“Twee jaar geleden waren Oskar en Jan nog vreemden, nu zijn we één gezin”

Talitha en Baukje en Oskar en Jan zijn samen co-ouders van dochter Jule. 

Oskar: “Mijn vriend Jan en ik zijn 21 jaar samen. Ik had altijd al een kinderwens, hij wat minder. Naarmate de tijd verstreek, kwam ik op een punt dat het voor mij toch wel heel belangrijk was. Toen heb ik actie ondernomen en heeft Jan besloten dat we er samen voor zouden gaan. Via een vriendin kwamen we in contact met Baukje en Talitha.”
Talitha: “Ik had ook altijd al een kinderwens en na onze onze bruiloft besloten we die wens in vervulling te laten gaan.”
Baukje: “Tijdens een bijeenkomst van COC Nederland hoorde ik voor het eerst over co-ouderschap. Ik keek Talitha aan en zij dacht er meteen hetzelfde over: dit is iets voor ons.”
Talitha: “Als je co-ouderschap gaat doen, moet je wel geschikte vaders vinden. Wij vonden het belangrijk dat er een bepaalde vriendschap zou ontstaan, zodat het kind dingen kon doen met alle ouders tegelijk. We moesten dus op zoek naar nieuwe beste vrienden.”
Oskar: “Twee jaar geleden gingen Jan en ik met Talitha en Baukje een wijntje drinken. We hadden het die avond over alle belangrijke dingen in het leven, behalve kinderen. Het klikte meteen.”
Talitha: “Maar je kent elkaar nog niet, je gaat wel een verbintenis aan voor het leven, dat doe je niet zomaar.”
Oskar: “We hebben echt de tijd genomen om elkaar te leren kennen. Eigenlijk hebben we een jaar lang met elkaar gedatet. Op die manier kom je erachter waar je normen en waarden liggen en of je op één lijn zit over belangrijke zaken.”

Baukje: “We hebben geprobeerd de mannen zoveel mogelijk te betrekken bij de zwangerschap. Dat is soms lastig, omdat Talitha het kindje droeg en ik bij haar woon.”
Talitha: “Maar we hebben het bewust met z’n vieren gedaan. Het was ook hun kind dat in mijn buik zat.”
Oskar: “We zijn samen naar zwangerschapscursussen gegaan en probeerden zoveel mogelijk tijd met elkaar door te brengen. Ook waren we bij de bevalling aanwezig, dat was heel bijzonder.”
Baukje: “Ze was zo klein en kwetsbaar toen ze ter wereld kwam. Het klopte meteen toen we daar met z’n vijven in die kamer zaten.”
Talitha: “Er zijn heel wat tranen gevloeid.”
Oskar: “Wij voeden Jule met z’n vieren op. Ze is nu nog meer bij Baukje en Talitha, omdat ze borstvoeding krijgt, maar uiteindelijk gaan we haar tijd fiftyfifty verdelen. Voor de rest willen we nog tijd samen doorbrengen. Samen op vakantie, maar ook naar ouderavonden en verjaardagen.”
Baukje: “Vanaf het moment dat we zwanger waren, waren we al één gezin.”
Oskar: “Je kan er op verschillende manieren voor zorgen dat je allemaal een even groot aandeel in de opvoeding krijgt. Ik ben niet de biologische vader, maar we hebben er wel voor gekozen dat mijn zus Jules peettante is en dat haar tweede naam de naam is van mijn overleden moeder.”

Talitha: “Twee jaar geleden waren Oskar en Jan nog vreemden voor ons, nu voelt het als een echte familie. Het zijn de mooiste vaders die ik voor ons kind had kunnen wensen.”
Oskar: “Jule is nu twee maanden oud en ons gezin voelt nu completer. Het is fijn om voor iemand te zorgen. We hebben er heel wat jaartjes op los geleefd, dat was leuk, maar op een gegeven moment wil je meer. Dan wil je het ergens voor doen. Nu doen we dat voor onze dochter. Bij Jan was de kinderwens minder sterk aanwezig dan bij mij, maar nu herken ik hem soms niet meer. Hij vindt het heerlijk met zijn dochter rond te lopen en haar te verzorgen.”

Meer weten over dit gezin? je kunt ze volgen op

Video en fotografie: Ilse Paulussen