
Tim schreef het boek 'Polderpower', over 65 jaar vrouwen in de Nederpop
“Zangeressen van de oude stempel zeggen min of meer dat ongewenste intimiteiten erbij hoorden”
De Dolly Dots, Luv', Anita Meyer maar ook Roxeanne Hazes, S10, Froukje en Roxy Dekker: je vindt ze allemaal terug in het boek Polderpower. Tim Treffers interviewde bijna 50 Nederlandse zangeressen, van 1960 tot heden, over hun dromen, succes, dat zien te behouden, concessies doen en grensoverschrijdend gedrag.
Op welke naam ben je het meest trots, dat je die voor dit boekt hebt kunnen interviewen?
“Ik ben uiteraard op iedereen trots die aan het boek heeft meegewerkt, maar daar springen de 2 Anita’s extra uit: Anita Doth (2 Unlimited) en icoon Anita Meyer. Die geven allebei eigenlijk nooit meer interviews, maar voor dit belangrijke boek hebben ze een uitzondering gemaakt. Ik stond als klein jongetje al mee te brullen met 'Why tell me why', 'Idaho' en 'They don’t play our lovesong' anymore, dus ik vond het wel een momentje dat ik iemand als Anita Meyer eindelijk uitgebreid mocht spreken.”
Voor welk interview heb je de meeste moeite moeten doen?
“Om heel eerlijk te zijn ging het allemaal heel erg soepel. Ik heb nog nooit een project gedaan waarbij het zo makkelijk ging om mensen mee te laten werken, waarschijnlijk omdat de zangeressen het belang van zo’n boek allemaal in hebben gezien en ook wel een beetje vereerd waren dat er erbij horen. Het heeft me alleen wat moeite gekost om Lori Spee op te speuren, een prachtige zangeres die voornamelijk in de jaren ‘80 succes heeft gehad en nu een teruggetrokken bestaan leidt. ”
Wie is inmiddels overleden maar had je heel graag nog voor dit boek gesproken?
“Als je zo’n boek maakt valt het op hoeveel zangeressen er eigenlijk al zijn overleden. Die krijgen uiteraard allemaal wel een mooie plek in mijn boek, maar die had ik graag echt willen interviewen. Denk aan Mariska Veres die met Shocking Blue nummer 1 is geweest in Amerika met ‘Venus’, maar ook Sue Chaloner van het duo Spooky & Sue, Lilian Day Jackson van Spargo en Miss Eurovisie Sandra Reemer. Margriet Eshuijs leeft ook niet meer, maar met haar had ik nog een interview liggen dat ik in 2009 met haar heb gedaan en ik postuum mocht plaatsen.”
En wie leeft er nog maar heb je niet voor een interview kunnen strikken?
“Heel simpel: Anouk. Had ik ontzettend graag gewild, maar ik had al zien aankomen dat die afwijzing al binnen een minuut in de mailbox zat. Dat was ook zo.”

In veel interviews lees je ook terug dat ongewenste intimiteiten er vroeger 'bij leken te horen'. Veel van de geïnterviewde zangeressen lijken het een beetje te bagatelliseren. Vind je dat terecht, omdat het een andere tijd was, of zat je met je oren te klapperen toen je die verhalen hoorde?
“Het is vooral interessant om te lezen hoe de opvattingen daarover door de jaren heen zijn veranderd omdat het boek chronologisch is. Er werd vroeger in ieder geval veel minder over gesproken, dat deed je niet. Mensen als Imca Marina, Angela Groothuizen en Laura Fygi zeggen inderdaad min of meer dat het er vroeger bij hoorde, zo’n tik op je billen of schunnige, seksistische mannenhumor. ‘If you can’t stand the heat, stay out of the kitchen’, zegt Angela. Terwijl je merkt dat de zangeressen van latere generaties veel meer op de barricade zijn gaan staan. Dat het eigenlijk helemaal niet normaal is dat je niet met respect wordt behandeld of vaak eerst als een lustobject wordt gezien en niet als talentvol muzikant.
Dat komt ook door de hele #MeToo-beweging en zo’n uitzending als die van Tim Hofman’s Boos over The Voice. Ook de muziekwereld is daarna extra op de schop gegaan, dat heeft veel vrouwen meer kracht gegeven en veel mannen zich achter hun oren laten krabben.”
Tot slot: het boek heeft de potentie om aan het einde van elk decennium opnieuw uitgegeven te worden, met nieuwe interviews met zowel nieuwe als oude namen. Is dat ook hoe je je dit project hebt voorgesteld?
“Natuurlijk, het boek loopt nu t/m begin 2025, maar er komt natuurlijk regelmatig een herdruk. Hoop ik, tenminste.”