“Het hindoeïsme heeft geen probleem met homo's, maar veel Hindoestanen wel”

Het christendom, de islam, hindoeïsme. Veel mensen denken dat het ingewikkeld is je geloof te combineren met homoseksualiteit. Maar is dat wel zo? Wij zoeken het uit in 'Mijn geloof en ik'. Deze week hindoe Kai.

'In de geschriften van het hindoeïsme staat niet dat homoseksualiteit bestraft moet worden. Er zijn juist aanwijzingen dat homoseksualiteit geen probleem is binnen het hindoeïstische geloof', vertelt de 27-jarige Kai (Kailashnath Bhawanibhiek) uit Amsterdam. Kai is trainee bij de gemeente Amsterdam en werkt nu voor de afdeling Diversiteit. Hij legt uit dat hij zich meer focust op de spirituele, dan de religieuze kant van het geloof. Volgens hem is dat ook de insteek van het hindoeïsme. 'Veel mensen noemen het meer een levenswijze dan een religie.'

Hij legt uit dat er een groot verschil is tussen de religie hindoeïsme en de culturele opvattingen van Hindoestanen. Dat uit zich bijvoorbeeld duidelijk bij de acceptatie van homoseksualiteit. 'Het lijkt alsof het hindoeïsme heel erg streng is, maar dat komt vooral door culturele opvattingen die er vanuit de Hindoestaanse gemeenschap aan zijn gekoppeld. Deze ideeën overheersen de religieuze kern van de rituelen en ceremonieën – ik laat deze achterwege.'

'Hindoestanen leven naar de heteronorm'

Kai was eerder secretaris bij LHBT-jongerenorganisatie Expreszo. Hij heeft een manier gevonden om het hindoeïsme te combineren met zijn seksuele oriëntatie. 'Ik heb de Hindoestaanse gemeenschap een beetje achter me gelaten. Ik leef in een andere wereld dan zij. Het matcht gewoon niet, ik heb niet de energie, zin en tijd om ze elke keer weer dingen uit te leggen. Ik laat ze lekker in hun waarde en zij geven mij de ruimte om mijn ding te doen. Het zijn twee gescheiden werelden, die niet echt mengen.'

Cultuur ten opzichte van religie
Kai vertelt over zijn coming-out bij zijn familie. 'Het geloof was geen probleem, het probleem was meer dat homoseksualiteit in de Hindoestaanse cultuur niet geaccepteerd wordt. Er wordt geleefd naar de heteronorm. Dat bemoeilijkt de acceptatie. Het ideaalbeeld binnen de Hindoestaanse gemeenschap is een man en een vrouw die keurig doen wat hen is voorgedragen. Je studeert, vindt een baan, trouwt en krijgt kinderen. Bij homo's is dat niet vanzelfsprekend. Je doet daar "afstand van" als je uit de kast komt. Dat zit mensen niet lekker. Je moet snappen dat er onder de Hindoestaanse gemeenschap een stevige sociale controle is. Gelukkig zijn er de grote steden waar we heerlijk in kunnen verdwijnen voor hen.' 

'Voor velen is een homoseksueel kind een groot issue. Ik had er zelf ook veel moeite mee uit de kast te komen, maar het moest wel gebeuren.' Ook op het gebied van het huwelijk is het lastig. 'Bij een hindoehuwelijk zijn veel rituelen gericht op de voortplanting. Er zijn wel priesters die homo's trouwen, maar veel huwelijksrituelen blijven er niet over.' 

'Er komen langzaam grote Bollywoodfilms met LHBT-haakjes'

Geen roze tempel
Voor Hindoestaanse LHBT's wordt weinig georganiseerd in Nederland. Waar de christenen een roze viering in de Keizersgrachtkerk hebben en de Joodse gemeenschap een speciale viering tijdens Pride, wordt er in de tempel volgens Kai niets georganiseerd. 'Er zijn sociale stichtingen die af en toe iets proberen te organiseren en er is ooit geprobeerd een roze Bollywoodfeest te organiseren. Verder was er één keer een Hindoestaanse boot tijdens Pride, maar het komt allemaal niet echt van de grond.' Hij legt uit waardoor dat komt. 'De Hindoestaanse LHBT-gemeenschap is net zoals de algemene Hindoegemeenschap niet zo zichtbaar in ons land. Daarbij is de gemeenschap qua omvang veel kleiner dan bijvoorbeeld de Turkse.' 

'Hindoestanen zijn prima geïntegreerd volgens Nederlandse standaarden. Niemand heeft last van ze en er zijn geen grote maatschappelijke issues. De keerzijde daarvan is dat er wel problemen zijn, maar dat die niet besproken worden. Hindoestanen kiezen ook weinig voor een carrière in de politiek of media.'

Kai ziet nog wel een verschil tussen de situatie voor Hindoestaanse LHBT's in Nederland en de situatie in India. 'Homoseksualiteit is illegaal in India. Het is een groot taboe.' Toch zijn er ook positieve signalen. Misschien wel uit onverwachte hoek. 'Bollywood heeft altijd een maatschappelijke functie gehad', legt Kai uit. 'Daardoor wordt er over zaken als echtscheiding gepraat. Er komen langzaam grote Bollywoodfilms met LHBT-haakjes. Al gaat het dan vaak wel om stereotypes. Films met een echte homoseksuele verhaallijn slaan bij het grote publiek niet echt aan.' 

De tempel en ik is een onderdeel van de Winq.nl-serie 'Mijn geloof en ik' en werd gepubliceerd op 4 september 2017.

^{Tekst en beeld: Roel Janssen}