“Mensen vinden mijn verhaal herkenbaar”

Een heftig verleden en een uitbundig leven. Ricardo Visscher doet een boekje open over zijn turbulente geschiedenis. Met succes: er zijn al 3.000 exemplaren verkocht. Winq sprak Ricardo over zijn verleden als sekswerker, zijn boek en zijn werk bij Transavia.

Waarom vond je het belangrijk om in het boek en de minidocu je verhaal te delen?
“Transavia wil graag het DNA van het bedrijf laten zien: er werken heel veel verschillende soorten mensen, en iedereen mag gezien en gehoord worden. Toen ze mij benaderden voor de minidocu vonden ze het interessant dat ik een boek aan het schrijven was. Ik wilde graag laten zien welke ontwikkeling ik heb doorgemaakt, en dat ik dankzij wilskracht, doorzettingsvermogen en een sterk sociaal vangnet, mijn minpunten naar successen heb om weten te zetten. Als ik in het verleden mensen in vertrouwen nam en ze mijn verhaal vertelde, hingen ze aan mijn lippen. Mijn beste vriend Frank Hop stelde voor om te helpen met schrijven, en om van mijn waterval van gebrekkig Nederlands om te vormen tot een mooie zee van woorden.”

Je boek Van groenteboer tot t*ringhoer is inmiddels gepubliceerd, wat voor reacties heb je erop gekregen?
“M’n boek gaat als een speer! De uitgeverswereld is best conservatief, en m’n titel is natuurlijk zwaar beladen. Uiteindelijk hebben we besloten om het in eigen beheer uit te geven. Dat vond ik spannend, maar ik mag niet klagen: er zijn in drie weken tijd 3.000 boeken verkocht. Ik houd Bol.com elke dag in de gaten, en de reacties zijn zó positief! Alleen maar 5-sterrenrecensies. Mensen vinden het heel herkenbaar. Dat vond ik eerst gek, want zij hebben toch niet achter een raam gestaan? Maar men herkent zich in de manier waarop ik in een kwetsbare tijd in mijn leven op zoek ging naar liefde en acceptatie. Ik krijg van lezers te horen dat ik een voorbeeld ben, dat ik dingen bespreekbaar durf te maken, en hoe goed ze het vinden dat ik een andere draai aan m’n leven heb gegeven.”

“Ik vond het heel pittig om tijdens de pandemie thuis te zitten”

In de minidocu zien we je ook als dragqueen Rachel. Ben je nog steeds actief als dragqueen?
“Dat overschreeuwen en in de belangstelling staan, wat ik vooral ervoer als Rachel, hoeft van mij nu niet meer zo. Ik ga af en toe nog wel in drag voor fotoshoots en televisie, maar Rachel is wel echt naar de achtergrond verplaatst. Elvis has left the building.”

Wat miste je het meest aan je werk bij Transavia toen je tijdens het begin van de pandemie noodgedwongen thuis zat?
“Het contact met de passagiers en de interactie met mijn collega’s. De bevlogenheid. Ik vlieg al 10 jaar met liefde en passie, en kon ineens m’n energie niet meer kwijt. Ik vond het heel pittig om thuis te zitten, gelukkig mogen we weer.”

Hoe is het voor jou om in deze roerige tijden weer met Transavia te vliegen?
“Het is nog wel beladen, want er zijn aan boord toch wat regels, we dragen uiteraard allemaal een mondkapje en dat voelt toch iets minder vrij. Aan boord zie je veel blije gezichten. Mensen willen dolgraag weer even naar de zon, en je ziet aan boord echt dat ze hun stress ontladen. Dat is heel leuk! We maken er elke keer weer iets moois van.”

Ricardo’s minidocu gemist? Hieronder kun je hem alsnog zien. En ben je zelf benieuwd geworden naar z’n boek? Dat kun je hier bestellen.