Prince Charming Chris: “Ik moest tijdens dates óók gewoon mijn best doen”

Het tweede seizoen van Prince Charming, het realityprogramma waarin twaalf kandidaten strijden om het hart van de 28-jarige Chris, is begonnen. We spraken hem over zijn deelname. “Ik kan me voorstellen dat je Prince Charming niet ziet als een volledige afspiegeling van de hele queer community.”

Waarom besloot je mee te doen? Er zijn hier toch apps voor?
“Voor mij werkt het uitgaansleven doorgaans beter dan swipen. Maar ik hoef jou niet te vertellen dat de mogelijkheden om uit te gaan de laatste tijd minimaal waren. Ik ben echt iemand die valt op de energie en uitstraling die iemand heeft. Dat krijg je toch minder mee wanneer je alleen wat foto’s op je scherm ziet. Ik dacht dat het wel bij me zou passen om in real life, door middel van leuke activiteiten en dates, mensen te leren kennen en op zoek te gaan naar m’n droompartner.”

Wat vond je van het eerste seizoen?
“Vooropgesteld vind ik het heel mooi dat er een programma als Prince Charming is. Dat kan veel jongeren, zeker zij die niet in een grote stad wonen, laten zien dat het heel normaal is om op iemand van je eigen geslacht te vallen. Ik heb destijds niet alle afleveringen live bekeken, maar inmiddels heb ik alle afleveringen wel zo’n vijf keer gezien. Ik vond het heel mooi dat Marvin daar, zij het via een omweg, echte liefde heeft gevonden.”

Heeft Marvin je tips gegeven?
“Ik wilde mijn deelname vooraf echt geheimhouden, dus ik heb geen contact met hem opgenomen om tips te vragen. Maar tijdens de eerste aflevering komen Marvin en Ferdi even op bezoek, en nadat de camera’s uit waren hebben we wel even gesproken en ervaringen uitgewisseld. Hij raadde aan om vooral te genieten, want het is een eenmalig avontuur.”

Was je op enig moment onzeker over wat de kandidaten van jou zouden vinden?
“Tuurlijk! Ik vroeg me af of ik bepaalde kandidaten al zou kennen. Ik woon in Amsterdam en ga gewoon uit, de queer community is niet zó groot. Dat vond ik wel spannend. Ik dacht ook: misschien vindt de helft van de kandidaten me niet eens leuk, en denken ze ‘nou, als dít onze prins is…’. Zij hebben natuurlijk ook allemaal hun eigen voorkeuren en types waar ze op vallen. Het is niet zoals bij De Bachelor, waarbij alle kandidaten vooraf al weten voor wie ze meedoen. Ik ben dan wel Prince Charming, maar ik had zelf ook net zo goed afgewezen kunnen worden. Gelukkig. Dat vond ik ook wel weer een leuk idee. Ik moest tijdens dates óók gewoon mijn best doen. Dat voelde heel gelijkwaardig.”

Het vorige seizoen kreeg kritiek vanwege gebrek aan diversiteit. Ook dit seizoen is, in ieder geval op het eerste gezicht, vrij homogeen qua kandidaten. Wat had je ervan gevonden als er meer mensen van kleur, verschillende lichaamstypes of bijvoorbeeld een non-binair iemand bij de kandidaten zou hebben gezeten?
“Ik heb de kritiek zeker meegekregen. Het is heel dubbel. Ik snap waar de kritiek vandaan komt. Ik ken veel mensen in de queer community die anders zijn dan ikzelf, die misschien non-binair zijn, van kleur zijn of een ander lichaamstype hebben dan ik. Ik kan me voorstellen dat je Prince Charming niet ziet als een volledige afspiegeling van de hele queer community. Tegelijkertijd denk ik dat we ook moeten omarmen dat een programma als Prince Charming er überhaupt ís, en dat daar ook gelegenheid moet zijn voor ontwikkeling. Ik vind het jammer dat die kritiek zo fel en belerend geuit wordt.”

Maar is de kritiek vanuit de community zelf niet ook terecht?
“Laten we wel wezen: tien jaar geleden was dit programma er niet en kón het misschien ook niet. Ik denk dat er veel jongens zijn die júist blij zijn dat er een programma is waardoor 'Henk & Ingrid' homoseksualiteit normaal gaan vinden. Toen ik opgroeide zag ik maar één soort homomannen op tv: mannen die van veren, glitters en parels houden – wat ik fantastisch vind, laat iedereen vooral in hun waarde –, dragqueens en de Pride, waarvan de media vooral beelden van leer, seks en naakt laten zien. Ik voelde bij die beelden vroeger een grote afstand. Ik denk dat dit programma juist een andere kant laat zien, maar daardoor ook een diverser beeld van de queer community schetst.”

(tekst loopt door onder foto)

“Laten we wel wezen: tien jaar geleden was dit programma er niet en kón het misschien ook niet”

Denk je dat het kán, een programma waardoor de hele queer community zich vertegenwoordigd voelt?
“Nee, er is altijd wel iemand die zich buitengesloten voelt of aan wie je niet gedacht hebt. Uiteindelijk is Prince Charming maar één iemand, die kan in z’n eentje sowieso niet de hele queer community vertegenwoordigen. Wat ik wél kan, en ook doe, is iedereen omarmen, open-minded zijn en iedereen accepteren. Ik werd in bepaalde comments al ‘het broertje van Marvin’ genoemd. Dat vind ik jammer, daarmee vorm je immers ook een oordeel dat puur gebaseerd is op mijn uiterlijk. Je weet verder helemaal niet wie ik ben, wat ik heb meegemaakt, wat ik doe, of hoe ik in het leven sta. Je baseert je hele oordeel alleen op een foto die je hebt gezien. Dat vond ik wel opvallend.”

Hoe reageerde je omgeving op je deelname?
“Heel leuk en positief. Dat vond ik uiteraard wel spannend. Veel mensen in m’n omgeving kenden het programma, en hadden het erover dat ze weer elke week voor de buis zouden zitten om het te kijken, terwijl ík al wist dat ik dit seizoen Prince Charming was. Dat was wel smullen. Collega’s hebben ook positief gereageerd. Ik denk dat veel van hen het programma nu gaan kijken, terwijl zij het anders niet zouden hebben gekeken. Zij hebben ook weer kinderen, en die krijgen daardoor iets te zien dat ze hopelijk helpt om homoseksualiteit als iets heel normaals te zien.”

Daten is natuurlijk niet alleen vragen of iemand kinderen wil en wat z’n lievelingskleur is, er komen ook heel persoonlijke onderwerpen aan bod. Waren bepaalde onderwerpen off-limits voor je? 
“Vrij weinig. Ik wilde het niet teveel over exen hebben, want zij hebben hier niets mee te maken. Ook m’n bredere familiekring wilde ik er liever buiten houden. Tijdens de opnames ben je je wel bewust van het feit dat je gesprekken misschien worden uitgezonden, dus je denkt wel twee keer na hoe je iets verwoordt. Maar er zijn geen momenten geweest waarvan ik echt niet wilde dat ze uitgezonden zouden worden.”

De laatste aflevering wordt eind januari uitgezonden. Je mag er natuurlijk niets over zeggen, maar als je op het einde echt de ware liefde hebt gevonden, is het dan niet superlastig om diegene al die maanden niet te kunnen zien?
“Je kunt inderdaad niet in het openbaar gezien worden. Maar goed, als ik met geen van de kandidaten zou zijn geëindigd, mag ik ook niet met iemand anders gezien worden. Ik zit eigenlijk tot eind januari weer in de kast: van mij ga je niets horen over mannen, liefde of seks. Dat is misschien wel lastig, maar tegelijkertijd houd ik ook van verrassingen. En het idee dat kijkers iedere week uitkijken naar een nieuwe aflevering, zonder te weten wat ze te wachten staat, daar houd ik me aan vast.”

Prince Charming is vanaf woensdag 24 november elke week exclusief te zien op Videoland.