Chris Rijk serveert homo-erotiek in keramiek

Chris Rijk is onderdeel van Over the Rainbow, een groepstentoonstelling bij Rademakers Gallery die queer kunst in de spotlight zet met werk van o.a. Yamuna Forzani, Pedro Matias, Julia Kiryanova, Simone Post, Anne von Freyburg, Jessi Strixner, Antoine Peters en Chris Rijk. We spreken Rijk over het verhaal achter zijn pikante keramische werk.

Wat is jouw bijdrage aan de expositie?

“Ik heb het benaderd als een solopresentatie binnen de tentoonstelling. Ze vroegen om een selectie van groot werk. Mijn grotere werken verkopen moeilijker, terwijl de kleinere juist heel goed gaan. Daarom wilde ik iets groots maken met al die kleine werken. Ik noemde het aanvankelijk ‘servies’, omdat ik veel borden maak. Op zich is dat leuk, maar als iemand een bord koopt, is het weg. Terwijl ik juist de verzameling als het echte werk zie. Al die thema’s die ik gebruik, moeten samenkomen. Daarom benader ik het als één groot werk.”

Voor wie jouw werk nog niet kent: kun je uitleggen wat je maakt en waarom?

“Mijn werk speelt met contrasten. Ik maak keramiek die op het eerste gezicht truttig oogt – zoals Delfts blauw – maar ik vul het met expliciete seksuele voorstellingen. Juist dat contrast maakt het interessant.”

Welke thema’s komen in jouw werk terug?

“Enerzijds erotische voorstellingen, mannenlichamen, homoseksualiteit. Maar ook commercie en kapitalisme. Keramiek heeft iets blijvends, iets eeuwigs. We begrijpen de geschiedenis grotendeels door scherven uit het verleden, zoals uit de Griekse of prehistorische tijd. Mijn werk zal over duizend jaar misschien ook worden opgegraven en dan vertelt het iets over 2025. Wat beschrijft onze tijd?”

En wat beschrijft onze tijd volgens jou?

“Ik vind het Westen lui, decadent en oppervlakkig. Neem bijvoorbeeld een bord dat ik heb gemaakt met een afbeelding van een KFC-verpakking. Dat vind ik zo vies en onaantrekkelijk. Naast dat bord hangt er dan eentje met windmolens, die ik zie als horizonvervuiling. Dat soort contrasten komen vaak terug in mijn werk.”

Voor deze tentoonstelling heb je het werk 'Wish You Were Gay' gemaakt. Hoe kwam dat tot stand?

“Afgelopen zomer zag ik een tentoonstelling met die titel en ik vond dat zo’n spannende naam. Maar de expositie zelf was verschrikkelijk. Het ging over het einde van de wereld, heel apocalyptisch. Terwijl ik juist iets speels en krachtigs verwachtte. Daarom besloot ik voor deze tentoonstelling een werk te maken dat wél het gevoel zou geven dat ik toen had willen zien. Mijn werk bestaat uit homo-iconografie: lichamen, kledingstukken die ik associeer met de queer gemeenschap – een harnas, leren broek, neuspiercing, sokken, jockstraps. En bovenin hangt een bord met ‘Chris Rijk Sucks Dick’. Het draait om visuele queer cultuur en het verlangen dat daarin zit. Zoals mensen een tijdschrift openslaan en denken: wauw, die vrouwen zijn perfect, dat ben ik niet. Zo werkt dat ook binnen de gay scene. Kijk naar Grindr of tijdschriften waarin heftige leermannen staan, dan denk je: dat wil ik ook zijn, maar dat ben ik niet. Dat spanningsveld boeit me.”

Begrijpen anderen dat ook?

“Sommige mensen zien gewoon een piemel en vinden dat leuk. Maar anderen lezen er meer in.”

Hoe belangrijk is queer zichtbaarheid in kunst anno 2025?

“Ik ben blij dat Rademakers Gallery mijn werk laat zien. Ze zijn progressief en willen vrouwen en queer kunstenaars naar voren brengen. Dat vind ik een positieve ontwikkeling.”

Hoe ziet jouw maakproces eruit?

“Ik werk met klei, maar draai niet op een schijf. Ik maak slierten en stapel die op elkaar. Elke keer een nieuwe ring. Zo bouw ik mijn werken op.”

Tot slot: wie zijn jouw grootste inspiratiebronnen?

“Gerard Reve is een grote inspiratie. Ik las zijn werk toen ik zestien was en vond het briljant. Hij verheft de lage cultuur, zoals soldaten en vrachtwagenchauffeurs, tot iets heroïsch. Geloof wordt alledaags en banaal. Net als homoseksualiteit. Dat probeer ik ook. Iets ‘truttigs’ tot iets geils maken.

Een andere inspiratiebron is Grayson Perry, een Britse kunstenaar die keramiek hip heeft gemaakt. Hij zei ooit: ‘Geen enkele zedenpolitie valt een keramiektentoonstelling binnen.’ Het medium wordt gezien als onschuldig, maar daardoor zit er juist vrijheid in. Niemand verwacht iets schokkends van keramiek. Die grijze zone vind ik spannend. Een bord is een bord, een vaas is een vaas, maar je kunt er zoveel meer mee doen.”

De groepstentoonstelling Over the Rainbow is van 16 april t/m 12 juli te zien bij Rademakers Gallery. Op 19 april is er een feestelijke opening. Meer informatie vind je hier.