Voetballer weggepest en uit team gezet na coming-out

Nu is hij ambassadeur voor Stonewall

Gepubliceerd
Leestijd: 2 min

Nadat voetballer Jake Williamson uit de kast kwam als gay, sloten zijn ploeggenoten hem buiten en werd hij uiteindelijk uit het team gekickt. Hij was kwaad en verdrietig en besluit nu met zijn verhaal naar buiten te komen, om jongere generaties voetballers een hart onder de riem te steken.

Regelmatig schrijven we hier over de coming-out van voetballers, rugbyers, atleten en andere sporters. Dit leidde in de meeste gevallen tot positieve verhalen, waarin teamgenoten de persoon in kwestie ondersteunen, vaak met persberichten van de bijbehorende club waarin vol lof en liefde wordt gesproken over de coming-out.

buitengesloten

Maar het gebeurt niet altijd dat teamgenoten en bobo’s zich als één man achter iemand scharen nadat die heeft verteld dat hij gay is. Neem bijvoorbeeld het verhaal van Jake Williamson. Op zijn zestiende begon hij professioneel voetbal te spelen. Aanvankelijk speelde hij voor een Pools team als uitwisselingsstudent, waarna hij aan de slag wilde als personal trainer bij een fitnessclub in Chicago.

Vanwege covid gingen die plannen niet door. Williamson kreeg een relatie toen hij 21 jaar was en hij besloot te vertellen dat hij gay is. Daarna verhuisde hij naar Birmingham, alwaar hij in de Sunday Football League ging spelen. In BBC’s Sport Podcast besloot hij er openlijk voor uit te komen dat hij een vriend heeft, waarna zijn teamgenoten lieten zien dat ze hier niet blij mee waren.

homofobie

 “Voor de eerste keer in mijn leven kreeg ik te maken met homofobie”, vertelt Williamson. “Ik werd compleet buitengesloten.” Het maakt hem nog altijd kwaad en verdrietig. “Het is al erg genoeg dat we ons naar voelen in de maatschappij waarin we leven. Dus is het niet leuk dat je eigen voetbalteam je buitensluit. Ik ben doorgegaan met voetballen, maar iets in me zei dat ik hier iets mee zou moeten doen.”

Hoewel Williamson graag door wilde spelen, werd hij uiteindelijk uit het team gezet. Sinds dit jaar zet hij zich in als sportambassadeur voor de lhbtq-organisatie Stonewall, om met zijn verhaal anderen te kunnen helpen. “Ik ben niet bijzonder, maar ik wil mijn stem laten horen en laten zien wat de moeilijkheden zijn waar mensen zoals ik tegenaan lopen.”

impact

Williamson ziet nu al wat voor impact zijn verhaal heeft. “Het aantal berichten dat ik heb gekregen en het aantal mensen dat reageerde op Q&A’s via Instagram, laat zien dat ik het verschil kan maken.”

Volgens Williamson is een groot deel van het probleem het gebrek aan representatie in het voetbal. “Ik heb twintig jaar gevoetbald en nog altijd moet ik de eerste profvoetballer tegenkomen die gay is. Dat vind ik absoluut verbazingwekkend.”

zwakte

Een ander deel van het probleem is het vaak giftige gedrag van voetbalfans. “Het is moeilijk om te zeggen dat je gay bent. Voor veel fans is dat iets dat ze niet kennen. Of ze zien het als een teken van zwakte.”

Ook binnen de topclubs is homoseksualiteit altijd onzichtbaar gebleven, ziet Williamson. “Spelers bij topclubs hebben allemaal dezelfde opleiding gehad, in een omgeving waar homoseksualiteit niet openlijk voorkwam. Dat is dus geen onderdeel van hun systeem. Als er al iemand uit de kast komt, is dat nadat die is gestopt met professioneel voetbal.”

vanzelfsprekend

Williamson wil het voor toekomstige generaties vanzelfsprekend maken dat je gewoon jezelf kunt zijn. “Dat je kunt voetballen zonder die last op je schouders mee te dragen. Zelf heb ik pas geaccepteerd wie ik ben nadat ik ben gestopt met voetballen. Ik wil de weg bereiden voor de volgende generatie, zodat het gemakkelijker wordt.”

Powered by Labrador CMS