“Bij een afscheid gaat er wel door je hoofd: ik hoop dat ik je weer zie”

Werken bij Defensie. Voor sommigen is dat een roeping, voor anderen gewoon een baan. Maar voor iedereen heeft zoiets veel impact. Interviewer Stijn de Vries ging bij drie Defensiemedewerkers op bezoek om antwoord te krijgen op zijn vraag: wie schuilt er achter het uniform?

ANNELIES
36, zij/haar, Stafadviseur bij de Marechaussee

Wij zijn op een hondenuitlaatplek vlakbij jouw huis en jouw hond Floor is ook mee.

“Ja, dit is een wandelstrook waar ik Floor regelmatig uitlaat.”

En werk jij hier in de buurt?

“Nee, ik werk in Den Haag. Ik ben stafadviseur bij de Marechaussee. Bij Defensie.”

En hoe lang werk je al bij Defensie?

“Bijna 14 jaar.”

Is er een hoogtepunt op je werk, dat je meteen kunt noemen?

“Voor mij is dat een uitzending van acht maanden die ik heb gedraaid, vorig jaar. Voor de VN. Toen ben ik acht maanden in Zuid-Libanon geweest. Ik was daar genderadviseur. Dat houdt eigenlijk in dat je de staf van de missie adviseert over het conflict en de mensen die in dat conflictgebied wonen. Maar ook van de missie zelf, want in deze missie waren 49 nationaliteiten aanwezig. Dus je kunt wel raden dat het allemaal verschillende mensen waren die met elkaar op één plek woonden en ook samen moesten werken en ja, dan gebeurt er wel eens wat…”

Noem eens wat...

“In sommige landen werken ze binnen Defensie bijvoorbeeld helemaal niet met vrouwen samen. Dus sommige mannen waren helemaal niet gewend om met vrouwelijke collega's te werken. Af en toe werden vrouwen weleens lastiggevallen. En dan moest ik advies geven aan de commandant hoe je daar dan mee om moet gaan.”

Lijkt me wel een heftige rol.

“Ja, dat is het ook wel. Maar ik doe alleen het advies – de keuze of de beslissing ligt altijd nog bij de commandant. Maar dit was maar een heel klein stukje hoor van mijn werk, daar. Het meeste was gericht op de lokale bevolking. En je merkte gewoon best wel wat problemen in dat gebied. En dan is het heel mooi om daar een bijdrage aan te mogen leveren.”

En voelde jij je op je plek daar als queer vrouw zijnde?

“Het was voor mij wel lastig. In Nederland heb ik nooit problemen, maar in het buitenland ben ik heel vaak ‘getrouwd met Henk’. In heel veel landen staat ook gewoon de doodstraf op queer, genderidentiteit en dat soort dingen. Dus ik ben me er heel erg van bewust dat het voor mij daar niet het persoonlijke belang vooropstaat, maar dat van de organisatie. Dat wil niet zeggen dat het niet moeilijk is.”

En in Nederland voel je je wel veilig om te zijn wie je bent? Binnen Defensie?

“Als ik mezelf voorstel bij een nieuwe groep of een nieuwe collega, zeg ik: ‘ik ben Annelies en ik ben getrouwd’. Ik heb er zelf nooit over getwijfeld om op mijn werk dingen achter te houden of niet te zeggen. Dat is voor mij nooit echt een issue geweest.”

Je hebt best wel een serieuze baan. Je werkt bij Defensie, je gaat op uitzending. Wat vindt jouw vrouw daarvan?

“Ze steunt me maar vindt het soms ook wel lastig. Want als ik heel lang weg ben, dat betekent het dat zij wel alles alleen moet doen thuis. En natuurlijk missen we elkaar ook. Dat vind ik het vervelendste als ik weg ben.”

Hoe gaat zo'n afscheid? Want dan ga je een paar maanden op uitzending. Moet ik dat voor me zien als een soort romcom? Je wuift iemand weg en dan is het maar kijken wanneer je terugkomt?

“Je leeft er natuurlijk wel heel erg naartoe; naar dat afscheid. Wij hebben ervoor gekozen om dat thuis te doen en niet bijvoorbeeld op Schiphol. Maar dan omhels je elkaar en dan gaat er wel even door je hoofd: ik hoop dat ik je nog een keer zie.”

Heb je dat echt gedacht?

“Het is moeilijk, maar je vertrouwt er ook op dat je gewoon weer terugkomt. Want daar ben je voor getraind. En anders had ik dit werk ook niet kunnen doen. Maar voor haar is het natuurlijk ook heel lastig. Het is denk ik voor de ander juist nog lastiger dan voor mijzelf.”

Moet je een uniform aan als je op uitzending gaat? Voel je jezelf anders in zo'n uniform?

“Dat is heel moeilijk uit te leggen. Je voelt je wel meteen wat krachtiger. En iedereen weet wat je doet voor je werk.”

Dus op je vrije dag laat jij hondje Floor uit. Wat doe je nog meer in je vrije tijd?

“Padellen!”

Al mijn vrienden doen het. Het is helemaal een trend nu, maar ik heb het nog nooit gedaan.

“Iedereen kan het, echt. Ik probeer sowieso één keer in de week te gaan. En heel soms lukt twee keer. Meestal met vrienden en some doet mijn vrouw ook mee."

Ik heb jou gegoogeld en kwam je tegen bij een coming-out day.

“Ik vind het gewoon belangrijk, ook voor mensen die misschien nog niet bij Defensie werken, dat wij wel een organisatie zijn waar je jezelf kunt zijn en waar je ook veel collega's hebt die ook queer zijn.”

Wil je daarmee ook een voorbeeldfunctie hebben voor jongeren die bijvoorbeeld 15 zijn en denken, misschien wel: 'ik wel bij Defensie, maar ik ben queer, dus ik weet niet helemaal of ik daar tussen pas?'

“Jazeker. Als je kijkt naar bijvoorbeeld tv en media – daar zie je zoveel verschillende mensen. Maar binnen Defensie hebben wij die ook. En als je dat aan de buitenwereld laat zien, dan weet ik zeker dat er nu iemand thuis is die denkt: ‘oh, misschien is dat ook wel iets voor mij.’ Welke genderidentiteit, welke seksuele geaardheid ook; het is zeker mogelijk om bij ons te werken. Iedereen kan bij Defensie.”

werkenbijdefensie.nl