Column
“Deze situatie maakte mij duidelijk hoe hard afwijzing op basis van strikte gendernormen kan zijn”
Bo Hanna over dating en uitsluiting
Tijdens een avond uit in Bangkok werd columnist Bo Hanna geconfronteerd met de impact die strikte gendernormen kunnen hebben op iemands datingleven. “De aantrekkingskracht die er tussen deze twee mensen was, leek in één klap verdwenen.”
Het is weekend en ik ben samen met een Thaise vriend op Khaosan Road, het Leidseplein van Bangkok. In een van de clubs leer ik Sirin* kennen. Een slanke vrouw van ergens in de twintig met lang zwart haar, blauwe kleurlenzen, een witte croptop en een goed gevoel voor humor. We drinken wat biertjes op het terras wanneer ze wordt aangesproken door een man die haar ten dans vraagt. Even later zie ik de twee in de verte zoenend op de dansvloer staan.
“Ik herinner mij verhalen over mannen die trans vrouwen in situaties als deze geweld aandoen”
Later op de avond komt Sirin ineens naar me toe. Duidelijk zenuwachtig vraagt ze me of ik haar danspartner alsjeblieft wil vertellen dat zij kathoey is: een ‘ladyboy’ – in Thailand een gangbare term voor trans vrouw tegenover buitenlanders. De man, een Koreaanse toerist van ergens in de dertig, wil namelijk met haar naar huis en ze is bang dat hij er verkeerd op zal reageren. Ik herinner mij verhalen over mannen die trans vrouwen in situaties als deze geweld aandoen of zelfs vermoorden, en besluit op haar verzoek in te gaan.
“Nee, dat kan niet”, reageert hij met een lach. “Ze ziet er toch uit als een vrouw?” Als ik hem uitleg dat je niet per se kunt zien of iemand trans is, pakt hij zijn telefoon, tikt wat in en houdt ’m voor mijn gezicht. Op zijn scherm – vertaald vanuit het Koreaans – staat: “Is zij geboren als jongen?” Ik knik, en zie in zijn ogen dat hij beseft dat we geen grap met hem uithalen. Ik zeg hem dat hij eerlijk mag aangeven wat hij nu wil, zolang hij maar netjes blijft. Vervolgens gaat hij midden op straat op zijn hurken zitten en staart minutenlang voor zich uit.
Als Sirin merkt dat hij geschrokken is, loopt ze naar hem toe om haar excuses aan te bieden. Ik hoor de man zeggen dat hij ‘het niet kan’ en ‘niet op trans valt’. Vervolgens loopt Sirin verdrietig weg. De aantrekkingskracht die er de hele avond tussen hen was, lijkt in één klap verdwenen.
“Op plekken waar veel trans vrouwen komen, wordt Sirin behandeld als sekswerker”
“Moet ik een T-shirt dragen met ‘trans’ erop of zo?”, schreeuwt Sirin als we weglopen. Voorzichtig vraag ik haar waarom ze niet gelijk met hem besloot te delen dat ze trans is. “Omdat ik niet meteen beoordeeld wil worden op mijn verleden”, antwoordt ze. Toch heeft ze voor haar gevoel weinig keus. “Een operatie is voor mij nu te duur, daardoor voel ik me altijd genoodzaakt het te vertellen, al ben ik ook gewoon een meisje.” Plekken waar veel trans vrouwen komen, bezoekt ze liever niet: “Daar word ik als sekswerker behandeld en voel ik me eerder een fetisj. Ik wil gewoon een vriendje.”
Is het transfoob om potentiële partners uit te sluiten op basis van hun geslachtsdelen? Wellicht is dat wat kort door de bocht, al is die uitsluiting daardoor niet opeens minder vervelend voor Sirin. Uit onderzoek blijkt dat een ruime meerderheid van de samenleving er niet voor openstaat om te daten met iemand die trans is. Dat geldt voor zowel hetero als voor veel bi, gay en queer personen. Sirins situatie maakte mij duidelijk hoe hard deze afwijzing op basis van strikte gendernormen kan zijn.
Beeld: Celso de Sanders / MUAH: Emma Blok