“Het is tijd dat wij iets teruggeven aan de community”

Mehrshad Tajfar, kunstenaar Alaa Ammar en student Hilde Couperus kennen elkaar van feestjes, raves en de kunstwereld. Nu slaan zij, samen met ruim twintig anderen, de handen ineen om tijdens Movement in Motion (MIM) geld in te zamelen voor het UAF, een stichting die vluchtelingen aan studies en werk helpt.

Ik ontmoette Mehrshad een jaar geleden toen hij nog nachtportier was bij de Amsterdamse club De School. Voor de serie Nachtvlinders ging ik met hem in gesprek over de huidige staat van homo-acceptatie in ons land. “Er worden veel meer gayfeesten georganiseerd door hetero’s, dan door LHBTQ’s”, zei hij toen. “Clubs willen homo’s naar feesten lokken, zodat het een coole plek wordt. We worden gebruikt voor marketingdoeleinden.”

Het was ook zijn eigen schuld, gaf hij destijds toe. “Wat doen wij als LHBTQ-gemeenschap? Helemaal niets.” Hij vertelde mij kort over zijn toekomstplannen. Hij nam ontslag als nachtportier bij De School en wilde zich meer gaan richten op het organiseren van eigen feesten, misschien op termijn zelfs een eigen club oprichten. “Een plek die niet alleen een club is, maar ook een cultureel instituut. Een platform voor artiesten die nog geen goed netwerk hebben. Een plek waar mensen kunnen eten, werken, elkaar kunnen ontmoeten, waar exposities zijn en waar je een tentoonstelling kunt organiseren. Ik zou het alleen openen als het voordelen teweegbrengt voor onze gemeenschap.”

“Amsterdam bracht ons samen, het gaf ons een veilige plek en de kans onze dromen te volgen. Het is belangrijk iets terug te geven.”

Een maand geleden nam Mehrshad opnieuw contact met mij op. Er kwam iets leuks aan, een evenement om geld op te halen voor vluchtelingen, zei hij.

Zelf kwam hij zeven jaar geleden vanuit Iran naar Nederland, nadat hij in een Iraanse dodencel had gezeten. Hij kreeg van het UAF, een stichting die hoogopgeleide vluchtelingen aan studies en werk helpt, de kans een studie te volgen in Nederland. Nu wil hij iets terugdoen voor de mensen die hem, en veel van zijn vrienden, hebben geholpen.

Ik spreek af bij café Brandstof in Amsterdam, op de plek waar ik hem een jaar eerder ook ontmoette. Daar is ook Alaa Ammar, een queer artist die drie jaar geleden vanuit Syrië naar Nederland kwam en Hilde Couperus, studente Engels die de organisatie van het festival in handen heeft.

Op 18 mei organiseren jullie de eerste editie van MIM. Wat zijn jullie van plan?
Mehrshad: “Een van de dingen die wij allemaal gemeen hebben, is dat onze integratie in de Nederlandse samenleving niet alleen in de klas plaatsvond, maar ook in het nachtleven. Op feesten en raves kwamen we mensen tegen die hetzelfde waren als wij: gevlucht uit een ander land, nu in Nederland. Zij behandelden ons niet als slachtoffer, maar als iemand die nog een hele toekomst voor zich heeft en de kans moet krijgen zijn dromen te volgen.”

Jullie leerden elkaar kennen in het nachtleven.
Mehrshad: “Ja, ik heb veel van hen leren kennen in De School. Ik kwam erachter dat ik niet de enige was, dat er meer mensen waren die dezelfde achtergrond hadden als ik. Maar eindelijk ging het niet over die achtergrond, maar over de toekomst. Wij voelden ons thuis en veilig in de clubs en op feesten.”

Tijdens ons vorige interview vertelde je al over dit project.
Mehrshad: “Klopt. Ik denk er al heel lang over na. Afgelopen jaar heb ik veel hulp gekregen van mensen, zoals Alaa en Hilde, die mij hiermee wilde helpen.”

Hilde: “We hebben allemaal een andere achtergrond, maar toch is het vergelijkbaar. Ik kom uit Nederland, ben geboren in een klein boerendorpje. Ik had veel problemen met mijn seksualiteit toen ik jong was, ik kon dat nooit echt uiten. Toen ik de mensen in deze scene leerde kennen, had ik pas het gevoel dat ik mezelf kon zijn. Dat ik er ook mag zijn. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en nu heb ik pas het gevoel dat mijn verhaal niet minder belangrijk is dan dat van anderen. Ik voel mezelf eindelijk geliefd en geaccepteerd. Ik ben blij dat ik met dit event iets kan teruggeven aan die personen.”

Mehrshad: “Amsterdam bracht ons samen, gaf ons een veilige plek en de kans onze dromen te volgen. Het is belangrijk iets terug te geven.”

Wat kunnen we op 18 mei, op de avond van de MIM-fundraiser, verwachten?
Mehrshad: “Het draait om muziek en kunst. Iedereen kan een kaartje kopen voor het event, waarvan de complete opbrengst naar het goede doel gaat. In het Westergastheater is een podium waar we een groot feest organiseren met bekende en onbekende dj’s uit Nederland, Londen en Berlijn. Daaromheen zijn verschillende exposities van kunstenaars. Daar zitten mensen tussen die nog studeren, maar ook een aantal beroemde kunstenaars. We gaan van start met een openingsact, dan kun je genieten van ballet, opera en contemporary performances, daarna gaan we feesten.”

Aala: “We willen een platform geven aan zowel grote namen, als nieuwe talenten. Mensen die nog niet de kans hebben gekregen zichzelf te laten zien. Ik exposeer op 18 mei voor de eerste keer mijn kunstwerken. Dat zijn drie schilderijen en een film.”

Hoe belangrijk is het dat dit door queer mensen zelf wordt opgezet?
Aala: “Dat is uniek en heel belangrijk. We laten zien dat we er echt mee bezig zijn en dat we dankbaar zijn voor de kansen die wij hebben gekregen. Door het UAF kan ik komend jaar aan de Gerrit Rietveld Academie studeren.”

Movement in Motion (MIM): A Queer Fundraiser for the Benefit of Refugees, vindt op 18 mei plaats het Westergastheater in Amsterdam. Tickets vind je hier, meer informatie over de line-up hier. Alle opbrengsten gaan naar het goede doel.