Interview met Josh Cavallo: ’s werelds enige openlijk homoseksuele profvoetballer

Josh Cavallo, 's werelds enige openlijk homoseksuele profvoetballer, vertelt hoe zijn coming-out zijn leven positief veranderde. “De wereld voelt nu weer als een opwindende plek.”

Op 27 oktober 2021 veranderde het leven van de Australische profvoetballer Josh Cavallo en – zo hoopt hij – ook de voetbalwereld. Die dag plaatste hij een video op Twitter waarin hij vertelde dat hij gay is. Die video is inmiddels meer dan 11 miljoen keer bekeken. Tegelijkertijd steeg het aantal volgers van zijn Instagramaccount van 10.000 naar 150.000. Als verdediger bij Adelaide United is Cavallo de enige profvoetballer op dit niveau die openlijk homoseksueel is. Dit heeft er in één klap toe geleid dat hij wordt gezien als autoriteit en sindsdien deelt hij zijn mening over allerlei queer-gerelateerde onderwerpen. Of dat nu het WK Voetbal in de homovijandelijke omgeving van Qatar is, of de manier waarop wereldwijd wordt omgegaan met transgender personen.

Interviews als deze wil Cavallo gebruiken als podium om voor verandering te pleiten. “Ik wil de lhbtq-gemeenschap vertegenwoordigen. Ik wil een rolmodel zijn en een icoon voor toekomstige generaties. Ik wil dat mijn stem luid en duidelijk wordt gehoord en ik wil ervoor zorgen dat iedereen wordt geaccepteerd in de samenleving.”

leven in een leugen

Hoewel zijn coming-out wereldwijd werd opgepikt, blijft het ook voor Cavallo een intiem en persoonlijk verhaal. Het verhaal van iemand die pas 22 jaar is en uit zijn schaduw stapt in een wereld waar dat niet gebruikelijk is. Toch denkt hij allereerst aan zijn broer Christian als hij terugblikt. “We zijn heel close, maar zelfs hem vertelde ik niet waar ik doorheen ging. Ik sprak hem via FaceTime – toen hij het al wist – en hij zei: ‘Josh, ik heb je nog nooit eerder zo breeduit zien lachen.’ Als ik mijn ogen sluit en zijn gezicht inbeeld, zie ik meteen die trotse blik weer voor me.”

Cavallo vertelt dat hij een prima jeugd heeft gehad, waarin hij net als veel andere jongens tennis, voetbal en cricket speelde. Hij herinnert zich hoe hij midden in de nacht opstond om naar het WK Voetbal te kijken. Op zijn zestiende voetbalde hij zelf zó goed dat er een kans voor hem ontstond op professioneel niveau te spelen. Tegelijkertijd worstelde hij met het feit dat hij op jongens valt. Op internet zocht hij naar verhalen van spelers die zowel prof waren als gay. 
“Maar die verhalen waren er niet”, verzucht Cavallo. “Ik herinner me dat ik over Justin Fashanu las [Engelse profvoetballer die in 1990 publiekelijk uit de kast kwam – red.] en hoe hij zich later alsnog van het leven beroofde. Dat vond ik een naar verhaal en ik kreeg het gevoel dat ik er niet bij hoorde. Er waren momenten waarop ik wilde stoppen met voetbal: ik dacht dat ik daar nooit mezelf zou kunnen zijn. Tegelijkertijd was – en is – voetballen wat ik het allerliefst doe.”

Als tiener nam Cavallo niemand in vertrouwen over zijn gevoelens. Hij mag nu begin twintig zijn, tot voor kort had hij het gevoel dat er iets niet klopte. “Ik schaamde me voor mezelf en vond dat ik gewoon met een vrouw zou moeten trouwen om samen een gezin te stichten. Alles volgens het traditionele plaatje.” Lang onderdrukte hij zijn ware identiteit. Professionele hulp zocht hij ook niet. “Echt niemand mocht het weten.” Was er dan niemand die vermoedde hoe de vork in de steel zat? “Ik heb hier natuurlijk ruim zes jaar mee rondgelopen. Liegen werd een tweede natuur. Niemand had iets door en toen ik het aan mijn vrienden vertelde, reageerden ze zeer verrast. Maar in mijn hoofd was ik er de hele dag mee bezig; overal liep ik te liegen. Nu moet ik dat weer afleren.”

uitputtende act

Een coming-out kan een langdurig en beladen proces zijn waar veel lhbtq’s doorheen gaan. Cavallo kwam op een punt in zijn leven waarin hij besloot dat hij niet langer wilde liegen. “Een dubbelleven leiden is moeilijk. Als professioneel atleet moet je focussen en kun je al die leugens er niet bij hebben. Ik herinner me een wedstrijd waarin ik niet op het spel lette, maar in mijn hoofd de scenario’s bedacht over mijn coming-out. Dat werkt natuurlijk niet.”

Zo besloot hij uiteindelijk zijn eigen geluk voorop te stellen. “Ik wilde niet langer doen alsof ik die hetero voetballer was. Ik wilde laten zien wie ik echt ben, in plaats van die uitputtende act op te voeren.” De vraag was alleen hoe hij dit ging doen. Vorig jaar werd Cavallo uitgeroepen tot hét talent van zijn club, maar in plaats van trots voelde hij alleen maar leegte. “Iedereen was blij voor mij, maar ik was verdrietig en isoleerde me nog meer van mijn vrienden en familie.” Niet dat hij tijdens het voetballen direct te maken had met homofobie, het zat puur in zijn hoofd. “Ik was paranoïde en bang dat ze me zouden ontmaskeren. Dus ging ik na een training snel douchen en meteen naar huis. De rest van de jongens bleef hangen, ging uit eten of naar een café, maar ik niet. Ik vermeed situaties waarbij ze mij persoonlijke vragen konden stellen. Daarom was ik de hele tijd alleen, wat niet best is voor je mentale gezondheid.”

het grote moment

Ongeveer twee maanden geleden nam assistent-manager Ross Aloisi Cavallo tijdens een training apart. Hij wilde weten wat er aan de hand was, gezien Cavallo een apathische indruk maakte. “Ross is als een vader voor me bij de club. In zijn kantoor vertelde ik hem dat ik gay ben en dat ik daar voor uit wil komen. Hij reageerde: ‘Als dat je gelukkig maakt, ben ik trots op je en zal ik er alles aan doen om je te helpen.’ Ook zei hij dat het hem speet dat ik hier zolang in alle eenzaamheid mee had rondgelopen. Hij wilde gewoon dat ik me goed zou voelen zoals ik ben.” Niet lang daarna kwam het grote moment. In de kleedkamer van Adelaide United reageerden al zijn medespelers positief. “Sommige jongens werden emotioneel. Ze vonden het moeilijk dat ik me al die tijd voor hen had verstopt. Ze omhelsden me en zeiden dat ze trots op me waren. Maar het mooiste was dat het gesprek in de kleedkamer vijf minuten later gewoon weer over voetbal ging. Zo had ik het precies gewild: dat ze me accepteerden en we gewoon weer zouden doorgaan.”

Cavallo lacht: “Ik had het gevoel dat er een last van minstens dertig kilo van m’n schouders viel. Alles voelde lichter en ik kon niet stoppen met glimlachen.” De maand na zijn coming-out omschrijft Cavallo als ‘fenomenaal’. Weg is de angst, klaar zijn de leugens. De duisternis is opgetrokken. “Mijn coach zei het gisteren nog: ‘Josh, het is nog maar een paar weken geleden, maar we merken nu al dat je vorderingen maakt als voetballer.’ Alsof ik een nieuwe, verbeterde versie van mezelf ben geworden.”

uitgesproken rolmodel

Vóór zijn coming-out had Cavallo nauwelijks contact met mensen uit de community. Dat is nu wel anders. Hij heeft contact gezocht met Thomas Beattie, een voormalige speler van Hull City, die in juli 2020 in een open brief uit de kast kwam. Beattie is nu zijn steun en toeverlaat. Tegelijkertijd wil Cavallo zich nu zelf uitspreken over lhbtq-gerelateerde onderwerpen. Een daarvan is het WK Voetbal in Qatar, waar homoseksualiteit strafbaar is. In een interview met The Guardian vertelde Cavallo: “Dit is een land waar gays hun leven niet zeker zijn. Moeten spelers als ik daar dan wel willen voetballen?” Wat hem steekt is dat de wereldwijde voetbalorganisatie FIFA zich hier niet over uitspreekt. Hij sluit zich aan bij Robbie Rogers, die na zijn voetbalpensioen in 2013 uit de kast kwam en later weer ging spelen. In 2015 schreef hij een column voor USA Today met de titel: ‘FIFA geeft geen steun aan gays’. Cavallo hoopt alsnog op een reactie, van FIFA of van de organisatie van het WK in Qatar. “Het is een heel belangrijk onderwerp. Er zijn landen waar mensen worden gediscrimineerd vanwege hun seksualiteit of genderidentiteit en waar hun rechten worden geschonden. Mijn hoop is dat het WK in Qatar de regering de ogen opent en dat de organisatie zich uitspreekt tegen geweld en discriminatie richting onze gemeenschap. Ik wil die verandering op gang helpen. Zelf heb ik het geluk in een land te wonen waar wetten zijn die mensenrechten beschermen. Maar het baart me zorgen dat er mensen zijn die iedere dag in angst moeten leven om wie ze zijn. Voor al die mensen wil ik me luid en duidelijk uitspreken.”

Onlangs sprak Cavallo zich ook uit tegen de controversiële LGB Alliance, een organisatie die zich openlijk afzet tegen de transgender gemeenschap. Zij vinden onder meer dat trans vrouwen niets te zoeken hebben in vrouwensporten; alleen al via de naam van hun organisatie sluiten ze trans personen uit. Na zijn coming-out werd Cavallo overladen met positieve berichten, waaronder van de LGB Alliance. Zijn reactie was kort en duidelijk: ‘#lgbwiththet’. Hiermee liet hij zien dat ook trans personen volgens hem een plek hebben in onze gemeenschap. “Dat vind ik heel belangrijk”, licht hij toe. “Je moet het zo zien: zelf had ik nooit het gevoel dat ik erbij hoorde omdat ik gay ben. Als transgender personen zich net zo geïsoleerd voelen als ik destijds, doet me dat verdriet. Waarom is niet iedereen welkom? Ik wil niet dat er organisaties worden opgericht om bewust mensen uit te sluiten. Ik wil iedereen erbij betrekken en aanmoedigen. Je moet geen verdeeldheid willen zaaien, daarom maakte ik dit punt.”

toenemende acceptatie 

Inmiddels heeft Cavallo zijn eerste wedstrijd na zijn coming-out erop zitten. Fans en spelers van beide teams overlaadden hem met steun. Zijn 22ste verjaardag viel samen met een fandag op het trainingsveld in Adelaide, waar iedereen hem alle goeds wenste. Hij is resoluut in zijn plannen om pleitbezorger te worden voor een nieuwe generatie. “Ik wil de persoon zijn die ik zelf niet had toen ik opgroeide. De voetballer die openlijk gay is. Voor iedereen die nu met hetzelfde worstelt als ik tot voor kort, wil ik een voorbeeld zijn. Het zou een eer zijn als mensen contact opnemen en zeggen: ‘Bedankt dat je me door de dag hebt geholpen’, of: ‘Je helpt me om me geaccepteerd te voelen.’ Of: ‘Je hebt geholpen mijn leven te redden.’ Dat is echt het belangrijkste doel voor mij.”

Hoewel hij momenteel de enige openlijk homoseksuele profspeler is, denkt Cavallo dat de voetbalwereld vooruitgang boekt. “Het is belangrijk dat clubs en spelers zich uitspreken via sociale media. Clubs als Barcelona, Manchester United en Liverpool en een organisatie als de Premier League laten allemaal hun stem horen en benadrukken dat het oké is om gay te zijn. Dat de Duitse voetbaltrainer Jürgen Klopp tijdens een persconferentie zegt dat gay spelers welkom zijn in zijn kleedkamer en dat hij daar nooit raar van op zou kijken, is een fantastische ontwikkeling. Het laat zien hoe acceptatie langzaam toeneemt.”

Het relaas van Cavallo klinkt overweldigend positief. Is hij in zijn coming-outverhaal dan helemaal geen negativiteit tegengekomen? Met een grote glimlach schudt hij zijn hoofd. “Om je de waarheid te zeggen: echt iedereen heeft me gefeliciteerd. De direct messages die ik heb ontvangen waren allemaal positief. Ik dacht alleen maar: waarom heb ik dit zolang verborgen gehouden? Het is triest om te bedenken dat nog zoveel mensen zich verstoppen, worstelend met zichzelf. Deze afgelopen maand was fenomenaal. Ik kijk nu al uit naar de volgende maand, het komende jaar, wat zeg ik: de komende tien jaar. De wereld voelt voor mij weer als een opwindende plek.”

Styling: Joylon Mason @ Viviens Creative / Grooming: Owen Joyce