Lekkere muziek: de onverwachte fans van Stock Aitken & Waterman

In de tweede helft van de jaren tachtig had het producerstrio Stock, Aitken & Waterman een enorme lading nummer één-hits met liedjes voor Kylie, Rick Astley, Donna Summer en Jason Donovan. Niet gek dus, dat anderen ook hits roken, of een heuse comeback. Kom er maar in, Debbie Harry, Gloria Gaynor, Cliff Richard en andere onverwachte artiesten die de hoop hadden gevestigd op The Hit Factory.

In de krochten van YouTube zijn de mooiste dingen te vinden. Videoclips, complete concertregistraties, live-optredens van weleer, al dan niet door de artiesten zelf online gezet. Iedere week doen we een greep uit het overweldigende aanbod en bedenken we daar een thema bij, of zetten we een artiest in het zonnetje. Of die nou vet lekkere of lekker foute muziek heeft gemaakt.

Bekijk alle vorige afleveringen van deze rubriek in dit muziekoverzicht.

Gloria Gaynor – ‘Be Soft With Me Tonight’

Het is 1987 en met het succes van Mel & Kim ontstaat het begin van een hitformule. Daarvoor scoorden Stock, Aitken & Waterman vooral met acts als Dead or Alive, de softsoul van Princess en – helemaal in het begin – met de novelty hits van Divine. Daarna ging de hitkraan pas echt open, met nummer één-hits voor Kylie Minogue, Jason Donovan en Rick Astley. Ook ontdekten coryfeeën die al furore hadden gemaakt het producerstrio, zoals Donna Summer die een reeks monsterhits scoorde met SAW-tracks. Of Bananarama, die vanuit de new wave richting pop opschoof. Hier maken we een overzicht van artiesten van wie je niet direct verwacht dat ze in zee zouden gaan met de makers van de ultieme formulepop. Een van de eersten was Gloria ‘I Will Survive’ Gaynor.

Debbie Harry – ‘In Love with Love’

Net als Gloria Gaynor was Blondie met name populair in de jaren zeventig en begin jaren tachtig. Solo had ze enkele kleine hitjes gescoord na het uiteenvallen van de band. In 1987 verscheen ‘In Love with Love’, hier de extra lange versie van het lied, dat volgens insiders een vervolg is op de Blondie-klapper ‘Heart of Glass’.

Laura Branigan – ‘Shattered Glass’

Begin jaren tachtig scoorde Laura Branigan hits met ‘Gloria’ en ‘Self Control’, twee liedjes die nog regelmatig opduiken in films en series. In 1987 klopte ze aan bij Stock, Aitken & Waterman, die deze leadsingle van haar album Touch produceerden. Ze gaven haar ook ‘Whatever I Do’, dat in 1984 al eens op single was uitgebracht door Hazell Dean.

Dolly Dots – ‘What a Night’

In 1987 zochten de Dolly Dots naar een manier om internationaal door te breken, nadat ze in Amerika de film Dutch Treat hadden opgenomen. Het bijbehorende album had een vrij stevig geluid, met hits als ‘This Girl’ en ‘Hearts Beat Tunder’. Nu namen ze weer de afslag terug richting hitparadepop, maar helaas voor de vijf zonder succes. Het was hun allerlaatste single en hierna gingen ze uit elkaar.

La Toya Jackson – ‘Ain’t Nobody Loves You’

Van alle Jacksons was La Toya degene die de meeste durf had. Ondanks haar weinig opvallende stem probeerde ze allerlei muziekstijlen en ook buiten de popwereld liet ze van zich horen: via een Playboy-shoot of als medium, je kon alle kanten met haar op. Hier manifesteert ze zich als popzangeres, met in de video allerlei man candy.

Edwin Starr – ‘Whatever Makes Our Love Grow’

Nog een topper uit de jaren zeventig. Edwin Starr had een grote hit met het protestlied ‘War’, dat in Nederland een hit werd in de live-versie van Bruce Springsteen. De soul- en R&B-zanger gaat hier vol op het hitorgel met ‘Whatever Makes Our Love Grow’, dat net als heel veel andere liedjes van Stock, Aitken & Waterman lijkt gebaseerd op ‘Trapped’ van Colonel Abrams.

E.G. Daily – ‘Mind Over Matter’

Ook de Amerikaanse zangeres E.G. Daily wist de weg te vinden naar Londen. Ze had in 1986 een hitje met ‘Say It, Say It’ en haar hese rockstem leende zich ook prima voor een doorsnee SA&W-niemendalletje.

Sabrina – ‘All of Me’

Na ‘Boys, Boys, Boys’ en ‘Hot Girl’ was de popcarrière van de Italiaanse Sabrina Salerno eigenlijk alweer voorbij, maar dankzij SA&W wist ze er in 1988 nog een bescheiden hitje uit te persen. Let ook even op de toy boys in de video.

Cliff Richard – ‘I Just Don’t Have the Heart’

Good old Cliff brak op zijn achttiende door in 1958 en 31 jaar later bestond zijn fanschare voornamelijk uit de bakvissen van weleer die dus door de jaren met hem mee waren gegroeid. Dus probeerde Sir Cliff Richard in 1989 een doorbraak te forceren onder een jonger publiek met dit toch best wel aanstekelijke deuntje. In het VK scoorde hij er een top drie-hit mee, de rest van de wereld was iets minder enthousiast. Maar kijk hem eens stralen, in z’n leren bodywarmer.

Malcolm McLaren & Alison Limerick – ‘Magic’s Back’

De laatste alweer. Zelfs Malcolm McLaren, de bedenker en/of manager van de punk- en new wave-bands New York Dolls, Sex Pistols, Adam and the Ants en Bow Wow Wow, viel voor de charmes van SA&W. ‘Magic’s Back’ klinkt als een Songfestival-versie van vroege house.

Vorige keer: good girls gone bad – van Britney en Miley tot Mariah en Madonna

Het is een genderbevestigend cliché en vooral een Amerikaans fenomeen bovendien: wanneer een popzangeres haar meisjesachtige imago van zich afschudt en volop gaat voor seks. Britney Spears bijvoorbeeld, die van ‘not a girl, not yet a woman’ plots veranderde in een ‘slave for you’. Of Miley Cyrus, die spiernaakt plaatsnam op een sloopkogel. En zo zijn er meer voorbeelden van ‘good girls gone bad’.

Britney Spears – ‘I’m A Slave 4 U’

Laten we beginnen met het bekendste voorbeeld. Britney Spears brak eind vorige eeuw door met ‘Baby, One More Time’, met een video waarin ze – suggestief, maar zeer onschuldig – was te zien in een schooluniform. Enkele jaren later hing ze een python om haar nek in de video voor haar suggestieve, maar zeker niet meer onschuldige hijgplaat ‘I’m A Slave 4 U’.

Christina Aguilera – ‘Dirrty’

Net als Britney brak Christina Aguilera door als tiener in de Mickey Mouse Club. Nadat ze haar carrière als solozangeres succesvol had gelanceerd met ‘Genie in a Bottle’, volgde ‘Dirrty’, de leadsingle van haar vierde album dat ze Stripped had genoemd. In een video vol plakkerige gespierde mannen en modderworstelende figuren elimineerde X-tina – zoals ze zichzelf nu presenteerde – haar imago als bubblegum-popzangeres. Ze draagt chaps met blote billen in de video, en de leukste scène als iemand een beker met een rietje tussen haar lippen duwt.

Janet Jackson – ‘Nasty’

Terug naar de jaren tachtig. Janet Jackson stond onder gezag van haar vader en bracht twee soloalbums uit waarop ze weinig invloed had. Maar toen werd ze volwassen en nam ze haar eigen controle. In 1986 verscheen het album Control, met daarop vijf enorme hits. ‘Nasty’ was het meest in your face, waarop ze dwingend begint met de tekst: “Gimme a beat!” Het lied gaat over nasty boys waarover ze ook hier weer alle controle uitoefent. Wie haar lastig valt, krijgt met deze Janet te maken: “No, my first name ain’t baby. It’s Janet. Miss Jackson if you’re nasty!”

Madonna – ‘Justify My Love’

Eigenlijk is Madonna geen goed voorbeeld van een good girl gone bad, want al vanaf het begin spraken mensen schande van de Queen of Pop. Voor velen was het live-optreden tijdens de MTV Video Awards in 1984 de eerste kennismaking met Madonna. Ze sprong op uit een bruidstaart en zong “Like a virgin, touched fort he very first time”, om vervolgens in een trouwjurk over het podium te rollen waarbij de kijker ongeremd zicht had op haar ondergoed. Later volgden ‘Like a Prayer’ (met brandende kruisen en een zoenscène met een heilige voor het altaar in een kerk) en ‘Express Yourself’ (met Madonna die kattenmelk drinkt uit een bakje en een scène waarin ze ligt vastgeketend op een bed). Dit was nog maar het begin, want ‘Justify My Love’ werd in 1990 zelfs verbannen van MTV vanwege de expliciete seksscènes, onder meer met een vrouw. Slim als ze was bracht Madonna de video uit op VHS, waarna het de bestverkochte muziekvideo ooit werd. En dat was nog maar het begin, want niet lang daarna volgde Madonna’s triple whammy: het album Erotica, het fotoboek SEX en de film Body of Evidence.

Miley Cyrus – ‘Wrecking Ball’

Net als Britney en X-tina begon Miley Cyrus haar carrière als Disney-prinsesje, maar haar grootste wapenfeit was niet dat zij een Mousketeer was, maar een eigen show had: Hannah Montana. In die hoedanigheid scoorde ze haar eerste hits. In 2009 liet ze een volwassener kant van zichzelf zien met het lied ‘Party in the U.S.A.’ en later met het album Can’t Be Tamed. Maar Miley ging pas echt los in de video van ‘Wrecking Ball’ in 2013. Het lange haar was vervangen door een stoere korte coupe en ze slingerde naakt in het rond op een sloopkogel. Later volgde nog een cringy optreden met Robin Thicke, die als een soort foute oom met zijn kruis tegen haar kont schuurde terwijl Miley gebukt stond te twerken.

Mariah Carey – ‘Honey’

Sinds het begin van haar carrière had haar manager Tommy Mottola een conservatieve invloed op Mariah Carey. Hij was een stuk ouder en bovendien met haar getrouwd. Mariah brak door in galajurken en klassieke mode, maar toen ze in 1997 bij hem wegging, verruilde ze haar brave garderobe voor sexy outfits. Jurken met een split tot aan haar navel, diepe decolletés, minijurken, noem maar op. In de video van ‘Honey’, een van de eerste singles na de breakup, is te zien hoe Mariah op James Bond-achtige wijze ontsnapt aan een schurk die een treffende gelijkenis vertoont met haar ex-man. Dat is nog een wraak nemen na een slecht huwelijk waarin Mariah jarenlang zat opgesloten in haar eigen huis.

Rihanna – ‘Umbrella’

Na twee albums vol aanstekelijke, maar nogal nietszeggende liedjes gooide Rihanna het over een andere boeg: haar derde album heette letterlijk Good Girl Gone Bad. Met haar asymmetrische bobkapsel en leren outfits was de Barbediaanse zangeres compleet cutting edge. Sindsdien bleef ‘BadGalRiRi’ spelen met seks, zoals bijvoorbeeld op haar single ‘Rude Boy’, met de tekst:

Come here rude boy, boy
Can you get it up?
Come here rude boy, boy
Is you big enough?

Lil Nas X – ‘Montero (Call Me By Your Name)’

Is er dan geen enkele mannelijke artiest die eerst een braaf imago had en daarna losging? Michael Jackson misschien, die zichzelf in z’n kruis begon te betasten? Mwah. Robbie Williams, in z’n zwarte ‘Rock DJ’ slip? Meh, die lag al in de eerste Take That-video met z’n billen bloot. Troye Sivan? Ook niet. George Michael komt in de buurt, die na Wham! met ‘I Want Your Sex’ kwam en na zijn ongeplande coming-out in een politieuniform ‘Let’s go outside’ zong. Eigenlijk komt alleen Lil Nas X bovendrijven, die doorbrak met het countryrapduet ‘Old Town Road’, dat een hit werd na zijn samenwerking met Mileys vader, Billy Ray Cyrus. Nadat Lil Nas X uit de kast kwam als gay, verscheen ‘Montero (Call Me By Your Name)’, waarin hij te zien is als verschillende Bijbelse figuren die seks met elkaar hebben. Als een engel daalt hij vervolgens af in een hellegat, waar hij bruut van achteren wordt genomen door Satan himself. Sindsdien is het hek van de dam en komt Lil Nas X met de ene expliciete video na de andere. Bekijk deze zwoele douchescène maar eens, in de video bij ‘Industry Baby’.

Die keer daarvoor: de maffe new beat-hits van de Vlaamse Petra & Co.

“Hé komaan, laat je gaan!” Eind jaren tachtig bracht de Vlaamse zangeres Petra een reeks aan house en new beat verwante hits uit met een zachte g, die bol stonden van de vreemde teksten. Ze trad op met drie dansers die een soort robot-act opvoerden en zongen: “Alé alé doe met ons mee, alé alé doe mee.” En zo was er nog meer moois.

Confetti’s – ‘The Sound of C’

In België was iets vreemds aan de hand, eind jaren tachtig. Enkele DJ’s erachter kwamen dat het best mooi was wanneer je een single van 45 toeren op 33 toeren afspeelde (dus het aantal toeren van een LP). Je daardoor een heel ander, donkerder en trager geluid, dat leek op de electronic body music van Front 242 en Nitzer Ebb. Al snel kwam hieruit het genre New Beat voort, die al even snel lichtvoetiger werd met als bekendste act Confetti’s en hun ‘The Sound of C’.

Petra & Co. – ‘Laat Je Gaan’

Al snel werd New Beat een gimmick. De Vlaamse zangeres Petra de Steur uit Gent zong al een tijdje Nederlandstalige liedjes en werd door producent Phil Wilde gevraagd om ‘Laat Je Gaan’ te zingen. De beat is duidelijk verwant aan New Beat en omdat het zo’n populair genre was in België, kwam ze ermee tot nummer één bij onze zuiderburen. Wilde zou later samen met Jean-Paul De Coster 2 Unlimited oprichten, met alle wereldhits van dien. Let in de optreedvideo van Petra & Co. op de prachtige manier van dansen.

Petra & Co. – ‘Jij Daar’

In 1990 verscheen ‘Jij Daar’, dat begint met Petra die een paar keer keihard ‘HALLOOO-OOO’ roept op een ritme dat een stuk opzwepender is dan ‘Laat Je Gaan’. Bij haar optreden ziet Petra eruit als een stewardess in de privéjet van een SM-magnaat, in haar zwarte lakleren outfit en dito cap. En dan de tekst:
Hé jij daar, oeh ik voel je
Hé jij daar, oeh ik wil je
Hé jij daar, ja ik wil je, kom hier
't Is een feit, 't is een feit, 't is een schokkend feit
't Is een feit, 't is een feit, 't is een schokkend feit
Ja ja ja ja ja ja
Mooi toch?

Petra & Co. – ‘Speel Niet Met Vuur’

Minstens zo mooi is ‘Speel Niet Met Vuur’, waar de dansers tevens de achtergrondzang playbacken. De tekst: “Weg met het vuil, weg met het vuil. Wat is de wereld mooi zonder rotzooi, zo mooi, zo mooi.” Tijdens het dansen mishandelen Petra en de dansers alle drie een tamboerijn.

Petra & Co. – ‘Ça Va’

Single nummer vier in min of meer dezelfde stijl was ‘Ça Va’, waarbij Petra voor de verandering in het Frans zong. Haar volledige tekst: “Ça va, comme ci comme ca, mais oui.” De achtergrondzangers hadden het eigenlijk veel drukker dan Petra, want die zongen: “We gaan wild tekeer, gaan wild tekeer en willen meer en meer. We gaan wild tekeer, gaan wild tekeer en willen meer en meer. En zo meteen met haar alleen!”

Petra & Co. – ‘Klein Stationnetje’

Intussen waren acts als Technotronic doorgebroken én ontstonden er langzaam housestromingen die meer richting hardcore gingen, zoals L.A. Style. Petra haakte daarop in door een infantiel kinderliedje te zingen over staccato technobeats. Waarna ze al snel eieren voor haar geld koos en gewoon weer smartlappen ging maken. The end of an era.

Plaza – ‘Yo Yo’ & Bingo – ‘Arabeat’

In het kader van New Beat-gimmicks noemen we ten slotte nog twee tracks die net als de liedjes van Petra in het Nederlands zijn gezongen. Maar wel op een heel bijzondere manier. Luister maar naar ‘Yo Yo’ en het knotsgekke ‘dat-zou-echt-niet-meer-kunnen’ ‘Arabeat’. (Voor die laatste even doorklikken naar YouTube).

Die keer daarvoor: ‘Dear Prudence’ en andere obscure Siouxsie and the Banshees-hits

Siouxsie Sioux en haar Banshees waren de bepalende gezichten van de goth scene in de jaren tachtig. Echt hits scoren deden ze niet in Nederland, maar in hun nalatenschap zitten zulke mooie pareltjes dat we die graag nog eens tegen het licht houden. Van ‘Spellbound’ tot ‘Dear Prudence’: dit zijn de mooiste video’s van Siouxsie and the Banshees.

fSiouxsie and the Banshees – ‘Hong Kong Garden’

Eerst maar even helemaal terug naar het begin. Susan Ballion gaf zichzelf eind jaren zeventig de naam Siouxsie Sioux en richtte de band Siouxsie and the Banshees op. Aanvankelijk maakten ze alternatieve rock en post-punk, zoals te horen is op deze debuutsingle uit 1978.

Siouxsie and the Banshees – ‘Happy House’

In 1980 bracht Siouxsie het album Kaleidoscope uit, met daarop de single ‘Happy House’. Let eens goed op de gitaarriff dat intro, waar lijkt dat ook alweer op? Juist: op de eurodancetrack ‘U Got 2 Know’ van Cappella. En kijk ook naar de kledingstijl en make-up van Siouxsie, waarin we de eerste kenmerken van de gothic movement herkennen.

Siouxsie and the Banshees – ‘Spellbound’

In 1981 volgde Juju, het album waarop Siouxsie voor het eerst echt gothic klonk, maar vooral ook nog erg new wave. De looks van Siouxsie kregen in die tijd veel navolging, met haar witbeschilderde gezicht, felle oogmake-up, dramatische zwartgerande ogen en vuurrode lippen.

The Creatures – ‘Miss the Girl’

Rond 1981 richtte Siouxsie nog een band op, The Creatures. Ze deed dit samen met de drummer van punkband The Slits, Budgie, die ook bij de Banshees speelde. The Creatures vormden een parallel universum naast Siouxsie and the Banshees, met een exotischer geluid. Een goed voorbeeld hiervan is ‘Miss the Girl’ uit 1983.

Siouxsie and the Banshees – ‘Fireworks’

Maar hier blijven we even bij Siouxsie and the Banshees, van wie in 1982 de prachtige non-album single ‘Fireworks’ verscheen. Het is een van de meest opzwepende tracks uit Siouxsies hele carrière.

Siouxsie and the Banshees – ‘Slowdive’

Het tweede album uit 1982 van Siouxsie and the Banshees heet A Kiss in the Dreamhouse. Destijds vond men de combinatie van psychedelische pop en dancerock behoorlijk experimenteel. Let ook op de manier waarop de bandleden dansen in de video, in slow-motion en alsof ze kleingeld proberen terug te vinden op de dansvloer. Oftewel: shoegaze, waaruit rond die tijd weer een complete muziekstroming ontstond.

Siouxsie and the Banshees – ‘Dear Prudence’

Hun grootste hit in thuisland Groot-Brittannië scoorden Siouxsie and the Banshees in 1983 met ‘Dear Prudence’, in dat jaar kwam het tot nummer drie. Het was de tweede keer dat ze een lied van The Beatles coverden, want in 1978 was ‘Helter Skelter’ al aan het repertoire toegevoegd. Op gitaar is Robert Smith van The Cure te horen, die John McGeoch tijdelijk verving vanwege diens alcoholproblemen. En hier is het dat de band tot volle wasdom kwam, met dat heerlijke spooky gothic geluid.

Siouxsie and the Banshees – ‘Swimming Horses’

Het voert te ver om alle singles van Siouxsie hier te noemen, want de stroom liedjes die ze uitbracht was schier oneindig. We houden het hierbij tot de hoogtepunten (en dat zijn er toch per ongeluk alweer twaalf geworden). Op ‘Swimming Horses’ is een pianomotief te horen dat later is hergebruikt door Robert Smith en zijn track voor The Cure, ‘Six Different Ways’.

Siouxsie and the Banshees – ‘Dazzle’

Net als ‘Swimming Horses’ staat ‘Dazzle’ op het album Hyaena uit 1984, dat steeds verder richting artrock nijgt. ‘Dazzle’ is misschien wel de allermooiste single van Siouxsie, en begint met een strijkorkest dat een klassieke melodie speelt (althans, zo klinkt die, in wezen was die melodie speciaal voor ‘Dazzle’ vervaardigd). En wat een heerlijke galm…

Siouxsie and the Banshees – ‘Cities in Dust’

Het zevende album van Siouxsie and the Banshees verschijnt in 1986 en heet Tinderbox. Hier gaan Susan en haar matties de danstoer op. Ze scoorden er zowaar hun eerste en enige Top 40-hit mee in Nederland, al kwamen ze slechts tot nummer 37.

Siouxsie and the Banshees – ‘The Passenger’

Na de eerdergenoemde Beatles-covers heeft Siouxsie de smaak te pakken gekregen en brengt ze in 1987 een compleet album uit met ‘tweedehands liedjes’: Through the Looking Glass. Als eerste single brengen ze ‘This Wheel’s On Fire’ uit, bekend van Bob Dylan en in de versie van Julie Driscoll (haar versie was de openingstune van Absolutely Fabulous). Single nummer twee was een cover van Iggy Pop en staat nog altijd als een huis. In de video laat Siouxsie zien dat een kortpittig kapsel ook heel edgy kan zijn.

Siouxsie and the Banshees – ‘Peek-a-Boo’

Tot ver in de jaren negentig bleef Siouxsie muziek uitbrengen met The Banshees, waaronder ‘Face to Face’ dat ze in 1992 aanleverde voor de soundtrack van een Batman-film. Maar hier sluiten we af in 1988, met ‘Peek-a-Boo’ van het album Peepshow. Omdat dit eigenlijk de laatste signature Siouxsie and the Banshees-single is. De sound doet denken aan Art of Noise uit de beginjaren, met muziek die deels achterstevoren werd afgespeeld en aan elkaar geplakt. Waar dan ook nog eens een accordeon overheen werd gesmeten. Een heerlijke afsluiter van dit lijstje vol Siouxsie-lekkers.

Die keer daarvoor: dit zijn de leukste Kylie Minogue-gastvocalen

Kylie Minogue ken je natuurlijk van hits als ‘Spinning Around’, ‘Can’t Get You Out of My Head’ en recentelijk nog ‘Padam’. Maar de Australische zangeres maakt ook regelmatig uitstapjes als ‘featured artist’, dus als gastvocalist op tracks van anderen. We zetten de leukste voor je op een rijtje.

Vision Masters – ‘Keep on Pumpin’ It’

Op deze oldskool housetrack uit 1991 is Kylies stem te horen, al is het maar een sample, dus eigenlijk telt ‘Keep on Pumpin’ It’ maar een klein beetje mee in dit lijstje. Maar we wilden je ‘m niet onthouden, dus bij deze een door ene MrShayman07 zelfgeknutselde video.

Towa Tei – ‘GBI (German Bold Italic)’

In 1997 verscheen Kylies album Impossible Princess, waarop ze een andere kant van zichzelf liet horen. Op sommige tracks klonk ze als een indiepopzangeres, met hulp van James Dean Bradfield van Manic Street Preachers. Ook stonden er enkele underground-dance-achtige tracks op het album. Dat album heeft inmiddels een cultstatus en het is een van Kylies eigen favorieten, zo vertelt ze in een exclusief interview in de nieuwste editie van Winq (die bestel je hier). In datzelfde jaar, 1997, bracht Deee Lite-alummi Towa Tei zijn soloalbum uit met de naam Sound Museum. Hierop was een keur aan gastartiesten te horen, onder wie Bebel Gilberto, Mos Def en dus ook Kylie, die ook verantwoordelijk was voor de tekst van ‘GBI’. Het had prima op Impossible Princess gepast. Let vooral ook even op de video, waarin Kylie als een soort cyber-geisha de straten en de metro van New York onveilig maakt.

Coldplay – ‘Lhuna’

In de jaren negentig zong Kylie het duet ‘Where the Wild Roses Grow’ met Nick Cave, een onvervalste murder ballad. In 2008 probeerde Coldplay iets dergelijk duisters te maken met ‘Lhuna’, met een gastrol voor Kylie. Het resultaat is nogal somber, maar wel mooi.

The Wiggles – ‘Monkey Man’

Geen idee hoe we dit moeten duiden (o ja, toch wel), maar in 2009 zagen we hoe Kylie stond te hupsen tussen een groepje mensen dat zich tijdelijk als aap verkleedde. Het bovenste commentaar onder de YouTube-video: “The highlight of Kylie’s career…”

Taio Cruz – ‘Higher’

Je kent Taio Cruz waarschijnlijk van de glibberige dancebangers ‘Dynamite’ en het bijna identieke ‘Break Your Heart’, allebei uitgebracht aan het einde van de jaren nul. In 2010 bracht hij ‘Higher’ uit, met op de UK-versie de gastvocalen van Kylie. Het lied friste er meteen flink van op. Kylie was ook te zien in de video, in sjiek, stemmig, sexy en sober zwart.

Giorgio Moroder – ‘Right Here, Right Now’

Nog meer sjiek, stemmig, sexy en sober zwart volgde in 2015, toen Giorgio Moroder zijn album Déjà Vu uitbracht. De producent, bekend van Donna Summers ‘I Feel Love’, had in 2013 meegewerkt aan het alubum Random Access Memories van Daft Punk en wilde zelf nog één keer knallen. Hij vroeg (onder anderen) Britney Spears, Sia, Kelis en Charli XCX om een mopje te komen zingen op zijn album. Kylie is te horen op het ietwat monotone ‘Right Here, Right Now’. Maar dan gaat ze los in het refrein en wordt het ineens een typische Kylie-hit.

Nervo – ‘The Other Boys’

Kylie heeft al jaren een bondje met Jake Shears, zoals dat in tv-termen zo mooi heet. De voormalige zanger van de Scissor Sisters schreef in 2004 ‘I Believe in You’ voor haar en we komen de twee iets verderop in dit lijstje nog een keer tegen. In 2015 waren ze allebei te horen op Nervo’s ‘The Other Boys’. Nile Rodgers komt ook nog even om de hoek kijken met zijn basgitaar. En dan de video: daar is Kylie weer, in juist: sjiek, stemmig, sexy en sober zwart. Samen maken ze er een lekker queer feestje van.

Tove Lo – ‘Really Don’t Like U’

Vier jaar geleden bracht de Zweedse Emma Tove Elsa Nilsson haar single ‘Really Don’t Like U’ uit, waarop Kylie een behoorlijke inbreng had. Het is min of meer een duet, en voor de video pakten de twee ook uit. Kylie is te zien in een stuk of vijf verschillende outfits. Heel lang wordt de suggestie gewekt dat Tove en Kylie los van elkaar zijn gefilmd, maar dan zit Tove ineens op Kylies vensterbank.

Jenifer – ‘On Oublie Le Reste’

Ook uit 2019: ‘On Oublie Le Reste’ van de Franse zangeres Jenifer Yaël Juliette Dadouche-Bartoli. Zij haalde de La-la-la’s uit Kylies ‘Can’t Get You out of My Head’ en gebruikte ze als basis voor deze single. Eigenlijk is Kylies feature dus niet meer dan een sample en helaas is Kylie ook niet zelf te zien in de bijbehorende video. Maar toch:

🎶 La-la-la, la-la-la-la-la
La-la-la, la-la-la-la-la
La-la-la, la-la-la-la-la
La-la-la, la-la-la-la-la 🎶

Years & Years – ‘Starstruck’

De leukste van dit lijstje is ‘Starstruck’ dat Years & Years uitbracht in 2021. Zanger Olly Alexander en Kylie gaan voor pure camp in de video en op een gegeven moment hebben ze zich als elkaar verkleed. Kylie als dragking, wie had dat ooit kunnen verzinnen! In een jas met luipaardprint bovendien, maar ook: in sjiek, stemmig, sexy en sober zwart.

Jake Shears – ‘Voices’

Eerder dit jaar kwam Last Man Standing uit, het tweede soloalbum van Jake Shears. Hij bracht hierop een combinatie van disco, pop en house. Een van de tracks is ‘Voices’, waarvoor Kylie het refrein verzorgt. Jammer genoeg kwam ‘Voices’ niet uit op single en is er dus ook geen video uitgebracht. We moeten het dus doen met dit fröbelwerkje van manoswebvision.

Die keer daarvoor: ‘Goldfinger’ en negen andere beste James Bond-songs

Dit zijn de tien allerbeste songs die horen bij James Bond-films. Die films draaien allemaal om het klassieke gegeven van een speurneus, dus schuwen we in dit lijstje de muzikale experimenten. Dus hier de tien beste KLASSIEKE James Bond-songs.

Lees meer