Uit de kunst

“Mijn foto’s zijn een sprookjesachtige perfectie in een wereld die niet bestaat”

Fotograaf Rob Jacobs

Leestijd: < 1 min

Gespierde torso’s, blote billen en Disney-figuren. Het is een combinatie die we veel voorbij zien komen op de Instagram-pagina van fotograaf en illustrator Rob Jacobs. Hij werkt fulltime bij een reclamebureau, maar ziet daarnaast tijd wekelijks fotoshoots te plannen met de knapste figuren uit ons land.

Slokt het niet al je tijd op?
“Dat kun je wel zeggen. Soms heb ik nog tijd om met vrienden wat te doen, maar het merendeel van mijn vrije tijd ben ik bezig met fotograferen en alles wat daarbij komt kijken. Ik zou ook niet anders kunnen, denk ik.”

Waar komt dat vandaan?
“Ik heb dat altijd wel gehad. Ik ken een foto van mezelf waar ik vier jaar oud was. Op die foto zit ik een kerststal na te tekenen. Sinds mijn zesde zeg ik al tegen mensen dat ik later Disney-tekenaar word.”

Disney zien we nog steeds voorbij komen op je Instagram.
“Ik heb die films versleten. Ik spaarde er stickers van, had alle boeken en videobanden. Mijn liefde voor tekenen is ontstaan door Disney.”

Daarom ben je ook aan de kunstacademie gaan studeren?
“Ja. Het was niet zomaar een bevlieging, ik bleef vasthouden aan Disney. Ik wilde heel graag voor dat bedrijf gaan werken. Daarom ben ik me op de kunstacademie in Tilburg gaan richten op animaties. Helaas stopte Disney in het jaar dat ik afstudeerde met handgemaakte tekenfilms. Ze gingen over op computeranimaties.”

En toen zag jij je droom in duigen vallen?
“Ik ben op zoek gegaan naar alternatieven. Eerst ben ik gaan freelancen, maar daar ben ik niet voor in de wieg gelegd: ik ben te veel een teamplayer om in mijn eentje te werken. Toen ben ik per toeval bij het reclamebureau gaan werken waar ik nog steeds actief ben.”

uit de kunst rob jacobs
Sjoerd
uit de kunst rob jacobs
Jaye

Wanneer ben je met fotografie begonnen?
“Foto’s heb ik altijd al gemaakt, maar twee jaar geleden ben ik er pas écht mee aan de slag gegaan. We kregen een nieuwe camera op kantoor en ik begon collega's te fotograferen.”

Altijd mensen?
“Ja. Dat vind ik het fijnste om te doen.”

Waarom?
“Met een mens kan ik beter een verhaal vertellen dan met een dier of landschap. Dat vind ik te kil en afstandelijk. Ik ben sowieso een mensen-mens, op de een of andere manier ben ik redelijk snel in staat mensen op hun gemak te stellen. Mensen voelen zich niet snel ongemakkelijk voor mijn lens en dat heb je nodig om geen ongemakkelijke foto’s te krijgen.”

Mensen hebben er ook geen moeite mee zich uit te kleden.
“Blijkbaar voelen ze zich veilig genoeg.”

Hoe zorg je daarvoor?
“De tijd voorafgaand van de fotoshoot is misschien nog wel belangrijker dan de shoot zelf. Ik heb veel gesprekken met een model. Hoe willen ze zichzelf graag zien? Wat vinden ze zelf mooi? Ik wil dat iemand zich betrokken voelt bij het idee. Het moet een samenwerking zijn.”

Je fotografeert bijna alleen mannen.
“Dat is min of meer zo ontstaan. In het begin ben ik vooral vrienden gaan fotograferen. Ik zit zelf in de gayscene, dus het is vrij logisch dat er vooral mannen voor mijn lens stonden. Die mannen kenden weer andere mannen en zo ben ik daar een beetje in blijven hangen. Ik probeer daar wel een beetje vanaf te stappen. Nu bestaat mijn Instagram vooral uit blote mannen.”

uit de kunst rob jacobs
Bradley
uit de kunst rob jacobs
Jack

En daar wil je vanaf?
“Dat niet, maar het mag wel wat breder. Het maakt mij niet uit of iemand met of zonder kleding voor me staat, maar vaak benaderen mensen mij voor een fotoshoot en willen ze dezelfde stijl als andere foto’s die ik heb gemaakt.”

Ze showen zichzelf dus maar wat graag?
“Steeds meer mensen zijn trots op het feit dat ze heel hard voor hun lichaam werken en willen daarmee op de foto. Aan de ene kant vind ik het prima dat mensen dat doen, aan de andere kant moeten we ook oppassen dat we onszelf niet verliezen in de valkuilen van oppervlakkigheid die Social Media vaak presenteren.”

Maar draag je daar zelf niet aan bij?
“Dat is wel zo, maar laatst heb ik een disclaimer op mijn pagina geplaatst waarin ik schrijf dat wat je op mijn Instagram ziet, geen afspiegeling van de werkelijkheid is. Ik ambieer met mijn werk ook niet om de werkelijkheid te laten zien. Het geheel is en blijft uiteindelijk een fantasiewereld. 60 procent van mijn werk gebeurt in de studio, maar die 40 procent die overblijft, is het sausje dat ik er overheen gooi tijdens de nabewerking. Dan ga ik bewust terug naar het Disney idee: een soort sprookjesachtige perfectie in een wereld die niet bestaat. De mensen die mij benaderen, weten dat. Het is een sprookje, niet de werkelijkheid.”

uit de kunst rob jacobs
Thomas
uit de kunst rob jacobs
Tom

Plaats je die disclaimer onder iedere foto?
“Tegenwoordig kun je Instagram-berichten highlighten, dus daar staat dat. Het is, zoals ik al zei, een sprookje. Ik zou niet willen dat mensen het gevoel hebben dat ze aan een onhaalbaar niveau van perfectie moeten voldoen die ik creëer met behulp van photoshop.”

Dus die mannen zijn in werkelijkheid helemaal niet zo knap.
“Ze hebben in het echte leven niets te klagen, maar er zit wel Photoshop, licht en filters overheen.”

Is het een ideaalbeeld dat jij voor jezelf hebt?
“Helemaal niet. Dat interesseert mij helemaal niets. Ik ben nu toevallig wel vaker in de sportschool te vinden, maar dat is niet iets waar ik in eerste instantie naar kijk. Dat is ook het vreemde, misschien.”

Daarom kan ik het ook niet helemaal plaatsen.
“Het is bijna een dubbele identiteit.”

Hoe vind je het zelf om voor de lens te staan?
“Ik sta niet voor niets achter de camera, haha. Ik vind het niet vreselijk, maar ik sta er liever achter dan voor.”

Weinig selfies inderdaad.
“Ik heb er laatst eentje gepost, maar daar ben ik niet zo van. Laat anderen dat maar doen. ik vind mezelf als model niet bijster interessant.”

uit de kunst rob jacobs
Rob

 

Benieuwd geworden naar Robs fantasiewereld? Op zijn

Powered by Labrador CMS