“Er wordt meer gesproken óver dan mét gemarginaliseerde groepen”

Aan de vooravond van de verkiezingen vroeg Winq zes uiteenlopende kandidaat-Tweede Kamerleden naar hun strijdplan voor de regenbooggemeenschap. Yvette Luhrs (Bij1, plek 9) is sekswerker.

Waarom besloot u de politiek in te gaan?
“Ik ben sceptisch over de politiek. Ik heb gezien hoeveel impact stigma heeft op beleid. Neem het coronabeleid: eerst werden alle contactberoepen verboden, toen mochten die weer aan het werk, behalve de sekswerkers. Sommige beleidskeuzes maken levens kapot, dat zou niet moeten mogen. Je kunt daartegen demonstreren zoveel je wilt, maar ik kan meer bereiken als ik in de Kamer over een wet kan stemmen.” 

Wat trekt u aan in BIJ1?
“Sylvana vertrok bij Denk, onder meer omdat ze niet genoeg ruimte kreeg voor haar lhbti-agenda. Vanaf het begin was duidelijk dat ze een intersectionele aanpak hanteert; dat ze oog heeft voor hoe discriminatie zich op meerdere manieren tegelijkertijd kan voordoen. In Nederland denken we bijvoorbeeld al gauw: als we iets over homo’s hebben gezegd, hebben we lhbtqia+-discriminatie wel aangestipt. Maar de gemeenschap bestaat uit een meer diverse groep mensen, met ieder hun eigen ervaringen.”

Wanneer werd bij u dat belang van een intersectionele aanpak duidelijk?
“Binnen mijn sekswerkactivisme. Trans vrouwen die sekswerk doen, krijgen zichtbaar met meer geweld te maken dan andere sekswerkers. Hulp en zorg voor mannelijke sekswerkers bestaat nauwelijks. Maar ik heb ook weleens bij een psycholoog gezeten die zich ongemakkelijk voelde bij mijn genderidentiteit en daar ook weinig kennis over had.”

Hoe identificeert u zich?
“Als queer. Ik heb geliefden met verschillende genders. Ik vind het storend als ik gegenderd word als vrouw. Ik voel me geen vrouw. Ook geen man. Ik vind het storend dat ik geen X’je in mijn paspoort kan hebben. Niet zonder deskundigenverklaring en rechter in ieder geval.”

Waar vindt u dat het kabinet steken heeft laten vallen?
“Er wordt veel gesproken óver, maar weinig mét gemarginaliseerde groepen. Dat zien we wanneer het gaat over sekswerkers, bij het antiracismedebat en ook bij lhbti-onderwerpen.”

Het COC heeft toch een goede lobby voor lhbti-rechten?
“Ja, maar ik geloof dat de mensen over wie het gaat niet zouden moeten lobbyen, maar als eerste adviseurs bij nieuwe wetsontwikkelingen betrokken moeten worden. Bijvoorbeeld bij een betere transgenderzorg en de veiligheid van lhbti-vluchtelingen in azc’s.” 

Hoe zou u zelf die gemarginaliseerde groepen betrekken?
“BIJ1 bestaat uit mensen die allemaal een vorm van onrechtvaardigheid meemaken. Dat is stap 1. Daarnaast is het belangrijk bij het maken of bedenken van wetgeving de mensen over wie het gaat en belangenverenigingen die hen vertegenwoordigen te betrekken. Vanaf dag 1. Niet pas als de wet er al ligt.”

* Binnen de politiek wordt de lhbtq-gemeenschap aangeduid met de letters lhbti. Politici die we spraken hanteerden allen deze afkorting. Daarom kiezen we in dit artikel consequent voor deze afkorting. 

Beeld: Oof Verschuren
Styling: Xaviera Aubri
Grooming: Chris Völkers