“Mijn nicht is lesbienne en zij ging mij voor. Dat maakte de stap voor mij een stuk gemakkelijker”

Als tiener probeerde Tarik Samandar ‘weg te denken’ dat hij anders was. Hij woonde op Curaçao en kon zich niet voorstellen dat hij daar zichzelf kon zijn. Hij stortte zich op een carrière als professioneel bowler en was daar zo druk mee dat hij nergens anders tijd voor had. Nu woont hij in Amsterdam en werkt bij PwC, waar hij gewoon gelukkig kan zijn.

“Toen ik nog op Curaçao woonde, was ik ervan overtuigd dat het gewoon niet kon om daar gay te zijn. Ik wist natuurlijk dat er gays waren, maar je ziet ze heel weinig op Curaçao. Mijn vader is bovendien Arabisch en wij hebben een verschillende kijk op veel dingen in het leven. Niet dat hij er ooit iets over had gezegd, maar ik had het gevoel dat hij me niet zou accepteren. Curaçao is een klein eiland, ze zijn niet zo open als hier in Nederland. Ik dacht: dat gay-zijn is niet echt een ding en het gaat vanzelf weer weg. Totdat ik naar het buitenland ging. De eerste keer ging ik naar Amerika, naar een klein dorpje in de buurt van Orlando. Daar had ik zo veel ruimte en kon ik alles loslaten. Ik had meer tijd om na te denken en toen wist ik: dit gaat niet weg.”

Als tiener had Samandar zich op het bowlen gestort. “Bowlen was mijn passie. Ik deed dit als topsport, al vanaf mijn elfde. Ik heb internationale toernooien gespeeld en ook gewonnen, onder andere in Den Haag en het Caribisch gebied. Het bowlen was een mooie uitlaatklep. Ik kon al mijn emoties en gevoelens erin kwijt, zonder erover te hoeven praten. In Amerika ging ik voor een bowlingbeurs, maar daar voelde ik me niet echt op mijn gemak vanwege de mensen. Dus ging ik terug naar Curaçao, waarna ik me heb ingeschreven voor de Universiteit van Amsterdam. Sinds de zomer van 2011 woon ik in Nederland. Ik heb een bachelor gedaan in Finance en haalde een master in Accounting. Sinds september 2017 werk ik binnen Assurance bij PwC.”

“Gelijkgestemde mensen ontmoeten is fijn, zeker bij een grote organisatie als deze, die best corporate is”

Eenmaal in Nederland heeft Samandar het bowlen achter zich gelaten. “Toen had ik niet langer vier keer in de week iets wat ik echt leuk vond. Ik was geen topsporter meer, waarvan ik dacht dat het deels mijn carrière zou worden. Ik vroeg me af: nu ik me niet meer bezighoud met bowlen, wie ben ik dan eigenlijk wel? Op dat moment heb ik drie of vier van mijn beste vriendinnen verteld dat ik gay ben. Een paar maanden later kwam mijn moeder op bezoek, haar heb ik het toen ook verteld. Moeilijker vond ik het om aan mijn vader te vertellen, daar heb ik nog zo’n drie jaar mee gewacht. Het was mijn grootste angst dat hij me niet zou accepteren. Het is geen man van heel veel woorden en emoties, maar het ging gelukkig goed. We praten er niet veel over, maar het heeft geen invloed gehad op onze relatie. Hij geeft nog gewoon een knuffel, dus ik weet dat het oké is en daar gaat het mij om.”

Werken bij PwC bevalt Samandar heel goed. “Ik was aan het rondkijken: wat voor mensen werken hier, wie ken ik, met wie kan ik me identificeren als iemand die gay is en niet uit Nederland komt… Toen zag ik dat PwC een LHBTQ-netwerk (GLEE genaamd) heeft en dat ze meevaren met de Canal Parade. Dat er echt aandacht en tijd wordt besteed aan diversiteit en dat het niet alleen een marketingpraatje is. Ik werk hier nu een paar maanden en heb al drie, vier evenementen meegemaakt. Laatst was er een gezellige barbecue en een maand daarvoor een tennisclinic, waarvan PwC sponsor was. Het is fijn dat daar tijd voor wordt gemaakt. Gelijkgestemde mensen ontmoeten is fijn, zeker bij een grote organisatie als deze, die best corporate is. Bij zo’n barbecue kom je andere gays tegen die professioneel hun werk doen, maar met wie je ook over andere dingen kunt praten.”

Het thema van Pride dit jaar is Heroes. Als eigen voorbeeld noemt Samandar zijn nicht. “Ik vond het lastig om voor mijn vader uit de kast te komen. Mijn nicht is lesbienne en zij ging mij voor. Dat maakte de stap voor mij een stuk gemakkelijker. Ik zag: als het bij haar goed gaat, dan kan het bij mij ook. Zij heeft me daardoor zeker een push gegeven. En als je kijkt naar onze voormalige CFO, Michael de Ridder, dat is een gerespecteerd man op het werk in een hoge functie. Hij had een vrouw en kinderen. Om dan nog de keuze te maken om met een man verder te gaan en zichzelf te zijn: dat is mooi om te zien.”

Fotografie: Bete Photography