Vanessa over haar comeback: “Als ik iets doe, moet het echt helemaal te gek zijn!”

We hebben haar bijna twintig jaar niet zien optreden, maar tijdens festival Milkshake en Pride Amsterdam gaat het dan toch gebeuren: Vanessa (ook bekend als Connie Witteman) is terug! “Het lijkt alsof gays beter begrijpen hoe je moet genieten van het leven.”

Hoe kwam je op het idee om weer als Vanessa op te gaan treden?

“Mijn bestie Bjorn had al een paar keer gezegd: ‘Con, ze zitten best wel achter me aan, ze vragen of je weer een keer de pride wil doen’. Toen vertelde Rick, de vriend van mijn zoon Marvin, dat Milkshake hem ook al via DM had benaderd. Ik zei: ‘jongens, ik ben dan 73, wie zit nou nog op mij te wachten?’ Bjorn en Rick spraken me allebei tegen: ‘Het is echt cool, en als íemand niets met leeftijd heeft, ben jij het wel’. Dat is ook zo – ik ben leeftijdloos. Toen op een gegeven moment zelfs mijn vriend Henk zei: ‘Waarom dóe je het niet gewoon, het is toch leuk?’ ging ik overstag.”

Je hebt je grootste hits in een nieuw jasje laten steken, hoe ging dat?

“Ik heb in 2005 al eens tijdens Pride opgetreden met de versie van ‘Upside Down’ uit 1982. Henk en ik waren onlangs in Dubai en daar hoorden we allemaal hits uit de jaren 80, maar met een moderne beat eronder. Dat klonk zó gaaf! Dus besloten we drie nummers opnieuw op te nemen: ‘Upside Down’, ‘Dynamite’ en ‘Cheerio’. Ik ging de studio in en binnen twee uur stonden ze er alle drie op. Op dezelfde toonhoogte als in 1982! Dat had ik nooit verwacht, want ik ben hartstikke hees. Toch ging het goed. M’n producer stond ook versteld.”

Waarom ben je destijds eigenlijk gestopt met zingen?

“Toen ik met Hans [Breukhoven, was eigenaar van de Free Record Shop – red.] trouwde, zei hij dat hij het niet leuk vond als ik naar een optreden vertrok op het moment dat hij uit zijn werk kwam. Hij wilde dat we van elkaar konden genieten. Ik had al een dochter geadopteerd, hij had al een zoon geadopteerd en we wilden nog meer kinderen. Die wilde ik ook echt zelf opvoeden. Dus heb ik de optredens die voor dat jaar nog geboekt stonden afgemaakt, toen ben ik gestopt. Daarna ben ik jarenlang druk geweest met ons grote gezin, en toen ik weer graag iets voor mezelf wilde doen ben ik een kliniek gestart. Met 36 artsen en 10 huidtherapeuten. Als ik iets doe, moet het echt helemaal te gek zijn. Ik ben perfectionistisch, echt een controlfreak. Dus toen was er ook geen tijd meer voor het Vanessa-gebeuren. Mijn laatste optreden was in de April [gaybar in de Reguliersdwarsstraat in Amsterdam – red.]. Het was een gekkenhuis, ik heb twee keer m’n hele band gedaan. Ik moest ook echt huilen. Niemand wist dat dat m’n laatste optreden was, behalve ik.”

Ben je het optreden dan niet gaan missen?

“Nee. Ik ben er totaal niet mee bezig. In m’n huis hangen ook geen gouden platen of foto’s van die tijd aan de muur.”

Waar komt je band met de gay community vandaan, denk je?

“Ik heb altijd alleen maar gays om me heen gehad. Ik ben vier keer getrouwd, mijn tweede man had in Den Haag twee gay restaurants: de Triumph en de Aquarius. Ik vind hetero’s vaak naar spruiten ruiken, als je begrijpt wat ik bedoel. Gays hebben dat niet. Voordat ik kinderen had, zei ik altijd dat ik een homozoon met krullen wil – dat is gelukt! Toen ik de kliniek had, kwamen er ook altijd gays over de vloer. Het lijkt alsof ze beter begrijpen hoe je moet genieten van het leven. Misschien omdat veel gays met tegenslagen te maken hebben gehad, en een moeilijke weg naar zelfacceptatie hebben afgelegd.”

Hoe ben je aan je naam Vanessa gekomen?

“Ik deed modellenwerk in Engeland en ik had wat screentests in New York. Mijn eerste man was stuntman, en hij had mij ook wat dingen geleerd: in een parachute hangen, motorrijden op een dikke Harley … Zo werd ik een tijdje stand-in voor actrice Farrah Fawcett. Eenmaal terug in Nederland wilde ik gaan zingen, maar uit die periode in het buitenland wist ik dat Connie internationaal niet lekker bekt. Een goede vriendin had net een dochtertje gekregen: Vanessa. Ze had blond haar en groene ogen, net als ik. Ik dacht: o, ik ga mezelf Vanessa noemen.”

Was het je ambitie om internationaal door te breken als zangeres?

 “Mijn producer Frits Hirschland had een meeting geregeld met Madonna’s toenmalige manager, die regelde tv-optredens in Duitsland, Italië en Frankrijk. Ik werd er al snel ongelukkig van. Ik zat veel in m’n eentje op mijn hotelkamer en vond het gewoon niet leuk. Het is best een eenzaam bestaan en ik ben juist van de gezelligheid. Ik krijg ook erg snel heimwee. Ik hou van m’n eigen dingen, m’n eigen buurtje, mijn eigen groenteman, eigen bakker. Dus besloot ik gewoon in Nederland te blijven. Ik had inmiddels een kind geadopteerd en moest geld verdienen. Het was succesvol, maar dat vond ik eigenlijk heel logisch: ik werkte er toch keihard voor? Vaak deed ik twee of drie optredens op een avond, zeven dagen per week. Eigenlijk vond ik de showbusiness niet zo bijzonder, ik ben totaal niet publiciteitsgeil. Anders had je me allang in allerlei spelshows gezien op tv, of achter een of andere desk op tv voor 500 euro. Ik word wel drie keer per week gevraagd, maar het is gewoon niet mijn ding. Ik kan heel goed ‘nee’ zeggen.”

Je werd destijds neergezet als sekssymbool. Cabaratier Tineke Schouten maakte zelfs een persiflage van je nummer ‘Dynamite’ dat over je borsten ging. Wat vond je daarvan?

“Dat weet ik nog goed! ‘Deinen meid, laat ze maar deinen…’ Ik kan me nog herinneren dat ik bij haar in het publiek zat en dat ze me strak aankeek terwijl ze dat nummer zong. Ik vond het geweldig! Weet je, ik vind het heerlijk om vrouw te zijn. Je ziet mij nooit op gympen lopen. Als ik lesbisch zou zijn, zou ik een lipstick lesbian zijn.”

Ben je nerveus voor je optredens?

“Helemaal niet. Dat had ik vroeger ook nooit. Dan zat ik nog gezellig te kletsen in de kleedkamer en dan kwam m’n manager binnen met: ‘Je band is al gestart, kom je?’ En dan rende ik het podium op en deed ik gewoon mijn best om de boel te vermaken. Ik vind het zó leuk om connectie te maken met mensen in het publiek. Ik zag ook nooit het gevaar ergens van in. Ik gaf gerust iemand in het publiek een hand terwijl ik dacht: als je me van het podium trekt, krijg je een pets met mijn microfoon op je hoofd! Ik voel wel veel adrenaline, maar ik kijk er vooral naar uit. Het lijkt me leuk als er nog wat meer leuke optredens uit rollen, zodat ik de krenten uit de pap kan halen. Twee keer per maand of zo.”

Wat voor gigs zou je het liefste doen?

“Gay bruiloften natuurlijk! Dat lijkt me zo fijn! Maar ik ga niet de discotheken in met mijn liedjes. Daar begin ik niet meer aan.”

Kunnen gay stellen je gewoon DM’en op Instagram om je voor hun bruiloft te boeken?

“Ja, altijd!”

Wat kunnen mensen verwachten van je optredens tijdens Milkshake en Pride Amsterdam?

“Ik denk dat heel veel mensen gewoon losgaan als ze de liedjes horen. Ik wil er nog niet zoveel over kwijt, maar ik ga in ieder geval niet dansen. Daar zijn m’n hakken veel te hoog voor, helemaal met strasstenen erop. Maar ik krijg een paar goede dansers naast me. Dan kan ik me op de mensen in het publiek concentreren.”

Vanessa is te zien tijdens de opening van Milkshake op 26 juli, en op zaterdag 3 augustus tijdens Pride Amsterdam op de Dam. Vanessa a.k.a. Connie stelt exclusief voor Winq-abonnees twee tickets voor de opening van Milkshake op 26 juli beschikbaar, samen met een hotelovernachting voor twee personen in het Milkshake Hotel, inclusief bottomless breakfast! Wil je kans maken? Vul dan het formulier hieronder in. Let op: de inschrijving sluit op 20 juli, dus wees er snel bij.