“Jehovah’s getuigen verscheurde mijn familie”

Jamal (53) was een van de jongste mensen die gedoopt werd bij de jehovah’s getuigen. Naast het geloof verkondigen, deelde hij ook seksboekjes met andere broeders en werd hij er uiteindelijk uitgekickt. “Ik ben gay geboren, maar je probeert weleens wat dingen uit, zoals het geloof.”

“Ik ben geboren als Jehova’s getuige. Mijn moeder was een vrij losbandige vrouw en dat vond mijn vader altijd al jammer. Ze waren heel erg jong toen ze in aanraking kwamen met Jehovah’s Getuigen. Mijn vader was in eerste instantie helemaal tegen die gemeenschap, maar toen hij merkte dat mijn moeder er heel rustig en zorgzaam door werd, sloot hij zich ook aan. Mijn vader werd al snel ouderling en samen besteedden ze uren per maand aan de Heer.

Ik was ook een fanatieke aanhanger. Ik vond het prachtig om op zaterdagochtend om half zeven op het station in Den Bosch boekjes te overhandigen aan mensen die voorbij kwamen lopen. Ik was zelfs zo fanatiek, dat ik op mijn tiende al gedoopt wilde worden. Daarvoor moest ik op gesprek bij heel veel verschillende mensen en mijn vader had ik nog nooit zo trots gezien. Uiteindelijk werd ik als een van de jongste mensen ooit gedoopt op de middenstip van De Kuip in Rotterdam, waar op dat moment een congres voor Jehova’s getuigen bezig was.

Ook op school was ik fanatiek: Sinterklaas mochten we niet vieren, dus als de Sint en zijn Pieten de klas binnenkwamen, moesten wij naar een ander lokaal. De Pieten zorgden er altijd voor dat er toch wat pepernoten onze kant op kwamen, maar ik schreeuwde het hardst van alle kinderen dat we die écht niet mochten aannemen. In de vakantie mocht je kiezen hoeveel uur je per maand langs de deuren wilde gaan: twintig, veertig, zestig of tachtig uur. Ik deed er wel honderd per maand.

Pornoboekjes uitwisselen

Tijdens de wekelijkse vergaderingen mocht ik met leeftijdsgenoten tijd doorbrengen. We hadden roze zangboekjes met gouden letters. Ik had een vriend en tijdens vergaderingen schreven we briefjes naar elkaar en die stopten we dan stiekem in die boekjes. De onderwerpen gingen vaak over seks. Over aftrekken, wat hij allemaal al gedaan had en waar we pornoboekjes konden krijgen. Een andere broeder had er nog wel een paar liggen en die namen we dan beurtelings mee naar huis. Zo’n boekje plakte aan alle kanten, maar dat maakte ons niets uit. Ik verstopte dat thuis in een oude LP, dacht dat het daar veilig was. Toen werd het toch gevonden…

Er kwam een vergadering met ouderlingen en er werd verteld hoe fout zelfbevrediging is en dat je pas seks mag hebben als je getrouwd bent. Zo probeerden ze je kort te houden. In die periode ging ik ook regelmatig bij die andere broeder logeren. We trokken ons dan samen af en hij vroeg zelfs een keer of hij mij moest helpen, maar dat wilde ik natuurlijk niet.

Er zaten vijf volwassen mannen, onder wie mijn vader, aan mijn bed om te vragen of ik berouw had van wat ik had gedaan.

Een paar jaar later begon ik steeds minder langs de deuren te gaan, mijn moeder was inmiddels ook geen Jehova’s getuige meer. Ik kom uit Brabant en carnaval kwam er natuurlijk aan, iets dat je niet hoort te vieren binnen de gemeenschap. Ik besloot toch te gaan en was weken van tevoren al bezig met het maken van kostuums.

Ik dronk veel alcohol, zoende met verschillende meiden en had een mooie tijd. Na die periode lag ik, net zoals iedere carnavalsvierder, ziek op bed. Ik werd ter verantwoording geroepen door ouderlingen, omdat ze erachter waren gekomen wat ik allemaal had gedaan. Op die dag zaten er dus vijf volwassen mannen, onder wie mijn vader, aan mijn bed om te vragen of ik berouw had van wat ik had gedaan. Berouw? Nou, nee hoor. Ik vond het veel te leuk en zou het zeker nog een keer doen. Ik zag de wereld van mijn vader instorten. Ik werd door de Jehovah’s Getuigen uitgesloten. Er wordt dan een datum gekozen waarop aanhangers van het geloof in heel Nederland te horen krijgen dat je er niet meer bij hoort. Vanaf dat moment mag niemand binnen die gemeenschap contact met je hebben. In de praktijk betekent dit dus dat mijn zus, die niet meer bij ons woonde, de andere kant op liep als ik haar tegenkwam op straat en dat mijn vader de deur uitging als ik binnenkwam. Op die manier verscheurde het geloof mijn familie.

Sekte

Ik kan er nu wel om lachen, ben ook wel trots op de manier waarop ik erdoorheen ben gekomen. Jehovah’s Getuigen ben ik op een bepaalde manier ook wel dankbaar. Het heeft mij gevormd tot de persoon die ik nu ben. Ik spreek met twee woorden, ik weet wat ik wil en kies voor mezelf. Aan de andere kant denk ik: what the fuck is mij op zo’n jonge leeftijd allemaal overkomen? Waarom doen mensen elkaar dit aan? Ik zie Jehovah’s Getuigen nu als een sekte. Met hun uitverkorene en al het misbruik dat er plaatsvond. Een half jaar geleden zijn ze gelukkig aangepakt. Ze kwamen in opspraak doordat mensen zich uitspraken over het misbruik binnen de gemeenschap. Zelf ben ik ook seksueel misbruikt door twee mensen uit de gemeenschap. Mijn ouders wisten dat, maar deden er niets tegen. 

Vijf jaar geleden heb ik mijn moeder, vader en zus een brief gestuurd. Daarin heb ik mijn excuses aangeboden en gezegd dat ik begrijp wat ik ze heb aangedaan. Mijn moeder, die het geloof inmiddels weer aanhangt, stuurde me daarna voor het eerst in vijftig jaar een sms. Daarin schreef ze dat er inderdaad dingen waren gebeurd die niet hadden mogen gebeuren, en dat ook zij sorry moest zeggen.”

De (plaats)namen zijn bekend bij de redactie, maar op verzoek van de geïnterviewde gefingeerd.

In de rubriek Openhartig delen Winq-lezers (anoniem) hun verhaal. Ook je hart luchten? Laat het ons weten via openhartig@winq.com.

Coverbeeld: Hanna Whittle