‘Love, Simon’ is een mooie, maar wat brave mijlpaal (***)

Met Love, Simon is de eerste mainstream gay romcom eindelijk een feit. Het is een belangrijke, onderhoudende film, die iets meer pit had kunnen gebruiken.

Wie een paar jaar terug een exemplaar bestelde van Becky Albertalli’s Simon vs. de verwachtingen van de rest van de wereld, kon een rood óf een blauw exemplaar van het boek op z'n deurmat verwachten. Beide versies hadden hetzelfde ISBN, dus je kon geen invloed uitoefenen op de kleur die je ontving. Het was een speelse knipoog naar het feit dat hoewel onze 'kaften' soms van elkaar verschillen, we vanbinnen eigenlijk precies hetzelfde zijn.

Exact met die boodschap begint Greg Berlanti’s vertolking van deze eigenzinnige coming-of-ageroman. De 17-jarige Simon Spier (Nick Robinson) is eigenlijk precies als jij, zo stelt hij de kijker gerust, nog voor de film goed en wel begonnen is. Hij komt uit een ‘normaal gezin’, heeft een hechte vriendengroep, en zit op een typische highschool, maar hij kampt met één groot geheim: hij valt op jongens.

Wanneer een zekere Blue in een anonieme post op het online schoolbulletin ook laat weten van de mannen te zijn, besluit Simon hem een bericht te sturen onder het pseudoniem Jacques. Er ontstaat een innige mailwisseling, waarbij Simon iedere vage hint aangrijpt om uit te vogelen welke medescholier zich aan de andere kant van het scherm bevindt. Wanneer Simon in een vlaag van verstandsverbijstering echter vergeet uit te loggen op een schoolcomputer, komt zijn sukkelige klasgenoot Martin (Logan Miller) achter zijn geheim.

Om te voorkomen dat Martin hem met veel bombarie uit de kast sleurt, laat Simon zich door hem chanteren. Hij springt door de ene na de andere vervelende hoepel om Martin te koppelen aan Abby (een uitstekende Alexandra Shipp), een van zijn beste vriendinnen, die duidelijk reeds een oogje heeft op een andere klasgenoot.

Love, Simon bevat interessante ideeën. Zo weet Simon net zo goed als de kijker dat zijn familie en vrienden er waarschijnlijk geen probleem mee zullen hebben dat hij gay is, maar onderzoekt hij waarom hij toch een weerstand voelt om daarvoor uit te komen. Voor veel van de jongere queer bioscoopgangers waarschijnlijk een herkenbaar gevoel. Ook ergert Simon zich groen en geel aan out en proud klasgenoot Ethan (Clark Moore), die al een aantal jaar ogenschijnlijk met het grootste gemak door de gangen van zijn school flaneert en de spaarzame pestkoppen van spitsvondige repliek dient. In hun interactie liggen een aantal van de meest inspirerende momenten van de film besloten.

Deze evenwichtsoefening pakt niet overal even sterk uit.

De casting director verstaat zijn vak ook goed. Er is rijkelijk leentjebuur gespeeld bij Netflix-hitserie 13 Reasons Why en namen als Nick Robinson (Everything, Everything, Jurassic World) zullen er hoogstwaarschijnlijk voor zorgen dat de zalen zich rijkelijk vullen met bakvissen uit generatie Z. Natasha Rothwell, als de grofgebekte dramadocent Ms. Albright, is eigenhandig verantwoordelijk voor zo'n beetje alle 'com' in deze romcom.

Toch wordt Berlanti’s verfilming niet zo verfrissend als het bronmateriaal van Albertalli. An sich is Love, Simon een belangrijke film; het is de eerste mainstream tienerromcom waarin een gay personage centraal staat. Het geheel pakt echter wat zouteloos uit. Berlanti, zelf getrouwd met voetballer Robbie Rogers, is zich er duidelijk van bewust dat deze film een ander, waarschijnlijk breder publiek gaat trekken dan de gemiddelde ‘gayfilm’. Naast fervente filmhuisbezoekers en twijfelende tieners, lijkt hij ook de ouders van die laatste groep te vriend te willen houden en die evenwichtsoefening pakt niet overal even sterk uit.

Waar het boek er bijvoorbeeld niet voor terugdeinst om de wat broeierige kanten van Simons mailwisselingen met zijn anonieme lover te behandelen, is de film ongeveer zo opwindend als een aflevering van Bed & Breakfast. Daarbij had er iemand best even met een rode pen door het script mogen gaan om korte metten te maken met de overdaad aan clichés.

Al met al is Love, Simon een onderhoudende film en in een bredere context is het zelfs een mijlpaal te noemen. Toch bekruipt je het gevoel dat het allemaal wat pakkender had gekund. “Everyone deserves a great love story”, aldus de tagline op de poster. Met Simon hebben hebben we er zeker een prima love story bij, maar hopelijk heeft Berlanti de weg vrijgemaakt voor regisseurs met net iets meer lef.

Love, Simon
Met: Nick Robinson, Katherine Langford, Miles Heizer
Regie: Greg Berlanti
Vanaf 14 juni in de bioscoop