Schrijver Erick Frank over stigma’s: ‘Ik wil deuren intrappen en taboes openbreken’

Een interview over zijn persoonlijke strijd

Leestijd: < 1 min

Erick Frank schreef een boek met de titel STIGMA. Het eerste deel gaat over zijn persoonlijke strijd met zijn zelfbeeld en eigenwaarde. Hij gaat op zoek naar de stigma’s over zichzelf en naar het antwoord op de vraag waarom stigmatiseren bij lgbtqia+-personen kan leiden tot trauma’s. Een interview.

In deel één van het waargebeurde verhaal in STIGMA beschrijft Erick Frank zijn persoonlijke strijd met zijn zelfbeeld en eigenwaarde tijdens de intense liefde voor Matthijs en zijn coming-out rond zijn achttiende. Haat, complot, eenzaamheid en wanhoop leiden tot een mislukte poging tot zelfdoding. 

EMDR-therapie

Tweeëntwintig jaar later ontmoet Erick Martin, die hem herinnert aan de periode voor zijn coming-out en ontdekt hij, na jaren gevlucht te zijn in duister nachtleven, cruisen, werk, seks en alcoholverslaving een hiv-infectie die leidt naar een onderliggend psychisch probleem. Met EMDR-therapie ontkoppelt Erick een tijdens zijn coming-out opgelopen psychotrauma, waarna hij waarheden en keuzes opnieuw vaststelt.

Het trauma blijkt gebaseerd op een voedingsbodem die al bestond voordat Erick zich kon identificeren. Nog voor zijn pubertijd nam hij onbewust lotsbepalende stigma’s over zichzelf aan. Zijn lot was al onlosmakelijk met hem verbonden.De identificatie, acceptatie en confrontatie met een gestigmatiseerd zelfbeeld. 

Persoonlijkheidsstoornissen

In deel twee gaat Erick op zoek naar antwoorden op vragen waarom stigmatiseren bij lgbtqia+ personen vaak tot persoonlijkheidsstoornissen, rolverwarring en trauma’s leidt en ontdekt hij hoe de mannelijke, vaak christelijke dominante culturele meerderheid daarvan de oorzaak is.

Was het moeilijk om zo’n groot en beladen thema in woorden te vatten?
 “Het is nooit makkelijk om fragmenten uit je leven in woorden te vatten waarbij je heftige emoties ervaart. Al tijdens het nadenken over een tekst voelde ik vaak kwetsende herinneringen en emoties opkomen. Dagelijks heb ik uren voor mij uit zitten staren om mijn gedachten en emoties te ordenen, alvorens ik een fragment kon opschrijven dat ik vaak dagen later herschreef.”  

Situaties uit mijn coming-out herbeleefde ik al die jaren wekelijks en ervaarde ik vaak kwetsend, emotioneel en uitzichtloos

“Het schrijven was ook een therapeutisch proces waarbij ik mijn leven met terugwerkende kracht chronologisch kon evalueren en juist daarom op antwoorden uit kwam. Het thema zelf heb ik niet direct als groot en beladen ervaren omdat het een deel van mijzelf en mijn leven is. Moeilijk is misschien niet het juiste woord. Beladen, moeizaam en confronterend omschrijft het proces beter.”  

STIGMA is een autobiografisch boek. Hoe vond je het om terug te keren naar de periode van je coming-out en de heftige tijd daarvoor en daarna?
“De periode van mijn coming-out was nooit afgerond, enkel plotseling tot stilstand gekomen. Ergens bleef ik altijd wachten en hopen op een vervolg dat nooit kwam. Situaties uit mijn coming-out herbeleefde ik al die jaren wekelijks en ervaarde ik vaak kwetsend, emotioneel en uitzichtloos.

Ik wist nooit dat ik tijdens mijn coming-out een psychotrauma opgelopen had. Daar kwam ik achter nadat ik ziek werd. Pas na behandeling van het psychotrauma met EMDR therapie, die juist gebaseerd is op terughalen van situaties, kon ik voor het eerst in mijn leven zonder heftige emoties terug keren naar mijn periode van voor en na mijn coming out.

Tijdens het beschrijven van de herinneringen die ik soms wel 25 jaar had weggestopt, brak ik vaak in huilbuien van verlichting uit. Ik ben zelfs terug naar steden en locaties gegaan om herinneringen beter te kunnen beschrijven. Terug keren naar de periode van mijn coming-out was na de EMDR-therapie vaak prettig, soms weemoedig maar vooral heel leuk omdat de herinnering voor het eerst niet meer kwetsend bleken.” 

STIGMA
STIGMA

Je schrijft dat je kampt met een trauma, dat al bestond voordat je je kon identificeren. Je had een gestigmatiseerd zelfbeeld. Wat kun je daarover vertellen?
 “Mijn eerste visuele confrontatie met homo’s werd thuis en maatschappelijk vaak weggezet als vies, smerig en ziek, wat ze soms met aids ook echt waren. Op school was homo, zoals nog steeds, een scheldwoord en onbespreekbaar.

Overige publieke media zwegen of waren, zoals de EO, negatief over homoseksualiteit. Er ontstond een beeld dat niet ik maar homoseksuelen minderwaardig waren, dat beeld is, denk ik, achteraf al onbewust in mijn kindertijd, maar absoluut vanaf mijn twaalfde ontstaan.

De integratie tussen vlijt en minderwaardigheid, noodzakelijk voor het juist opbouwen van identiteit vanaf twaalf jaar, was voor mij als individu goed afgerond maar voor het beeld dat ik had van homoseksuelen niet. Vanaf het moment dat ik rond mijn dertiende zelf ontdekte homo te zijn, ontstond een identiteitsconflict en rolverwarring.” 

Ik koppelde mijn seksualiteit aan mijn identiteit en daarmee homoseksualiteit, waarvan ik een minderwaardig beeld had, aan mijn zelfbeeld

“De vijfde ontwikkelingsfase van twaalf tot halverwege twintig, adolescentie of seksualiteit intrigeert identiteit versus rolverwarring. Mijn identiteit ontwikkelde zich moeizaam door gebrek aan voorbeelden en identificering met homo’s maar door verliefdheid op een jongen stond mijn seksualiteit vast.

In verschillende rolsystemen, zoals thuis, maatschappelijk en op school vertoonde ik, zoals van me werd verwacht, passend rolgedrag die tot verwarring en persoonlijke minderwaardigheid leidde. Ik koppelde mijn seksualiteit aan mijn identiteit en daarmee homoseksualiteit, waarvan ik een minderwaardig beeld had, aan mijn zelfbeeld. Daardoor was mijn zelfbeeld als homoseksueel minderwaardig.

Ik besloot rond mijn dertiende om die reden nooit iemand over mijn homoseksualiteit te vertellen. De jaren tot mijn noodzakelijke coming-out bouwde ik verder aan de voedingsbodem, gebaseerd op het negatieve zelfbeeld die tot het trauma leidde.”

In deel twee van je boek komen vragen aan bod over het stigmatiseren van lgbtqia+-personen, en hoe dat leidt tot persoonlijkheidsstoornissen, rolverwarring en trauma’s. Hoe komt het denk je dat juist deze groep hierdoor wordt getroffen?
 “Stigmatiseren, brandmerken, mensen labelen op verschillen, sterk beïnvloed door dominante culturele ideeën, die gelabelde personen aan negatieve stereotypes linken.

De gelabelde personen worden in verschillende categorieën geplaatst om het verschil tussen ‘wij’ en ‘zij’ te bewerkstelligen waarna de gelabelde personen hun status en identiteit verliezen, wat tot ongelijkheid en discriminatie leidt.

Lgbtqia+ personen werden en worden vrijwel altijd door de grote dominante culturele heteroseksuele meerderheden wegens gebrek aan kennis in andere ‘zij’-categorieën geplaatst.

‘Zij’ zijn vieze nichten, homo’s, ziek, anders, smerig en niet normaal, gebaseerd op bekende stereotypes en waarbij ‘normaal’ mannelijk (blank) Hollands heteroseksueel is, waardoor ‘zij’ op lange termijn hun identiteit verliezen en gaan geloven in minderwaardigheid wat discriminatie volgens de stigmatiserende dominante culturele groep zelfs rechtvaardigt. Ik ervaarde altijd, soms zelfs onterecht tot de ‘zij’ groep te behoren.”

STIGMA
STIGMA

Tot slot: wat wil je bereiken met het je boek STIGMA?
 “Onnodig heeft mijn leven negatief in het teken gestaan van de gevolgen, ontstaan door een gestigmatiseerd zelfbeeld. De voornaamste reden voor stigmatiseren is een gebrek aan kennis. Met mijn boek wil ik zoveel mogelijk aandacht vragen voor de gevolgen van stigmatiseren en gestigmatiseerde personen en groepen zoals lgbtqia+ personen, transgenders of personen met ziekten als hiv.

Meer aandacht betekent meer mensen met kennis en minder stigmatiseren. Stigmatiseren is altijd een beperkende aanname. Er is nooit een excuus om beperkingen op te heffen. Meer kennis leidt ook tot meer personen die zich identificeren met diversiteit waardoor uiteindelijk de dominante culturele meerderheid een minderheid wordt en opgaat in een dominante meerderheid die uit diversiteit bestaat. Een cultuur waarin het gaat over kleur in plaats van over welke kleur.

Daarnaast wil ik iedereen vanuit de diepste depressie, de zwartste gedachten en meest uitzichtloze, onzekere eenzaamheid op aarde, die zich op een bepaalde manier met mijn verhaal identificeert houvast geven. Geef de strijd om te zijn wie je bent nooit op, alleen als je kunt leven met jezelf zoals jij bent, is het leven waardevol.

Te veel mensen hebben te weinig kennis over onderwerpen als stigmatiseren, gender, seksualiteit, psychotrauma, hiv en soa’s, verslaving en suïcidaal gedrag. Ik wil wel een aantal deuren intrappen en taboes open breken. Tot slot heb ik mijn boek opdragen aan alle lgbtqia+ personen en in het bijzonder lgbtqia+ jongeren in Nederland of elders op de planeet.” 

STIGMA is nu overal te koop, bijvoorbeeld via ErickFrank.com voor € 22,50
Aantal pagina’s:384
ISBN-nummer: 978-94-6406-652-4
Ebook ISBN: 978-94-6406-946-4
Kijk voor meer informatie op ErickFrank.com

Powered by Labrador CMS