Drag Royalty

Memsy Mellons: “In drag word je zeker ook als lustobject beschouwd”

Leestijd: < 1 min

Memsy Mellons stond al op hakken ver voordat de wereld in de ban raakte van Drag Race. We spreken de queen uit Eindhoven.

“In het begin was ik nog gewoon een vent in een jurk met make-up op. Het moment dat ik het gevoel had dat ik goed zat, was toen ik een complete scène uit de film Hairspray als act had neergezet. Ik had me volledig in het personage verplaatst, voor het eerst kreeg ik er echt een rush en een kick van. De tent stond volledig op z’n kop en mijn gevoel was met geen pen te beschrijven. Dit was echt een keerpunt. Vanaf dat moment ben ik als een pijl omhooggeschoten.

Drag heeft me geholpen directer te zijn, ik ben iets scherper geworden. Daar ben ik blij mee. Daarvoor liep ik ergens met een boogje omheen, nu ga ik er recht op af. Dat scheelt een hoop tijd. Voor mij is drag meer dan een look of performance. Het is belangrijk om je uit te spreken. Zelf ben ik actief in de QueerSalon [Denktank over queer zaken –red.], in Eindhoven. Het is belangrijk om zichtbaar te zijn voor je omgeving en voor de gays die er nog aankomen. 

Memsy Mellons door Armando Branco.
Memsy Mellons door Armando Branco.

Eigenlijk zouden meer mannen aan drag moeten doen omdat het een ander perspectief biedt aan de hetero-, machoman. Kijk naar televisieprogramma Make Up Your Mind en het plezier dat ze eraan beleven, ondanks de pijnlijke voeten. In drag word je vaak ook als lustobject beschouwd, vanwege het uitvergroten van de vrouwelijke vormen: extra groot haar, brede heupen, big boobs en hoge hakken. Het geeft een beeld van hoe mannen reage ren op vrouwen. Ik denk dat dat zeker een stuk zachter mag.

Door corona heeft mijn werk anderhalf jaar helemaal stilgelegen. Aan de ene kant vond ik dat prettig, maar ik miste het podium wel. Nu heb ik weer opdrachten. In het begin dacht ik: ‘Meid, wat doe je jezelf aan? Word je hier niet te oud voor?’ Maar eenmaal op het podium voel ik: dit is waar ik het voor doe

Interview: Martijn Tulp
Beeld: Armando Branco
Licht: Michiel Fischer
Met grote dank aan het Torpedo Theater

Powered by Labrador CMS