Filmrecensie

Mamma Mia! Here We Go Again is genieten zonder nadenken (***)

Leestijd: < 1 min

Zing, lach, dans en word opnieuw verliefd bij Mamma Mia! Here We Go Again. Dit vervolg op het ABBA-vehikel uit 2008 is genieten zonder nadenken. Het zijn vooral de tijdloze hits van de Zweedse popgroep die de film haar bestaansrecht geven.

In de tijd dat men dacht dat de aardbol plat was, zou je ervan afkukelen als je voorbij het Griekse eiland Kalokairi ging. In Mamma Mia! Here We Go Again vormt het eiland, tien jaar na het verschijnen van Mamma Mia!, opnieuw het middelpunt van de wereld die om Donna (Meryl Streep) en haar dochter Sophie (Amanda Seyfried) draait. Het langverwachte vervolg, dat wederom barst van de ABBA-hits, belooft op het affiche dé feelgoodfilm van deze zomer te worden. Dat lukt aardig, maar regisseur Ol Parker (The Best Exotic Marigold Hotel) en schrijver Richard Curtis (Love Actually) lijken wel de weg van de minste weerstand te hebben gekozen.

Het openingsshot toont een prachtig panorama van Kalokairi, met daarop het hotel dat in de eerste film nog bestierd werd door Donna. Inmiddels heet het vertrek ‘Villa Bella Donna’: de oprichter is overleden en dochterlief heeft het hotel grondig verbouwd. In een van de eerste scènes werpt Sophie een weemoedige blik op een portret van haar moeder. Ineens worden we mee teruggenomen in de tijd, naar het moment waarop de droom voor dit hotel ontstond.

Oxford 1979, een aula vol studenten in toga tijdens hun diploma-uitreiking. De jonge Donna is net afgestudeerd en beklimt het podium. Ze grijpt de microfoon, geeft een ruk aan haar toga en onthult een strak jaren 70-kostuum. Vervolgens bijt ze het spits af met de redelijk onbekende track ‘When I Kissed The Teacher’, samen met hartsvriendinnen Tanya en Rosie, met wie ze de band 'Donna and the Dynamos’ vormt. De hele zaal haakt in en de aula wordt verruild voor een rondje Oxford op de fiets. Het doet allemaal niet onder voor een typische scène uit de High School Musical-franchise.

'Bij het verlaten van de bios wil je alle ABBA-hits grijsdraaien en een vlucht boeken naar eenzelfde paradijs'

In Mamma Mia! Here We Go Again word je heen en weer geslingerd tussen heden en verleden. In deel één volgden we aanstaande bruid Sophie, die op de valreep op jacht ging naar haar biologische vader. In dit vervolg staat de jonge Donna centraal en maken we dus kennis met de jonge versies van de drie mogelijke verwekkers van Sophie uit de eerste film. Tegelijkertijd ben je getuige van Sophies voorbereidingen op de heropening van het hotel: hier en daar wordt nog wat getimmerd en er gaan honderden uitnodigingen op de bus. Ze wil er een gedenkwaardig en onvergetelijk feest van maken.

Storm, verdriet om het verlies van je moeder en je grote liefde die zich aan de andere kant van de wereld bevindt gaan hand in hand met vriendschap, humor en paradijselijke filmscènes. Toch is het verhaal flinterdun, ondanks de best grote thema’s van verlies en liefdesverdriet. Gelukkig komt er hier en daar wat Britse humor om de hoek kijken. Soms plat, zoals in de scène waar Donna’s vriendin Tanya (Christine Baranski) verklaart dat haar vagina begint te rammelen als ze de knappe Fernando (Andy Garcia) ontmoet. Op andere momenten subtiel, zoals wanneer de grenswacht niet van de vrouwen blijkt te zijn. Toch is het vooral de tijdloze muziek van ABBA die de film haar bestaansrecht geeft. Je moet je stinkende best doen om tijdens wereldberoemde hits als 'Waterloo', 'Dancing Queen', en 'Mamma Mia' in je stoel te blijven zitten.

"In de finale trekt regisseur Parker nog een laatste troefkaart uit zijn mouw'

Sam (Pierce Brosnan), een van de vaders van Sophie, zegt op een zeker punt tegen zijn dochter dat te veel nadenken ongelukkig maakt. Dat is tevens het beste devies voor deze musical. Ga erheen als je bijna 2 uur lang geëntertaind wilt worden zonder sores en ga er vooral ook naartoe als je ongegeneerd wilt genieten van mannelijk schoon! De jonge versies van Sophies vaders, gespeeld door Josh Dylan, Hugh Skinner en Jeremy Irvine zijn duidelijk gecast op hun goddelijke looks. 

In de finale van Mamma Mia! Here We Go Again trekt Parker nog een laatste troefkaart uit zijn mouw. Ineens maakt Oscarwinnaar Cher haar opwachting als Sophies oma. Voor deze rol zal ze geen tweede nominatie ontvangen, maar ze staat wel garant voor een van de mooiste uitvoeringen van 'Fernando' die we ooit hoorden. 

Bij het verlaten van de bioscoop heb je trek in twee dingen: alle nummers van ABBA grijsdraaien en een vlucht boeken naar net zo’n paradijselijke plek op aarde.

Mamma Mia! Here We Go Again
Met: Meryl Streep, Amanda Seyfried, Pierce Brosnan, Colin Firth, Cher
Regie: Ol Parker
Nu in de bioscoop

Powered by Labrador CMS