“Voor ons gevoel is Jayden óns kind”

Rammelende eierstokken hebben mannen natuurlijk niet, maar er zijn genoeg gays met een kinderwens. Jimmy van Dun (41) en Remco Sprengers (38) zijn de pleegouders van Jayden (5) en vertellen hun verhaal.

Remco: “We waren zo’n twaalf jaar samen, toen we dachten: we willen eigenlijk wel een kind. Dat leek ons een verrijking van ons leven. Als eerste hebben we gekeken naar adoptie en al snel kwamen we uit in het buitenland, omdat in Nederland bijna geen kinderen ter adoptie worden afgestaan. Maar adoptie bleek duur en er zijn in Nederland natuurlijk ook heel veel kinderen die hulp nodig hebben. We besloten dat we daar ons hart aan wilden geven en daarom voor pleegzorg te gaan.”

Jimmy: “Draagmoederschap is trouwens ook nog voorbijgekomen, met de zus van Remco, maar door omstandigheden kon dat niet doorgaan.”

Remco: “We moesten eerst een cursus doen, om te leren hoe je met een pleegkind omgaat en wat er allemaal verandert. Die cursus was intensief: iedere maandagavond, twee maanden lang. Maar het was wel heel nuttig. Ook hebben we meerdere gesprekken met jeugdzorg gehad.”

Jimmy: “In januari 2016 kwam Jayden bij ons wonen. Zijn moeder kan niet voldoende voor hem zorgen. De eerste dagen waren heel bijzonder. Toen hij na de eerste nacht in zijn nieuwe huis wakker werd, riep hij: ‘Hallo, iemand?’ Dat deed ons erg veel, het was verdrietig. Hij durfde niet uit bed te komen. We hebben toen de deur opengelaten en gezegd: ‘Als jij wilt, kom je maar.’ Jayden had even tijd nodig om te wennen, net als wij trouwens. Maar nu hoort hij er helemaal bij.”

“Jayden had even tijd nodig om te wennen, maar nu hoort hij er helemaal bij”

Remco: “Jayden is heel eigenwijs, maar ook heel dankbaar. Andere ouders zeggen vaak dat ze hem zo lief vinden. Of ik hem echt zie als óns kind? Ja, voor ons gevoel is dat zo. Maar op de achtergrond is natuurlijk wel altijd zijn biologische moeder aanwezig.”

Jimmy: “Een tijdje terug heeft de rechter beslist dat Jayden tot zijn achttiende bij ons mag blijven. Daardoor durven we onszelf wel nog meer aan hem te hechten.”

Remco: “Door die uitspraak viel een last van onze schouders. Eén keer per week gaat Jayden naar zijn moeder. Soms vindt hij het moeilijk om te begrijpen waarom hij daar dan weer weg moet. We zeggen dan dat zijn mama heel veel van hem houdt, maar dat zij het niet alleen kan.”

Jimmy: “We hebben goed contact met zijn moeder. Ze is een hele lieve vrouw. Ze heeft gekozen voor haar kind, dat hij alsnog een gelukkig en stabiel leven zou krijgen.”

Remco: “De biologische vader van Jayden is nog niet in beeld. Er heeft zich wel iemand gemeld, maar daar moet nog verder onderzoek naar worden gedaan. Uiteindelijk kan Jayden misschien contact met hem zoeken.”

Jimmy: “Pleegzorg is erg leuk, maar er komt veel bij kijken: afspraken, evaluaties, onzekerheid... Het heeft ons heel veel moois gebracht, maar denk drie keer na voordat je eraan begint.”

Beeld: Hadewych Veys