Interview

“Betekenisloze seks heelt je problemen niet”

Lifecoach Harry Trotter deelt zijn lessen over seksualiteit en identiteit

Leestijd: < 1 min

Auteur, public speaker, lifecoach, goedgemutste positieve denker, cycle breaker: Harry Trotter is het allemaal. De 32-jarige Belg verkaste drie jaar geleden naar Amsterdam na een lange ontdekkingsreis door de wereld en zichzelf. Een reis die hem nieuwe dingen leerde over seksualiteit, identiteit en spiritualiteit. Daar schreef hij een boek over, The Naked Truth

Hoi Harry, waarom besloot je een boek te schrijven? 
“Om het zacht uit te drukken, heb ik zoals zovelen een bewogen leven gehad. Ik ben meerdere keren rock bottom gegaan en daar weer uitgekomen, door mijn slechte patronen te doorbreken. Deze reis wilde ik op papier zetten om het zelf een plekje te geven, maar ook om het te delen met anderen die zich in soortgelijke situaties begeven. Het is tijd om de stilte en angst waarin deze mensen leven te doorbreken.”

Als ik je op Instagram opzoek, zie ik veel video’s waarin je het hebt over 'breaking the cycle'. Wat bedoel je daarmee? 
“We komen allemaal uit een nest – warm of niet – met ouders die hun ‘bagage’ aan je meegeven. Denk aan stiltes, angsten, twijfels, schaamte of pijn. Allemaal zaken die je kunnen beletten om je ware zelf te zijn. Sommige mensen kunnen hun seksualiteit niet omarmen, omdat ze altijd het bed hebben gedeeld met vrouwen. Of ze denken dat hun identiteit overeenkomt met wat er in hun paspoort staat of wat anderen over hen zeggen. Maar alleen jij kunt daarover beslissen. Om tot dat punt te komen moet je die cyclus doorbreken.”

“Ik was op zoek naar warmte en tederheid en dacht dat seks me zelfliefde en validatie zou geven”

Heb jij dat gedaan, je cyclus doorbreken? Ik heb het gevoel dat dit een leven lang kan duren, en dan nog steeds niet af is. 
“Klopt. Een cyclebreaker is iemand die zich bewust is van de dingen die niet meer kunnen groeien en ontwikkelen en die een halt toeroept. Maar dat wil niet zeggen dat er geen nieuwe patronen bijkomen. Ikzelf heb een aantal patronen doorbroken in mijn familie. Zo kies ik nu voor zelfliefde, in plaats van te blijven snakken naar validatie van mijn ouders.”

Kun je me iets over je jeugd vertellen? Uit wat voor nest kom je? 
“Ik voelde altijd afstand tussen mij en mijn geliefden. We woonden in Gent, mijn vader was zelden thuis en mijn moeder was gesloten, gefrustreerd en afstandelijk. En seks was een groot taboe. Dat zorgde al op jonge leeftijd voor een kloof tussen mij en mijn moeder. Terwijl ik juist gefascineerd was door seksualiteit, wilde zij er niets van weten. Zo betrapte ze me ooit toen ik masturbeerde en zei: ‘Stop daarmee!’”

Heeft dat je geremd in het verkennen van je seksualiteit? 
“Integendeel. Maar ik heb er wel problemen door ervaren. Omdat intimiteit zo’n taboe was, zelfs iets als fysieke warmte van je ouders, had ik juist heel veel seks. Ik was op zoek naar warmte, knuffels, tederheid en dacht dat seks me zelfliefde en validatie zou geven. Ik begreep het hele fenomeen seksualiteit gewoon niet.”

Harry Trotter in badkuip
Harry Trotter in badkuip

In je boek schrijf je dat je de ‘mannelijke slet van Leuven’ werd genoemd in je studententijd.
“Ja, ik stond te boek als vrouwenverslinder. Maar ik zat met mezelf in de knoop, want ik voelde dat ik steeds meer interesse kreeg in mannen. Niet voor een penis, ballen of een anus, maar omdat ik liever vertoefde in het het gezelschap van mannen. Voor vrouwen had ik immers vooral mijn moeder als referentiekader, en in haar ogen heb ik nooit blijdschap of levenslust gezien. Daarom respecteerde ik vrouwen niet; ik zag ze destijds niet in staat als wezens die liefde kunnen geven. Toch deed ik het met vrouwen als ik dronken was, wanhopig op zoek naar aandacht en bevestiging. Mannen zouden me misschien wel die intimiteit en bescherming kunnen geven die bij liefde horen, maar daar durfde ik me nog niet aan over te geven.”

Na je tijd als vrouwenverslinder ben je de wereld over gereisd en heb je geprobeerd een nieuw leven op te bouwen in Australië. Heb je jezelf daar ‘gevonden’? 
“Ik wilde de wereld ontdekken, maar vooral die miserabele tijd in België achter me laten. Het was totaal vluchtgedrag. Ik had altijd zo’n mooi beeld van Australië: het strand, lekker weer, mooie mensen, maar mijn ‘bagage’ nam ik natuurlijk gewoon met me mee. Het fijne was wel dat ik me daar anoniem voelde en durfde te experimenteren met mannen. Maar of ik mijzelf daar heb ‘gevonden’? Wat een rotwoord! Ik zat natuurlijk allang in mij, ik kon dit alleen niet uiten in de omgeving waarin ik opgroeide. Al heb ik in Australië wel leren overleven, door keihard te werken. Zo heb ik in bars gewerkt, maar ook bij de Belgische ambassade en een grote reisorganisatie.”

“Betekenisloze seks heelt je problemen niet, of slechts kortstondig, waardoor je er alleen maar meer van nodig hebt”

In je boek zeg je dat je veel ‘betekenisloze seks’ hebt gehad in je leven. Dat klinkt als iets waar menig gay man zich mee kan identificeren. Wat heb je daarvan geleerd?
“Via de bekende apps kun je binnen vijf minuten seks vinden. Maar soms weet je niet eens de naam van de jongen waarmee je afspreekt. Je belt aan, hebt seks en vertrekt weer. Als ik dit vijf keer in een week deed, voelde ik me kut en leeg. Maar ik deed het omdat ik liefde wilde, dus greep ik alle kansen aan, ook al vervulden ze die behoefte niet. Betekenisloze seks heelt je problemen niet, of slechts kortstondig, waardoor je er alleen maar meer van nodig hebt. Maar het is ook zeker de cultuur waarin we leven, denk ik.”

En toen kwam je naar Amsterdam.
“Ik wilde niet terug naar België. Nederlanders vermoeden vaak dat ik hier niet vandaan kom. Hoewel ik geen Australisch accent heb, denken mensen dat ik een Australische surfdude ben. Toen ik hier net kwam, heb ik die rol ook weleens gespeeld: doen alsof ik toerist ben. Zo ben ik een keer meegegaan naar een afterparty met een stel Nederlanders die dachten dat ik Australisch was. Toen de groep het ‘stiekem’ – in het Nederlands – had over wie het met mij zou doen die nacht, ben ik weggegaan.”

Waarom deed je dat? Je anders voordoen? 
“Het leek me grappig. Maar het was natuurlijk ook sneu en een vorm van escapisme. Ik schaam me er niet voor. Het was simpelweg de ontwikkelingsfase waar ik in zat, maar ik zou het niet nog eens doen. Al vind ik het prima als mensen me hierom bekritiseren, dat hoort er ook bij: incasseren. Je moet instaan voor jezelf en anderen met een glimlach begroeten. Ik heb inmiddels een stuk minder seks en ben bewuster bezig met wat ik wil.”

“Gay zijn is geen houding die je aanneemt, het is geen lifestyle”

Denk je dat er genoeg zelfliefde is binnen de LHBTQ-gemeenschap?
“Ik kan niet voor anderen spreken, maar ik vermoed van niet. Ik lees zo vaak op Grindr en Tinder: “Ik ben op zoek naar de ware, maar nu ben ik op zoek naar fun.” Dat is dus de quick fix. We willen allemaal een echte connectie opbouwen, liefde en vertrouwen, maar dan ga je van de een naar de ander. Het is een beetje hetzelfde als homo’s in de sportschool, je ziet altijd wie daar is voor zichzelf en wie er is om te voldoen aan het schoonheidsideaal dat je ziet op posters voor gay feestjes. Door jezelf constant met anderen te vergelijken, leg je ongelooflijk veel druk op jezelf. Maar onthoud: je bent goed genoeg. Iedereen gaat uiteindelijk dood, dus gun jezelf om je echte zelf te zijn. Accepteer jezelf.” 

Los van moeite met schoonheidsidealen, lees ik in je boek ook dat je moeite hebt met clichés rondom homo’s. Wat bedoel je daarmee? 
“Laat ik vooropstellen dat ik niemand veroordeel. Het grootste cadeau van het leven is dat je jezelf mag zijn. Maar gay zijn is geen houding die je aanneemt, het is geen lifestyle. En zo benaderen mensen me wel. De een ziet me als exclusief lustobject omdat ik ‘hetero’ of ‘bi’ zou overkomen. De ander zegt dat ik niet gay genoeg ben, omdat ik niet van winkelen hou. Ik denk dan: is er één variant van gay zijn? Wat als je questioning bent? Homo’s lijken dat een vreselijk label te vinden. Je moet kiezen en daarnaar handelen. Voor mij is homo zijn: een connectie hebben met een man die jouw ‘taal’ spreekt. Ik wil me niet meer aanpassen zoals ik voor mijn ouders deed.”

Harry Trotter met open armen
Harry Trotter met open armen

Weten jouw ouders eigenlijk inmiddels van je seksuele oriëntatie? 
“Ja, maar daar gaat het me niet om. Het gaat over je oriëntatie en richting als mens. Ik wil ook af van de term coming-out. Je moet tot zelfinkeer komen, jezelf accepteren, dan is zo’n coming-out – in samenlevingen als de onze – niet nodig, je hebt een coming-to-terms-with-yourself gehad en dat is het belangrijkst. De buitenwereld zal altijd wel een mening hebben, maar jij bent verantwoordelijk voor je eigen geluk. En het gaat niet alleen om seksualiteit, het gaat om mens zijn. Pas je gedrag niet aan op basis van wat anderen zeggen. We leven in een open samenleving, maar de druk is nog steeds gigantisch om je aan te passen. Laat je niet gek maken, jij weet wat het best voor je is. In je eigen tempo. Dit heb ik uit mijn reis gehaald en zo probeer ik anderen te helpen.”

Je hebt een waanzinnig positieve energie. Wat staat er voor je op de planning de komende tijd? 
“Ik schrijf momenteel aan mijn volgende boek, over de periode na het doorbreken van je slechte patronen. Ook geef ik masterclasses en retraites zodat anderen ook hun authentieke waarheid kunnen leven. Maar misschien wil ik dat doorzetten in een warm land, ik mis de zon. En ik moet mijn naam, Trotter, natuurlijk wel een beetje eer aan blijven doen.”

Fotografie: Cisca Mikx SoulPhotographer

Powered by Labrador CMS