Modefotograaf Jasper Abels: “Ik vind het belangrijk dat mensen ook deze kant van mij zien”

Modefotograaf Jasper Abels verloor eerst zijn broer en toen zijn zus aan zelfdoding. Ook hij worstelt met depressieve periodes. In de documentaire Pretty Sorrow laat hij zien welke impact dit heeft op zijn sprookjesachtige werk.

1) Hoe ontstond het idee voor deze documentaire?
“Toen ik jaren geleden verhuisde naar een boerderij in Twente, wilde ik daar een soort Studio 54 [bekende nachtclub in New York – red.] van maken. Ik vroeg een bevriende filmmaker, Pauline Wiersma, of zij dat in beeld wilde brengen. De zelfdoding van mijn broer en zus speelde vanaf het begin af aan een rol in de film, maar geleidelijk kreeg dat thema steeds meer de hoofdrol. Op een gegeven moment voelde Pauline dat het verhaal beter op zijn plek zou zijn bij een andere maker. Ze droeg haar materiaal daarom over aan regisseur Klaas Hendrik Slump, die er Pretty Sorrow mee heeft gemaakt.”

2) Sprookjes vormen een belangrijk thema in jouw werk. Je favoriet is Sneeuwwitje, vertel je in Pretty Sorrow. Waarom?
“Ik ben gefascineerd door alle Europese sprookjes die zich in een boswereld afspelen. Die konijntjes, hertjes, al dat groen, het is een beetje hoe mijn achtertuin eruitziet. Daarin voel ik me ook altijd een soort prinses. Daarbij blijft die glazen kist uit Sneeuwwitje natuurlijk een bijzonder ding en door het aspect van de dood herken ik me ook in dat sprookje. Dat wakker gekust worden is mij overigens nog niet gebeurd; ik wacht geduldig op mijn Prince Charming.”

3) Vond je het zwaar om herinneringen aan het overlijden van je broer en zus op te halen?
“Ik hou er wel van om mezelf een beetje uit te dagen. Door in mijn eentje op een boerderij te gaan wonen kwam ik mezelf erg tegen, maar ik vermoed dat ik daardoor een en ander ook sneller verwerkt heb. Ik voel daarbij een sterke drive om dit verhaal te delen. Ik behandel de dood van mijn broer en zus en mijn eigen depressieve periodes de afgelopen jaren ook steeds meer in mijn fotografie. Mijn moeder zei na het zien van de documentaire: ‘Mooie film, maar je lijkt wel heel zielig, Jasper.’ Ik heb haar uitgelegd dat ik het belangrijk vind dat mensen ook deze kant van mij zien.”

4) Je bespreekt in de documentaire ook je coming-out. Speelde jouw homoseksualiteit op enig punt een rol bij jouw depressieve gedachten?
“Nee, maar het verhaal over mijn coming-out, mijn homoseksualiteit en hoe mijn ouders, broer en zus daarmee omgingen hebben we wel bewust verwerkt in de documentaire. Ik denk dat er namelijk nog altijd genoeg jongeren zijn die kampen met suïcidale gevoelens omdat het voor hen onmogelijk lijkt om uit de kast te komen. Mijn gezin was, zeker gezien de boerenomgeving waarin ik opgroeide, best open-minded. Mijn broers beste vriend was homo en mijn broer en zus hebben me zelfs ooit gekoppeld aan een jongen.”

5) Wat hoop je dat deze documentaire teweegbrengt?
“In het dorp waar we woonden toen mijn broer en zus overleden, draaiden sommigen zich om in de supermarkt als ze ons zagen. Zo lastig vonden ze het om erover te praten. Ik hoop dat de mensen die destijds stil bleven de documentaire zien als een kans om nu alsnog iets van zich te laten horen. Rond suïcide hangt een enorm taboe, ik denk mede omdat het vroeger zo hard werd veroordeeld vanuit het geloof. Ik hoop dat deze documentaire ertoe leidt dat meer mensen open over depressiviteit durven te praten.”

Pretty Sorrow is op 27 november te zien op NPO 2.

Hoofdbeeld: Marieke Dijkhof