Bo Hanna vraagt zich af: zijn awarenessteams zelf vrij van vooroordelen?

Na een vervelend misverstand in Amsterdamse club De School werd columnist Bo Hanna eruit gezet door het awarenessteam. "Ik vraag me af hoe zo'n team gevormd wordt en of ze wel doen wat ze beloven, maar bovenal: of zij zelf vrij zijn van vooroordelen."

Van kinds af aan ben ik al een nachtmens. Het grootste deel van mijn vrienden heb ik dan ook in de club ontmoet. Toen ik op mijn achttiende vanuit Limburg naar Amsterdam verhuisde was het nachtleven dé plek om mezelf en anderen te leren kennen. Nog altijd ga ik graag op stap, maar onlangs kreeg zo’n avond een nare wending.  

“Ik word uitgebreid ondervraagd. De reden: agressie”

Het is donderdagavond en ik sta in het holst van de nacht met wat vrienden te dansen in De School op een queer feestje tijdens Amsterdam Dance Event. We besluiten een pauze in te lassen voor de nodige toiletperikelen. Even later staan we in een overvolle ruimte met weinig overzicht en ellenlange rijen die door elkaar lopen. Bezoekers dringen gefrustreerd voor. Het duurt eindeloos, maar door mijn plasangst wil ik niet uitwijken naar het urinoir. Als ik eindelijk in het wc-hokje ben, schopt er een andere bezoeker op mijn deur. Ik open geïrriteerd de deur. Voor me staat een vrouw die direct tegen mij begint te schreeuwen. Als ik haar toebijt dat ze rustig moet doen, komt er iemand van het awarenessteam naar mij toe. Niet veel later word ik door een beveiliger meegenomen en naar een aparte ruimte gebracht waar ik uitgebreid wordt ondervraagd. De reden: agressie.

Ik krijg te horen dat mijn gedrag ontoelaatbaar is en dat ik uit de club word gezet. De man kijkt me niet aan en is druk in de weer met zijn portofoon om er een beveiliger bij te roepen terwijl tientallen bezoekers de drukte passeren. Als ik contact probeer te maken en een hand op zijn schouder leg word ik wederom beticht van ‘agressief gedrag’.  

Als ik bij de beveiligers van een misverstand spreek, besluiten ze me het voordeel van de twijfel te geven: ze kennen me al wat langer – ooit werkte ik als bartender in De School. Wel besluiten ze het awarenessteamlid er nog even bij te roepen voor een gesprek, maar die zegt zich daar niet veilig genoeg voor te voelen. De beveiligers kunnen niets anders dan mij uit de club zetten; zij willen niet voorbijgaan aan het gevoel van hun collega. De bezoeker die in de toiletruimte tegen mij tekeer ging wordt niets gevraagd. 

“Ondanks mijn teleurstelling heb ik besloten met De School in gesprek te gaan”

Sinds de heropening van De School afgelopen zomer is er een awarenessteam aanwezig om incidenten te voorkomen. Bezoekers kunnen zich daar melden als ze zich onveilig voelen. Door mijn eerdergenoemde ervaring vraag ik me alleen af hoe awarenessteams worden gevormd en of ze wel doen wat ze beloven. En in hoeverre zo’n korps vrij is van vooroordelen. Over iemand als ik, een lichtgetinte, bebaarde man, die masculien overkomt, bestaan tenslotte meer aannames dan bijvoorbeeld over de blonde, witte dame waar ik een aanvaring mee had. In het heetst van de strijd moet een afweging gemaakt worden, in een setting waarin het al moeilijk is om overzicht te houden.

Het verbaast mij vooral dat het awarenessteamlid het gesprek uit de weg ging. Bovendien stonden op dat moment twee beveiligers paraat om het gesprek te faciliteren. Ondanks mijn teleurstelling dat de situatie zo heeft kunnen escaleren, heb ik besloten met De School in gesprek te gaan. Enerzijds uit benieuwdheid naar hun afwegingen, anderzijds in de hoop dat het voor hen een leermoment kan zijn.

Beeld: Celso de Sanders / Grooming: Emma Blok