Gastcolumn Astrid Oosenbrug

Jong gedaan

Leestijd: < 1 min

Op het Binnenhof in Den Haag verzamelen zich op 21 januari 1969 ruim honderd jongeren in protest. “Wij zijn toch óók mensen van vlees en bloed, wij zijn toch óók mensen met gevoel” staat op een van hun spandoeken.

Onderwerp van de demonstratie is het discriminerende artikel 248bis, dat homoseksueel contact verbood tussen de 16 en 21 jaar. Voor hetero’s lag de grens op zestien jaar. De zwart-witbeelden van de kleine demonstratie, een klein half jaar vóór de beroemde Stonewall-rellen in New York, gaan de geschiedenis in als de eerste homodemonstratie in Nederland. Het gewraakte artikel wordt in 1971 geschrapt uit de strafwet.

Het waren andere tijden. Ons dynamische queerletter-alfabet moest nog uitgevonden worden. Activiste Joke Swiebel organiseerde de demonstratie en kreeg mede daarvoor onlangs de staatsprijs voor LHBTI-emancipatie. Ze vertelde destijds voor de camera van het journaal hoe deze wet ‘homofielen’ – een woord waarmee we tegenwoordig toch niet snel meer komen aanzetten – benadeelt, en bedoelde daar ook zichzelf mee.

“Eén persoon die opstaat, dat is zo belangrijk. Want een ander sluit zich daarbij aan. En zo ontstaat een beweging, zo creëer je verandering”

Er is, wil ik maar zeggen, een boel veranderd in de halve eeuw die volgde. Een factor die constant is gebleven, is de invloed van jongeren op die verandering. Ook anno nu. Neem Bowi Jong, twintig jaar, die het met zijn #SorryJohan opnam tegen LHBTI-onvriendelijke uitspraken van Johan Derksen in het tv-programma Voetbal Inside. Of Justin Hermsen, Youth Pride Ambassadeur dit jaar. Vijftien jaar is-ie, opgegroeid in de Nederlandse Biblebelt en niet te beroerd om met een leuk make-upje op vooraan te lopen en zich welbespraakt in te zetten voor andere LHBTI-jongeren.

Eén persoon die opstaat, dat is zo belangrijk. Want een ander sluit zich daarbij aan. En zo ontstaat een beweging, zo creëer je verandering.

Tekst loopt door onder foto

Zo werkt ook het COC-netwerk Gender & Sexuality Alliance (GSA), een project waar ik als voorzitter enorm trots op ben. LHBTI-scholieren werken met bondgenoten aan acceptatie op school. Er zijn al GSA’s op 80 procent van de middelbare scholen in Nederland.

Mogelijk maken dat steeds meer jongeren opstaan en zichzelf durven zijn. Dat zie ik als een van de belangrijkste opdrachten aan ons allemaal. Het beschermen van LHBTI-jongeren tegen indoctrinatie, pesten en geweld. Remember the past, create the future is dit jaar het thema van Amsterdam Pride en ik schaar me daar van harte achter. Ik zie het als een appèl voor solidariteit door de generaties heen, over en weer. Samen maken we de toekomst mogelijk.

Foto: Vincent Boon Photography voor COC Nederland

Powered by Labrador CMS