Huisarts Steven over inclusieve zorg, PrEP en het doorbreken van taboes

Steven Hövig (36, hij/hem) is huisarts en combineert professionele zorg met een open houding over zijn queer identiteit, waardoor hij patiënten op hun gemak stelt en inclusieve zorg biedt. In dit interview deelt hij hoe subtiele humor en eerlijkheid een wereld van verschil maken in de spreekkamer. 

“Als huisarts kun je er echt voor de mensen zijn, dat vind ik mooi. In de praktijken waar ik werk, mogen patiënten zeker weten dat ik getrouwd ben met een man. De ouderen in de praktijk vinden het heel erg prima, of zelfs leuk en interessant.

Ik maak geregeld mee dat vrouwen het ongemakkelijk vinden als ik een gynaecologisch onderzoek moet doen. Door een subtiele opmerking, dat ik niet denk dat mijn man het heel intimiderend vindt dat ik vandaag een vrouw heb behandeld, breng ik ze op hun gemak. Een heel leuke Rotterdamse patiënt zei zelfs: ‘O, mijn knieën vallen spontaan open’. Ik lag helemaal dubbel.

Als ik een prostaatonderzoek moet doen, laat ik bij sommige patiënten eerst een afbeelding zien, zodat ze zelf kunnen zien dat de enige manier om bij hun prostaat te komen is door een vinger tussen hun billen te steken. Het is even ongemakkelijk, maar zó gebeurd. Bij een patiënt die om PrEP komt vragen – wat in mijn regio overigens niet zo vaak gebeurt – laat ik ook wel vallen dat ik gay ben. Niet alle huisartsen zijn er even happig op om PrEP aan te bieden, ik vind het goed dat wij dat doen. We bedienen immers ook andere groepen die geen ‘ideaal gedrag’ vertonen: patiënten met diabetes door overconsumptie van suiker, of longaandoeningen door roken. Ik zou het hypocriet vinden om dan geen PrEP te verstrekken.

De tekst gaat verder onder de foto.

Ik snap wel dat voor sommige hetero collega’s het seksleven van een queer persoon soms een ver-van-hun-bedshow is. Die vinden tien sekspartners per jaar erg veel. Ik vind dat we daar geen sterk oordeel over moeten hebben. Het valt me op hoe heftig sommige klachten voor mannen kunnen zijn, als het over het genitale gebied gaat. Denk aan jeuk op die plek, of wat milde erectieklachten. Daar kunnen ze echt vijftien jaar mee rondlopen voor ze naar de huisarts aan. Zo hoog kan die drempel zijn.”

Styling: Jeroen Kamphorst | muah: Emma Blok / assistent styling: Grace Kapar | Kleding: coltrui: the English Hatter | jasje: Reiss | broek: Boss | schoenen: dr. Martens