatst bewaard. Dat is Verka Serduchka, oftewel de Oekraïense versie van ons eigen levende kunstwerk Fabiola, God hebbe haar ziel.

Verka danst zoals je moeder op een uit de hand gelopen familiefeestje. Het is een getrappel van jewelste op het podium en net als Fabiola laat Verka zien hoe je creatief kunt zijn met alufolie en een tube secondenlijm.

Aan het liedje zelf valt geen touw vast te knopen, want de tekst is gezongen in het Oekraïens, Duits, Engels en een soort nep-Mongools. Dat laatste was zo bedacht – zegt men – om Rusland tijdens het festival niet voor het hoofd te stoten, want in de oorspronkelijke tekst had Verka een dis richting het buurland van Oekraïne opgenomen.

O ja, Verka won ook nog de prijs voor slechtst geklede persoon op het Songfestival in 2007. Kunnen we ons helemaal NIETS bij voorstellen. WTF-gehalte: 10. 

Coverbeeld: Andres Putting