“Dit fotoproject gaat over Levi, niet over zijn trans-zijn”

Zeven jaar lang volgde Prins de Vos zijn goede vriend Levi voor het fotoproject Boys do cry. Binnenkort verschijnt er een boek. "De foto's gaan niet over hoe het is om trans te zijn, maar over hoe het is om Levi te zijn."

Zeven jaar geleden begon jij met Boys do cry, wat houdt het project in?
“In dit project staat Levi centraal, een jongen die ik sinds 2014 fotografeer. Dat doe ik vaker met vrienden: ik fotografeer ze over een aantal jaar. Levi leerde ik via Facebook kennen en ik vond hem direct een mooi persoon. Nadat ik hem voor het eerst vastlegde zijn we contact blijven houden. Inmiddels zijn we zeven jaar verder.”

Wat maakte je met hem mee in die zeven jaar?
“Ik volgde hem op cruciale momenten in zijn leven. Het moment dat hij zijn huis uit werd gezet, bijvoorbeeld. Ik heb hem bezocht terwijl hij tijdelijk in een camper woonde. Ik legde hem ook naakt vast, in 2017, toen hij net terugkwam van een geslachtswijzigende operatie in Belgrado.”

Dat moet erg bijzonder zijn geweest.
“Absoluut. Ik vind het wel belangrijk om erbij te zeggen dat ik mijn modellen heel vaak naakt portretteer. Het was niet specifiek omdat Levi een trans man is. Levi wilde gewoon dezelfde behandeling als al mijn andere modellen.” 

Ik kan mij voorstellen dat mensen nieuwsgierig zijn naar zijn lichaam. Wat vind je daarvan?
“Daar heb ik over nagedacht. Dat is ook de reden dat ik de foto’s in eerste instantie voor mezelf heb gehouden. Maar dat voelde niet goed: ik ben altijd vrij en open in foto’s, dus waarom nu ineens niet? Ook al wekt het nieuwsgierigheid op: dat is niet ons probleem. We doen het juist voor mensen die dezelfde gevoelens als Levi hebben en er meer over willen weten. Voor trans mensen die heel graag willen weten hoe andere lichamen van trans personen eruitzien. Als mensen de beelden seksualiseren, dan is dat niet ons probleem.”

Was het emotioneel om deze foto's te maken?
“Vaak wel. Levi vond het best confronterend de foto’s na zijn operatie te zien. Hij wil dat er bij publicaties van mijn werk met hem altijd een foto bij staat van hoe hij er nu uitziet, om duidelijk te zien dat het goed met hem gaat.” 

Blijf je Levi volgen?
“Daar twijfel ik nog over. Ik heb sterk het gevoel dat ons verhaal nu rond is. Daarom is dit voor mij een mooi moment om met een fotoboek te komen. Aan de andere kant vind ik het zo leuk om te doen. We hebben echt een vriendschap opgebouwd. Dus wie weet kom ik over zeven jaar wel met een nieuw boek."

Je bent een crowdfundactie gestart, kun je daar meer over vertellen?
“Dat doe ik inderdaad om de drukkosten bij elkaar te krijgen. Het gaat heel goed, maar ik ben nog niet helemaal rond. Er komen twee versies van het boek. Dat doe ik omdat ik het belangrijk vind de prijs laag en op die manier toegankelijk te houden. De goedkope versie kost 25 euro en het luxe koffietafelboek gaat 45 euro kosten.” 

Tot slot: hoe kwam je op de titel, Boys do cry?
“Het is een titel met meerdere lagen. Levi heeft die zin op zijn buik getatoeëerd. Het is een zin waar hij echt achter staat. Levi identificeert zichzelf als man en vindt dat ook hij gevoelens mag laten zien. Daarom zie je in het boek niet alleen vrolijke momenten, maar juist ook de heftige.”

Wil jij Boys do cry steunen? Doe een donatie via www.voordekunst.nl.