Very vintage: de geschiedenis van The Hit Factory, met Kylie, Jason, Mel & Kim, Rick Astley en meer…

In de tweede helft van de jaren tachtig domineerde het producerstrio Stock, Aitken en Waterman de hitlijsten met de hits die ze creëerden voor Kylie Minogue, Jason Donovan, Rick Astley en een hele reeks andere artiesten. In de documentaire The Hit Factory uit 2012 blikken ze terug op de beginjaren, de topjaren en hoe het uiteindelijk weer voorbij ging.

Het begon allemaal in 1984, toen Mike Stock, Matt Aitken en Peter Waterman de handen ineensloegen en muziek wilden maken in de stijl van Frankie Goes to Hollywood. Hun eerste tracks haakten in op de Hi-NRG sound uit die tijd, waarvan ‘You Think You’re a Man’ van de Amerikaanse dragqueen Divine een van de eerste voorbeelden is.

the hit factory 

Na Divine klopten artiesten als Dead or Alive aan bij het trio. Voor hen maakten ze een opzwepende nieuwe versie van ‘You Spin Me ‘Round (Like a Record)’, en zo ging het balletje steeds sneller rollen. De ene na de andere artiest toog naar de studio van Stock, Aitken en Waterman, die al snel de naam The Hit Factory kreeg. 

We noemen er een paar: Princess (‘Say I’m Your Number One’), Bananarama (een cover van Shocking Blues ‘Venus’), Samantha Fox (‘Nothing’s Gonna Stop Me Now’) Hazell Dean (‘Searching’) en Sinitta (‘Toy Boy’).

nieuw talent 

Zelf ontdekten de drie ook nieuw talent, in de vorm van Mel & Kim (‘Showing Out’ en ‘Respectable’) en Rick Astley (‘Never Gonna Give You Up’). Het succes ging compleet door het dak met de komst van Kylie Minogue en haar toenmalige vriend Jason Donovan. 

Samen waren ze te zien in de Australische soap Neighbours en vanaf 1988 waren ze goed voor tientallen hits, van de hand van PWL zoals het eigen platenlabel van Stock, Aitken en Waterman was gaan heten.

keerzijde 

Het succes had ook een keerzijde. Satirische programma’s als Spitting Image maakten de artiesten belachelijk omdat ze allemaal hetzelfde klonken met vrijwel identiek in elkaar gestoken liedjes. Dat ook ‘serieuze artiesten’ als Donna Summer, Cliff Richard en Blondies Debbie Harry de weg vonden naar S,A & W, werd ook niet door iedereen gewaardeerd.

In de documentaire The Hit Factory uit 2012 komen Stock, Aitken en Waterman zelf aan het woord, net als Mel Appleby die het tragische verhaal vertelt over de dood van haar zus Kim. Maar ook artiesten als Sinitta, Hazell Dean, Nathan Moore van Brother Beyond, Jason Donovan en betrokkenen bij PWL zijn geïnterviewd voor de documentaire. De interviews worden afgewisseld met backstage fragmenten, oude interviews en video’s.

ongecompliceerd en retecommercieel 

Het is een vermakelijke documentaire die terugblikt op een periode vol ongecompliceerde maar ook retecommerciële hitmachine. Hier de beelden!