“We wilden iets maken waardoor queer mensen kunnen leren dat God er wél voor ze is”

Azariah Southworth en Daniel Franzese maken de podcast Yass, Jesus!, waarin ze praten over het combineren van religie en queer zijn.

Hoe kwamen jullie op het idee voor deze podcast?
Daniel: “Azariah en ik zijn goed bevriend, we zijn allebei religieus, hebben allebei conversietherapie overleefd, we zijn supergay en we blowen graag. Als we samen stoned zijn, hebben we vaak goede gesprekken over God en queer-zijn. Op een gegeven moment dachten we: misschien hebben anderen er iets aan als ze mee kunnen luisteren. Vervolgens deed ik mee aan een aflevering van de podcast Guys we f*cked, waarin twee vrouwen praten over seksualiteit. Ik dacht dat het vooral over mijn seksleven zou gaan, maar ze wilden met name horen hoe het voor mij is om gay en religieus te zijn. Daar kreeg ik superveel reacties op. Toen viel het kwartje dat Azariah en ik ook een podcast moesten maken.”

Wat hopen jullie met Yass, Jesus! te bereiken?
Azariah: “Voor mij is het een manier om terrein terug te winnen. Als kind kreeg ik vaak te horen dat Jezus mij niet accepteert. Dat vond ik erg confronterend: in mijn gemeenschap en familie was de kerk een belangrijke plek, en de indruk werd gewekt dat ik daar niet bij hoorde. Met deze podcast herontdekken we daarnaast de queer verhalen die eigenlijk altijd al in de Bijbel te vinden waren.”

Daniel: “Volgens schrijver Armistead Maupin, van de serie Tales of the City, hebben queers hun biologische familie en hun logische familie. De queer gemeenschap heeft altijd hun eigen weg moeten vinden. Toen we voor het eerst hoorden over de bloemetjes en de bijtjes, werd er niet gesproken over zaken als anaal spoelen. Dat soort dingen moesten we zelf maar uitzoeken. We wilden iets maken waardoor queer mensen kunnen leren dat God er wél voor ze is en wél van ze houdt.”

Azariah: “Hopelijk kunnen we de schade die is aangericht enigszins repareren”

Waarom vinden jullie het belangrijk om mensen te helpen hun queer-zijn en religie met elkaar te combineren?
Daniel: “In iedere religie zitten waardevolle lessen en goede adviezen. Veel mensen putten kracht uit hun religie; het geeft ze een bepaalde rust. Ik denk dat dat een van de redenen is waarom religie zo populair blijft. Toch worden lhbtq personen in veel gevallen uitgesloten. Dat vind ik jammer. Waarom zouden wij geen toegang mogen hebben tot de lessen die in de Bijbel staan? Als je het mij vraagt, waren queers altijd al bij de kerk betrokken. Al dat fluweel, die gewaden, het prachtige glas-in-lood. Als men de aankleding van de kerk aan hetero’s zou hebben overgelaten, zouden ze er allemaal uitzien als een bouwmarkt, haha.”

Azariah: “Da’s geen gek idee. De kerk waar ík vroeger naartoe ging, werd duidelijk gerund door hetero’s, dat was in een kale schuur.”

De podcast heeft ook zeker iets te bieden voor niet-religieuze luisteraars. Hoe reageren zij er doorgaans op?
Daniel: “Die reacties hebben ons erg verrast. Ze houden van onze openheid, en hoe we Bijbelse verhalen op een moderne manier hervertellen. We benaderen religie op een andere manier, ik merk dat luisteraars dat verfrissend vinden. Het christendom heeft een beetje een muffe uitstraling, met een soort puriteinse hiërarchie, het afwijzen van homoseksualiteit, en altijd maar perfect moeten zijn. Mensen nemen dat voor waarheid aan, zonder überhaupt de Bijbel te hebben gelezen. In onze podcast hopen we dat beeld ietwat op te frissen.”

Azariah: “Vrienden van me vertelden dat ze het grappig vonden naar ons te luisteren. Ik hoop dat meer mensen dat vinden. Tegelijkertijd hoop ik dat we met de podcast een beter beeld kunnen schetsen van hoe het leven er als religieuze lhbtq-persoon uit kan zien. Het is niet onze bedoeling zieltjes te winnen, fuck that. Hopelijk kunnen we de schade die is aangericht door veel leden van de evangelische wereld enigszins repareren. Ik sprak laatst een tiener uit Texas. Zijn vader accepteert zijn homoseksualiteit niet, zijn pastoor sloot hem buiten en hij was naar conversietherapie gestuurd. Ik maak deze podcast ook voor die jongen, want ik was ooit precies als hij.”

Daniel: “Veel van dat soort jongeren zien het leven niet meer zitten. Als ze dan googelen: ‘kom ik wel in de hemel als ik homo ben?’ hoop ik dat ze onze podcast vinden, en er steun uithalen.”

Daniel Franzese (43) 

Werd geboren in New York. Ook hij werd in zijn jeugd slachtoffer van conversietherapie. Op latere leeftijd was hij als acteur o.a. te zien in de film Mean Girls en de serie Looking. Daarnaast is hij actief als stand-up-comedian.

Had jullie jeugd er anders uitgezien als jullie destijds zelf naar Yass, Jesus! hadden kunnen luisteren?
Daniel: “Die vraag maakt me heel emotioneel. Ik werk nu als stand-up comedian. Dat doe ik pas zeven jaar, omdat ik vroeger zo erg worstelde met mijn religie en homoseksualiteit dat ik het niet aandurfde mijn passie te volgen. Jarenlang verborg ik mijn relaties en durfde ik op straat niet hand in hand te lopen. Als ik op jongere leeftijd had geleerd dat er voor homo’s ook een plekje in de hemel is, had mijn leven er zeker anders uitgezien.”

Azariah: “Mijn leven zou compleet anders zijn. Ik ben op een gegeven moment naar Nashville verhuisd om bij een religieuze tv-zender te gaan werken. Dat had ik waarschijnlijk niet gedaan als ik had geweten dat ik na mijn coming-out door hen aan de kant zou worden gezet. Er zijn nog steeds veel te weinig middelen die christelijke lhbtq-jongeren kunnen raadplegen om te leren dat ze er wél toe doen. Ross Murray, die onze podcast produceert, heeft net het állereerste boek geschreven waarin wordt uitgelegd hoe je een religieuze tienergroep op kunt richten die ook lhbtq-jongeren verwelkomt. Dat is absoluut uniek.”

Jullie zijn allebei slachtoffer van conversietherapie. Azariah, in de podcast vertel je dat er zelfs regelmatig exorcisme op je is gepleegd. Hoe ging dat?
Azariah: “Toen ik 13 was brachten mijn ouders me naar onze pastoor. Zij wilde na afloop van een kerkdienst – we gingen destijds zowel op zondagochtend als op zondagavond – met me praten. Ik wist van tevoren niet waar het gesprek over zou gaan, ik dacht dat het een positief gesprek zou worden. Tijdens het gesprek vertelde onze pastoor me dat ze op het journaal een man had gezien die als jongen misbruikt was, en op latere leeftijd zelf ook mensen ging misbruiken. Ze keek me aan en zei: ‘Azariah, mijn ogen staan in brand’. In onze kerk spraken ze erg abstract, dus ik interpreteerde dat alsof ze wist dat ik gay ben. Toen zei ik voor het eerst hardop dat ik gay ben, en dat ik niet wilde worden zoals de man die ze op het journaal had gezien. Daarop volgden vijf jaar lang wekelijkse afspraken met haar. Week in, week uit hadden we gesprekken waarin ik bijvoorbeeld moest vertellen hoe vaak ik die week had gemasturbeerd. Ook werden er regelmatig duiveluitdrijvingen bij me gedaan. Ik probeerde wat er tijdens die wekelijkse afspraken gebeurde te onderdrukken. Het werd onmogelijk om met mijn familie en binnen mijn gemeenschap op een normale manier over mijn gevoelens praten. Dat heeft me echt verziekt. Ik werd als het ware geherprogrammeerd, en daar heb ik nu nog steeds last van. Het voelt soms nóg alsof de manier waarop ik leef niet ‘mag’.”

Azariah: “Ik werd als het ware geher­programmeerd, en daar heb ik nu nog steeds last van”

Jullie praten op een open en positieve manier over seks in de podcast. Kunnen jullie daar iets meer over vertellen?
Daniel: “We willen het onderwerp realistisch benaderen. Mensen zijn seksuele wezens, en we geloven dat God er expres voor heeft gezorgd dat seks lekker voelt. Er is niets mis met het verkennen van je lichaam. Het hebben van seks kan ontspannend werken, en het is ook op andere vlakken goed voor je gezondheid. De manier waarop we seksualiteit en gender nu zijn gaan zien als een spectrum, die kunnen we ook toepassen op spiritualiteit. Je kunt een erg actief seksleven hebben én religieus zijn. Je kunt een sekswerker zijn én van God houden.”

Als jullie kijken naar de toekomst, verwachten jullie dan dat kerken en religies de lhbtq-gemeenschap steeds meer zullen omarmen, of dat ze juist steeds conservatiever zullen worden?
Azariah: “Als we mensen de ogen kunnen openen, zodat ze de mensheid meer als een geheel gaan zien, en niet als een verzameling losse groepen, dan verwacht ik meer acceptatie. Maar zolang mensen hun best blijven doen verschillende achtergronden, religies, en seksuele voorkeuren gescheiden te houden, wordt het moeilijk. Het is daarbij belangrijk dat we iedereen op jonge leeftijd al duidelijk maken dat ze kunnen zijn wie ze willen zijn. Ik zie dat we langzaam maar zeker de goede kant op gaan, dus ik ben optimistisch dat we een mooie toekomst tegemoet gaan.”

Daniel: “Daarbij denk ik dat het belangrijk is dat leden van de lhbtq-gemeenschap en hun ally's stoppen met geld doneren aan kerken die niet op een positieve manier over de lhbtq-gemeenschap praten. Money talks. Als kerken zien dat zij minder donaties krijgen dan andere kerken die wél positief staan tegenover de lhbtq-gemeenschap, zal dat absoluut effect hebben.” 

Highlights

Wil je Yass, Jesus! beluisteren, maar weet je niet goed waar je moet beginnen? We zetten een paar hoogtepunten op een rijtje.

Aflevering 101:
Hiiiiiieeeeeee, World!

In de eerste aflevering van Yass, Jesus! stellen Daniel en Azariah zich voor, en komen hun eigen ervaringen met conversietherapie aan bod. Ook vertelt Azariah over de keer dat zijn ouders een bezoekje kregen van de politie omdat hun zoon bij buren inbrak om daar de dildo’s van de buurvrouwen te stelen.

Aflevering 107: 
Mother’s Day

In deze aflevering leren we de moeder van Daniel kennen, een geestige, uitgesproken New Yorkse die het hart op de juiste plaats heeft en het liefst iedereen een knuffel wil geven.

Aflevering 138:
Queer Space is Sacred Space

In deze aflevering praten Azariah en Daniel over plekken die voor de lhbtq-gemeenschap als ‘heilig’ worden gezien. Ook is er aandacht voor het feit dat veel van dit soort plekken dankzij de pandemie momenteel gesloten zijn en hoezeer die plekken worden gemist.