Ricky Sheridan maakt visueel album over rouw: “Het kost tijd, en die tijd kan soms als eeuwig aanvoelen”

Acteur en singer-songwriter Ricky Sheridan presenteert Things I Would Tell My Dad, een visueel album dat gaat over rouw. Zeven jaar geleden kwam zijn vader om het leven bij een motorongeluk, waarna Sheridan begon met schrijven. Aan Winq vertelt hij hoe hij alles heeft verwerkt in zijn muzikale project. “Het heeft jaren geduurd om hier de juiste woorden aan te geven omdat een rouwproces zoveel verschillende heftige facetten heeft.”

Ricky Sheridan komt uit Rotterdam en al in zijn jonge jaren begon zijn liefde voor film en muziek. Hij studeerde aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en eerder was hij te zien in de jeugdfilm Misfit The Switch. Met zijn muziek begeeft Sheridan zich in het indiepop-genre, geïnspireerd door artiesten zoals Noah Kahan, Ryan Beatty, Shawn Mendes, Olivia Rodrigo en Lizzy McAlpine.

film én muziekdebuut 

Met zijn visuele album Things I Would Tell My Dad maakt Sheridan zowel zijn debut als filmmaker als zijn muzikale debuut. In de 30 minuten durende film speelt hij zelf de hoofdrol, samen met zijn beste vriendin Melanie Neeleman. Gastrollen zijn weggelegd voor Everon Jackson Hooi als taxichauffeur en Miles Burchartz, die een jonge versie van Ricky speelt. De bijbehorende EP, die dezelfde titel draagt als de film, bestaat uit vijf nummers.

(Tekst loopt door onder de foto)

Kun je om te beginnen vertellen hoe je de muziek bent ingerold?
“Als kind deed ik optredens in de woonkamer op verjaardagen en als puber was ik bezig met mijn eigen scripts schrijven. Ik sleurde dan vriendinnen van mijn school mee om met hun die scripts uit te spelen voor camera, om vervolgens op m’n kamertje daar een film van te editen in Windows Movie Maker. Dus achteraf is alles vrij logisch gelopen, dat ik dit nu als werk doe. Op mijn studie aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten was ik veel bezig met songwriting. Ik kon helemaal opgaan in het schrijven van muziek, dus kreeg ik extra coaching voor songwriting en compositie.”

Hoe ben je op het idee gekomen om van Things I Would Tell My Dad een visueel album te maken?

“Het concept van een visueel album is vrij vaag. Ik ken het zelf van hoe Beyoncé het heeft gedaan, maar er zijn zoveel manieren om het vorm te geven. Maar juist omdat het nog wat vaag is en niet veel gedaan wordt, kan ik mijn eigen regels bepalen. Ik wilde graag mijn krachten als acteur en singer-songwriter bundelen in één project. Het gaat uiteindelijk om storytelling; dus hoe tof is het dat je naar een verhaal kan kijken en luisteren dat wordt verteld met zowel beeld, dialoog als muziek? Ik denk ook dat je andere facetten raakt bij de kijker omdat het zo interdisciplinair is.”

De film en de EP gaan over verlies en rouw. Was het moeilijk voor jou om hierin de juiste woorden en beelden te vinden? Of misschien juist helemaal niet?

“Het voordeel van het schrijven van je eigen verhaal is dat alles herkenbaar is; je kent het, je hebt het geleefd en gevoeld. Ik ben ervaringsdeskundige in het verliezen van een ouder op een jong adolescente leeftijd. Mijn vader overleed aan een motorongeluk, nu 7 jaar geleden. Ik ben toen veel gaan schrijven in mijn journal als uitlaatklep, omdat ik zoveel onmacht, woede, frustratie en verdriet voelde. Het heeft jaren geduurd om hier de juiste woorden aan te geven, omdat een rouwproces zoveel verschillende heftige facetten heeft. Een nummer op de EP, mijn persoonlijke favoriet, ‘Healing Takes Its Time’ gaat hierover. Ik zing over dat ik door die hel van rouw heen moest gaan om uiteindelijk weer bij de levenslust te komen. Dat kost tijd. Die 'tijd' kan soms als eeuwig aanvoelen, maar het hielp mij om hier over te schrijven en te blijven praten met mensen, zowel sociaal als professioneel. In contact blijven staan met alle emoties die ik mag voelen en die er ook horen te zijn; dit allemaal om tot een vorm van heling te komen.” 

Hoe hoop je dat de kijker/luisteraar Things I Would Tell My Dad zal beleven?

“Ik hoop dat de kijker/luisteraar herkenning en steun kan halen uit mijn muziek, op dezelfde manier hoe muziek voor mij ook een vangnet was in mijn rouwproces en depressie. Rouw bestaat naast de dood ook op allerlei manieren; een break-up, een verloren vriend(in) of het einde van een bepaald tijdperk kunnen ook vormen zijn van rouw. Het ene voelt heftiger dan het andere, maar het kan allemaal goed fucken met je mentale gezondheid en daar zing ik over.”

Wat wil je uiteindelijk bereiken met Things I Would Tell My Dad?

“Ik wil door mijn verhaal te delen, mensen inspireren met mijn visueel album. Naar aanleiding van dit project heb ik al zoveel mooie gesprekken gehad met mensen die zich opende over hun eigen ervaringen. Ook na de première van het visueel album kwamen er verhalen boven water van andere omhoog wat het visueel album bij hun triggerde. Dat is precies wat ik hoop te bereiken. In tijden van intens verdriet is het voor ons als mens zo makkelijk om te imploderen en zware emoties uit de weg te gaan. Maar door in dialoog te gaan met elkaar en het delen van elkaars pijn maakt het allemaal wat dragelijker.”

Tot slot: je gaat in 2025 op tournee, zowel de film als de muziek staan centraal. Kun je alvast iets vertellen over hoe dit eruit zal gaan zien?

“Ja! Vanaf januari start een mini-tour om de verspreiding van dit project te vergroten. Aangezien het zowel een 30 minuut durende film is met een EP van 5 nummers, ga ik langs filmhuizen en theaters/concertpodia. Het ligt per venue aan of wat we kunnen doen. De film vertonen met een nagesprek of filmvertoning met een nagesprek én een live optreden. Dit zal dus verschillen per locatie. De tourdata worden binnenkort aangekondigd op mijn website www.rickysheridan.com.”