“De grootste uitdaging bij dit programma was de casting”

Vijfeneenhalf jaar. Zo lang duurde het om Drag Race Holland op de buis te krijgen. Winq sprak met Vincent ter Voert van Vincent TV Producties (o.a. de makers van Chateau Meiland), over de totstandkoming van de Nederlandse versie van het wereldwijd populaire programma.

Kun je meer vertellen over de aanloop van dit programma?
“We hebben het format vijfeneenhalf jaar geleden weten te bemachtigen. Het heeft vijf jaar geduurd voordat we van een Nederlandse zender – in dit geval een streamingplatform – een opdracht kregen om het programma ook echt te gaan maken.”

Dus de zenders stonden er niet echt om te springen?
“Er was veel interesse, maar er speelden twee dingen. Ten eerste is Drag Race een relatief kostbaar programma, en ten tweede werd Drag Race vijf jaar geleden gezien als een relatieve niche. Dat is het wellicht nog steeds, maar ik denk dat het genre door de invloed van RuPaul en door social media meer mainstream is geworden. In de ogen van de gemiddelde zender, althans.”

Wat waren de uitdagingen bij het maken van Drag Race Holland?
“De belangrijkste uitdaging is: vind je de juiste cast? En als je die gevonden hebt, weet je ze dan te motiveren om mee te doen? Dat laatste bleek verrassend eenvoudig: iedereen kent het Amerikaanse origineel.”

“Het Amerikaanse productiebedrijf had geen vetorecht”

Hoe zijn jullie bij de kandidaten gekomen? Was er een open casting call?
“Helemaal in het begin, vijfeneenhalf jaar geleden, heb ik Mayday gebeld, en met haar gesproken over het format zelf en hoe we de casting aan zouden moeten pakken. Er was geen open casting call, maar dat doe je normaal gesproken ook niet als er nog geen zender is die het programma gegarandeerd wil hebben. Wat wij bij alle projecten doen – of het nu Chateau Meiland is of Drag Race – is zelf in de casting investeren. Puur omdat we er zelf in geloven. Onze redacteuren hebben online gezocht en veel feesten en uitgaansgelegenheden bezocht. Ook in België. ”

Het productiebedrijf World of Wonder was zelf nauw betrokken bij de Canadese, Britse en Thaise versies van Drag Race. Was dat bij Drag Race Holland ook het geval?
“Nee, er is nooit iemand langsgeweest. Ook wel vanwege corona, denk ik. Maar dat hoeft ook niet: als je een beetje ervaring hebt met tv maken, kun je naar een aflevering kijken en een kopie maken. Dat was hier prima te doen, want iedereen kan het programma dromen. Daarnaast is het niet een heel ingewikkeld programma, op de casting na. Dus het was zaak om de decors min of meer na te bouwen, en de opdrachten – met enige aanpassingen naar de lokale cultuur – te vertalen.”

Dus de Amerikaanse productiemaatschappij World of Wonder had geen opmerkingen of wijzigingen?
“Nee. Zoals dat in de regel gaat, moet je aan de formathouder laten zien wie de presentator wordt, wie in de cast zitten en hoe het decor eruit gaat zien. Daar moeten ze akkoord op geven, en dat hebben ze gedaan. Er is geen vetorecht van toepassing, en dat is maar goed ook. Hoe kan iemand in Amerika weten uit welke queens de cast voor Drag Race Holland zou moeten bestaan?”

Er doen geruchten de ronde dat RuPaul het programma eigenlijk zelf zou presenteren: hij was toch al in Europa voor het tweede seizoen van Drag Race UK. Corona zou hier roet in het eten hebben gegooid. Wat is waar van die geruchten?
“Niets. Dat is nooit aan de orde geweest.”

Vond je het persoonlijk belangrijk om het programma te maken?
“Ja. Mijn vrouw en ik runnen dit bedrijf samen, en we hadden een diepgewortelde wens om dit programma naar een groot publiek in Nederland te kunnen brengen. Zodat zij voor het eerst kennis kunnen maken met een kunstvorm die voortkomt uit persoonlijke groei die essentieel is voor de ontwikkeling van een individu dat al van jongs af aan wist: ik ben anders dan de gemiddelde mens. Als je het lef hebt om uit dat ‘anders zijn’ een dragpersonage te laten ontstaan, tegen de stroom in, en tegen alle culturele normen in, dan ben je echt een held.”

Waarom is ervoor gekozen om geen gevestigde dragqueens in de jury te laten plaatsnemen?
“We hebben ervoor gekozen om steeds wisselende juryleden te kiezen, die expert zijn op het vlak waar de opdracht van die week over gaat. Dus ze hebben een expertise in het gebied waarop we de kandidaten die week uitdagen. Daarnaast zochten we naar mondige, uitgesproken mensen die affiniteit hebben met de scene.”

De opnames vonden plaats nádat over de hele wereld Black Lives Matter-protesten plaatsvonden. Zijn jullie, met het oog op die maatschappelijke actualiteit, tevreden over de diversiteit van de cast en juryleden?
“We hebben een Braziliaanse kandidaat, Envy komt oorspronkelijk uit Peru, Megan is deels Indonesisch en Sederginne is Vlaams. Het is maar net welke focus je op diversiteit wilt leggen. Ik denk dat we een heel diverse samenstelling hebben. Daarnaast hebben we gekozen uit wat op dat moment het beste aanbod was. Het was eerder toeval dan beleid, dat daar diversiteit in zit. Overigens vind ik dat we, alleen al door drag in de spotlight te zetten, diversiteit enorm stimuleren.”

Denken jullie al na over een tweede seizoen?
“Zeker. Ik heb absoluut de hoop om een tweede seizoen te mogen maken. Hoe sneller, hoe beter. Echter, dan moet het programma wel voldoende nieuwe abonnees en streams opleveren op Videoland. Normaal gesproken kun je de ochtend na de eerste uitzending de kijkcijfers zien, maar streamingplatforms als Videoland werken op een heel andere manier. Zij delen hun bereikcijfers niet, ook niet met mij. Er gelden daar heel andere regels en wetten. Maar de publiciteit en eerste reacties zijn veelbelovend. Toch is het belangrijk om niet alleen te leunen op de bestaande fanbase van het programma: het moet door een zo breed mogelijk publiek gezien worden. Ik hoop dat het programma kan bijdragen aan de emancipatie in Nederland.”

Foto's: Gerard Martens @ VincentTv

Drag Race Holland is vanaf nu exclusief te zien op Videoland. Lees hier onze recensie van de eerste aflevering, ons interview met presentator Fred van Leer, en een overzicht van hoe de kandidaten eruitzien als ze níet in drag zijn.