Queer in de kamer
“De lhbti-emancipatie kachelt langzaam achteruit”
Henk Nijboer (PvdA)
Aan de vooravond van de verkiezingen vroeg Winq zes uiteenlopende kandidaat-Tweede Kamerleden naar hun strijdplan voor de regenbooggemeenschap. Henk Nijboer (PvdA, plek 3) is kamerlid sinds 2012.
In hoeverre had uw seksualiteit invloed op uw beslissing de politiek in te gaan?
“Dat had veel invloed. Ik ben nu tien jaar getrouwd met mijn man; toen ik op de middelbare school zat kon dat nog niet. Op het punt dat Job Cohen in 2001 als burgemeester de eerste huwelijken sloot tussen mannen- en vrouwenkoppels besefte ik wat politiek voor mensen kan betekenen.”
Hoe vindt u dat het nu gaat met de lhbti-emancipatie*?
“Waar we twintig jaar geleden vooropliepen op dat vlak, kachelen we nu achteruit. De homohaat is groot. Leraren zijn bang om in de klas uit de kast te komen voor klassen waar dat niet normaal wordt gevonden. Twintig jaar geleden liep je makkelijker hand in hand over straat.”
Hoe komt dat denkt u?
“De samenleving is in den brede verhard. Discriminatie van lhbti-personen, maar ook van mensen met een niet-Nederlandse achtergrond is toegenomen.”
U zit nu acht jaar in de Kamer. Hoe heeft u zich ingezet voor lhbti-rechten?
“Ik ben econoom, dat is mijn vak. Kirsten van den Hul doet het hartstikke goed als woordvoerder Emancipatie, bijvoorbeeld rond de veiligheid van lhbti’s op scholen. Rond Valentijnsdag heb ik weleens een stuk in de krant geschreven over het belang verliefd te kunnen worden op wie je wilt. In de media heb je soms meer effect dan in een Kamerdebat. Verder ga ik met het COC langs scholen om te laten zien dat je ook Kamerlid kan worden als je lhbti bent.”
Wat wilt u de komende vier jaar bereiken op het gebied van lhbti-acceptatie?
“Ik streef naar een samen-leving zonder discriminatie. Ik ben woordvoerder Wonen, en merk hoe weinig aandacht er is voor discriminatie door verhuurders. Vaak zijn de slachtoffers mensen met een niet-Nederlandse achtergrond, maar er zijn ook verhuurders die homo’s of lesbiennes weren. Het is stuitend hoe weinig minister Ollongren [Binnenlandse Zaken – red.] daaraan doet. Ook moeten scholen voor lhbti’s een veilige plek worden. Ik ben zelf pas in het eerste jaar van mijn studententijd uit de kast gekomen. Gelukkig trof ik het gelijk: ik werd dat jaar verliefd op de man die uiteindelijk mijn echtgenoot werd.”
* Binnen de politiek wordt de lhbtq-gemeenschap aangeduid met de letters lhbti. Politici die we spraken hanteerden allen deze afkorting. Daarom kiezen we in dit artikel consequent voor deze afkorting.
Beeld: Oof Verschuren
Styling: Xaviera Aubri
Grooming: Chris Völkers
Lees ook
-
Hoe denken de grote partijen over lhbti-kwesties?
-
“Wat we in Nederland hebben bereikt is niet onkwetsbaar”
-
Historisch: eerste trans vrouw in Tweede Kamer
-
“Nederland heeft een grote mond over mensenrechten, maar vergeet soms naar zichzelf te kijken”
-
“Er wordt meer gesproken óver dan mét gemarginaliseerde groepen”
-
“Vaak bestaat er al wetgeving voor zaken die nu misgaan”