uit onze archieven

Robbert Rodenburg: “Niet mijn hele leven hoeft gepolijst over te komen”

Back 2 basic

Leestijd: 8 min

Presentator Robbert Rodenburg (24) won eind vorig jaar het 21ste seizoen van Expeditie Robinson. Winq sprak hem over diversiteit, een voorbeeld zijn, en hormonen tijdens Robinson.

Wat heeft je het meest verrast aan je deelname aan Expeditie Robinson?
“Heimwee! Dat heb ik anders nooit. Ik kan weleens m’n vrienden of familie missen als ik weg ben, maar dit was echt een soort hartpijn. Ik miste ze vooral de laatste twee weken zo erg dat ik in mijn hoofd de hele tijd bezig was met wat ze aan het doen zouden zijn. Daarnaast huil ik bijna nooit, maar sinds Expeditie Robinson huil ik veel makkelijker. Ik weet nog dat ik in Kroatië was en echt regelmatig dacht: waar ben ik aan begonnen? Wat je op tv ziet lijkt mee te vallen, maar geloof me: op het eiland zelf is het heel pittig.”

Vond je het, gezien je activiteiten op social media, niet heftig om je telefoon in te leveren?
“Helemáál niet! Ik heb m’n telefoon geen seconde gemist. Ik had verwacht van wel, maar je hebt hem op zo’n eiland niet nodig. Je bent met elkaar, je hoort vanzelf wanneer je naar een proef gaat, je slaapt en eet daar, hoeft nergens heen of iemand iets te vragen. Toen het klaar was hoefde ik ook niet acuut m’n telefoon terug. Het voelde wel lekker om even onbereikbaar te zijn. Dat ervaar je normaal gesproken niet zo snel.”

“alleen op het gebied van dating ben ik onzeker”

Hoe zit het met de hormonen, als je op zo’n eiland zit? Je bent nooit alleen. Krijg je nog zin in seks?
“Daar hebben we het op het eiland wel veel over gehad: zou je nu seks kunnen hebben? Dyantha was heel stellig, ze vond van wel. Voor mij voelde het vooral alsof m’n geslachtsdeel er alleen nog zat om te plassen. Maar om nu te zeggen dat het helemaal weg was? We maakten onderling ook wel grapjes over de soms aantrekkelijke leden van de lokale crew, die ons met boten naar proeven brachten. Ik had geen behoefte om me te gaan zitten aftrekken in de bosjes, dat is totaal niet in me opgekomen. Weet je, je voelt je op dat eiland gewoon heel goor, totaal niet sexy. Zeker niet voor een ander. Ik weet nog dat ik na afloop onder de douche stond en het bruine water van me afliep. Pas toen ik me na afloop weer een beetje mens voelde, kwamen de hormonen redelijk snel terug.”

Ging je naar Kroatië met het idee dat je écht kans maakte om te winnen?
“In eerste instantie niet. Tot de laatste dag eigenlijk niet. Ik vroeg me vooral af of we na de laatste proef meteen bier en sigaretten zouden krijgen en ik had trek in een Mars of een Snickers. De meiden met wie ik in de finale stond herinnerden me eraan dat ik eerst nog even m’n best moest doen tijdens de laatste proef. Ik was allang blij dat ik de finale had gehaald. Pas tijdens de uitleg van de proef realiseerde ik me dat het me misschien weleens zou kunnen lukken. Natuurlijk ging ik erheen met het idee dat ik wilde winnen, maar ik probeerde ook realistisch te zijn.”

Je hebt inmiddels een groot platform. Voel je je verantwoordelijk om je uit te spreken over en voor de lhbtq-gemeenschap?
“Ik heb in het verleden posts met mijn mening gedeeld over dingen die in de Tweede Kamer werden gezegd. Ik vind het belangrijk om me over dit onderwerp uit te spreken. Aan de andere kant is er binnen de gayscene ook een bepaalde verdeeldheid. Ik heb vanuit de scene weleens kritiek gekregen op de manier waarop ik me uitsprak. Dingen liggen tegenwoordig ontzettend gevoelig, daardoor moet ik beter nadenken voordat ik iets de wereld in slinger. Soms voel ik me ontmoedigd om een statement te maken, omdat iedereen er vervolgens iets van vindt.”

Heb je daar een voorbeeld van?
“Ik heb in het verleden gezegd dat ik op mannen val die wat mannelijker zijn. Daar heb ik zóveel kritiek op gekregen, omdat ik met zo’n opmerking vrouwelijke homo’s uit zou sluiten. Ik vind het vervelend om te horen dat je mensen echt kunt kwetsen met zo’n uitspraak. Dus ik voel wel een zekere verantwoordelijkheid naar m’n volgers toe, maar positioneer mezelf niet als een voorbeeld.”

“je voelt je op zo'n eiland gewoon echt heel goor en zéker niet sexy”

Ben je überhaupt bezig met wat je wel en niet van jezelf laat zien op social media?
“Voorheen kon ik wat krampachtig zijn en per se niet met een sigaret in m’n hand gefotografeerd worden. Dan krijg je reacties van ouders die zeggen: mijn kind volgt jou, je staat met een sigaret op de foto, dus je bent een slecht voorbeeld. Inmiddels vind ik dat dat juist wel moet kunnen. Moet m’n hele leven gepolijst en perfect overkomen? Dat denk ik niet. Tegenwoordig heb ik er minder moeite mee als ik toevallig met een sigaret in beeld kom.”

Je presenteert een aftershow voor het datingprogramma Prince Charming. Hoe vind je dat dat programma omgaat met diversiteit? “Vooropgesteld vind ik het heel fijn dat er steeds meer diversiteit in programma’s zit, al vind ik dat er nog wel wat stappen gezet moeten worden. Ik kan me voorstellen dat mensen die kritisch naar Prince Charming kijken, vinden dat het een wat eenzijdig beeld van de homoman laat zien. Het zou zo kunnen zijn dat een prins bij de castingafdeling aangeeft op welk type hij valt, en dat daardoor een bepaald type man wordt uitgezocht. Ik heb overigens geen idee of het daadwerkelijk zo gegaan is. Tijdens de aftershow zeiden de deelnemers die ik sprak dat de heftigste kritieken van mensen binnen onze eigen community kwamen.”

Herkende jij je in de cast van Prince Charming?
“Vroeger zag ik Gordon en Gerard Joling op tv, daar herkende ik mezelf totaal niet in. Ik vind het wel goed dat er in Prince Charming ook ‘normale’, rustige jongens zitten. Toch kan ik me voorstellen dat bepaalde kijkers vinden dat met de mannen in Prince Charming een te eenzijdig beeld neergezet wordt. Ik denk dat gemiddeld gezien op Nederlandse televisie momenteel wel een vrij volledig beeld van de community wordt getoond, je ziet steeds meer mensen op tv waarin je jezelf kunt herkennen.”

Hoe is het voor jou allemaal begonnen?
“Ik werd op m’n zeventiende aangenomen bij Faaam, een acteeropleiding in Amsterdam. Na twee jaar merkte ik dat ik er te nuchter voor was: ik kreeg ademhalingslessen en yoga, terwijl ik juist de hele dag wilde acteren. Ik kwam uit Bergambacht en had überhaupt nog nooit van yoga gehoord. Misschien was ik te jong voor die opleiding, uiteindelijk ben ik ermee gestopt.”

“soms voelde ik me ontmoedigd om een statement te maken”

Dacht je toen dat je misschien toch iets anders wilde dan vóór de camera werken?
“Ja, ik heb daarna stage gelopen bij een marketingkantoor, maar na een paar maanden kwam ik erachter dat dat het ook niet helemaal was. Ik besloot me te focussen op Instagram. In die tijd had je daar nog niet echt grote Nederlandse influencers. Ik was achttien, en vergeleken met nu was het nog wat liever. Ik had zo’n tienduizend volgers en kreeg amper kritiek. Tegenwoordig bereik ik veel meer mensen, dan zit er altijd wel iemand tussen die het niet leuk vindt wat ik doe. Mijn toenmalige vriend heeft me erg gestimuleerd om door te zetten. Twee dagen nadat onze relatie uit ging, werd ik gebeld om auditie te doen voor SpangaS [Nederlandse jeugdserie – red.]. Voor mijn gevoel is daar alles écht begonnen. Het feit dat ik werd aangenomen bij SpangaS gaf me de bevestiging dat er misschien echt een plek voor me is binnen de mediawereld.” 

Mensen kennen je van social media en tv. Voel je weleens druk om aan hun verwachtingen te voldoen als ze je in het echt ontmoeten?
“Als je me dat drie jaar geleden had gevraagd, had ik ‘ja’ gezegd. Destijds zat er een groter verschil tussen hoe ik online ben en hoe ik privé ben. Inmiddels is dat niet meer zo. Als ik Robinson terugkijk zie ik honderd procent mezelf. Volgens mij kom ik wel toegankelijk over, mensen stappen snel op me af. Soms té snel: ik lag een keer in Mexico op het strand te slapen, en toen maakte iemand me wakker voor een selfie. Op zo’n moment weet ik niet waar ik het vandaan moet halen om aardig te reageren, terwijl ik wel het gevoel heb dat dat moet.”

Zit je bekendheid je in de weg bij het daten?
“Ik weet niet waar het vandaan komt, maar mensen denken áltijd dat ik al een relatie heb. Ik raak weleens met jongens in gesprek, en als ik dan flirt worden ze ongemakkelijk omdat ze denken dat ik al heel lang een vriend heb. Ik ben al sinds m’n twintigste vrijgezel. Misschien denken ze dat m’n beste vriend Daan mijn vriendje is? Ik date bijna nooit. Echt serieus daten, dus met iemand iets gaan eten of drinken? Ik kan me niet herinneren wanneer ik dat voor het laatst gedaan heb. Ik kan ook onzeker zijn over de hoeveelheid informatie die er al over mij online te vinden is, terwijl ik van de ander vaak alleen een paar Instagram foto’s heb gezien. Ik deel zóveel, misschien komt de ander wel online iets over me tegen waar hij op afknapt. Ik ben op weinig vlakken onzeker, maar op dat vlak wel. Ik vind het lastig in te schatten hoe iemand over me denkt.”

“ik ben altijd bereid met worstelende jongeren in gesprek te gaan”

Voor KRO-NCRV maakte je de serie X-Y-SEX, over seksuele voorlichting. Kreeg je veel reacties van jongeren?
“Het programma sprak redelijk voor zich. Maar ik krijg wel reacties van jongeren die advies vragen. Dat vind ik leuk en moeilijk tegelijkertijd, want iets als je coming-out of je eerste keer is heel persoonlijk. Iedere situatie is anders. Ik ben er blij mee dat ik het allemaal zélf heb uitgevogeld, en ik wil ook niet de verantwoordelijkheid dragen om jongeren te vertellen hoe ze zoiets moeten aanpakken. Ik kan tegen iemand die worstelt met z’n coming-out wel zeggen: ‘Ach, je ouders zullen het vast niet erg vinden’, maar er zijn helaas genoeg verhalen van jongeren die absoluut niet door hun ouders geaccepteerd worden als ze uit de kast komen. Maar als iemand ergens mee zit, ben ik altijd bereid om met ze in gesprek te gaan.”

Voor je YouTube-serie Open Kaart heb je al meer dan veertig BN’ers geïnterviewd. Wie staat er nog hoog op je verlanglijstje?
“Best een hoop namen. Linda de Mol lijkt me heel interessant, mensen van het koningshuis, een aantal politici. Maar ook Jeroen Pauw en Matthijs van Nieuwkerk. Het zou voor mij goed zijn om iets meer uit m’n comfortzone te stappen en meer mensen te interviewen waar ik persoonlijk niet zoveel mee heb. Voetballers, bijvoorbeeld.”

Hoe ziet 2022 er voor je uit?
“Aan het eind van vorig jaar was ik niet meer zo gemotiveerd, maar ik was in januari op vakantie en ben met nieuwe ideeën en frisse zin teruggekomen. We gaan sowieso een nieuw seizoen maken van Open Kaart. Ik zou nog meer zélf willen gaan maken, op m’n eigen kanaal, in eigen beheer. Ik ben volop bezig met bedenken wat dat moet zijn, waar misschien nog een gat in de markt zit. Daarnaast zou ik graag meer programma’s maken over onbekende mensen met bijzondere verhalen. Ik hoef niet alleen mensen als Bridget Maasland te interviewen. Ik wil alleen dingen maken waar ik honderd procent achtersta. Als dat niet het geval is, zie je dat ook. Of ik zie dat in ieder geval zelf.”

Stying: Wouter Rave / MUAH: Marc Sew-Atjon
Kleding hoofdbeeld: Spencer: Zipper vintage

Powered by Labrador CMS