“Ik heb ontzettend staan huilen in de kroeg”

Tv-kok en winnaar Expeditie Robinson 2019 Hugo Kennis vertelt over zijn eerste keer in een gaybar.

“De eerste keer dat ik in een gaybar kwam was ik vijftien of zestien. Dat was in Eindhoven in club Le Pêcheur, die bestaat helaas niet meer nu. Ik werd meegenomen door Twan, een werknemer van mijn vader. Hij is getrouwd met een man en ik was kort daarvoor bij hem uit de kast gekomen. Dat kwam zo; ik was regelmatig op kantoor bij mijn vader om dingen voor school uit te printen. Twan had mij al lang door natuurlijk en toen hij merkte dat ik ergens mee zat, vroeg hij of ik koffie wilde en raakten we aan de praat. Die avond ben ik met hem mee naar huis gegaan en heb ik met hem en zijn man gegeten. Dat was heel erg fijn. Zij begrepen mij en waren er voor me en dat heeft me echt goed gedaan. Kort daarna kwam ik bij mijn ouders uit de kast en dat was gelukkig ook heel fijn.

“De telefoonnummers die ik die avond kreeg, moest ik verplicht verscheuren”

Toen ik eenmaal uit de kast was dacht ik: nu wil ik het ook allemaal wel eens zien. Hoe gaat dat eraan toe in een gaybar? Dus nam Twan mij mee. Het grappige was dat je echt een hele indeling had in die kroeg. Voorin, 'daar moet je echt even voorbij lopen' zei hij, want daar had je de vrijgezelle, wat oudere mannen die het verse vlees stonden te ‘keuren’. Zodoende heeft hij me meteen een beetje de ‘regels’ bijgebracht en zijn we wat achterin gaan staan. Na een paar biertjes, want je mocht nog drinken op je zestiende, ben ik tot over mijn oren verliefd geworden op een jongen met een Mickey Mouse t-shirt aan… Dat vergeet ik echt nooit meer. Ik wilde er meteen bovenop, zoenen, alles. Maar dat werd me toch wel even afgeraden. Het was een soort ontlading, denk ik, maar ik werd heel goed beschermd. We hebben toen wel nummers uitgewisseld. Ik kreeg die avond ook nog wel telefoonnummers van andere mensen maar die moest ik verplicht van Twan verscheuren en weggooien. Dat ging allemaal net even iets te makkelijk, volgens hem. Eenmaal thuis, nachtenlang gedroomd over de jongen in het Mickey Mouse t-shirt die uiteindelijk toch heel even mijn allereerste vriendje is geweest. 

Die eerste ervaring was zo leuk en ik ben blij dat Twan mij zo goed heeft bijgestaan. Het grappige is dat ik nu op mijn beurt weer word aangesproken door jonge jongens via Instagram bijvoorbeeld, met vragen over hoe ik wist dat ik homo ben en berichten met dat ik een soort voorbeeld ben. Ik krijg iets van vijfhonderd berichten per dag, maar die berichtjes filter ik er echt wel uit en beantwoord ze dan. Ik merk dat ik vroeger gewoon echt veel aan die begeleiding gehad heb en vind het fijn dat ik er zo ook weer voor anderen kan zijn.

“Ik heb lange tijd gedacht dat ik de enige homo was, dat er iets mis met mij was”

De eerste keer dat ik de gaybar inging voelde trouwens niet meteen als thuiskomen. Ik vond het doodeng, het voelde wat stiekem maar ook heel spannend. Maar ik vond het vooral een hele gekke gewaarwording. Na een paar biertjes heb ik opeens ontzettend staan huilen daar in die kroeg. Een soort realisatie. Ik kon gewoon niet geloven dat ik in een ruimte stond waar iedereen hetzelfde dacht als ik. Omdat ik lange tijd gedacht heb dat ik de enige was en dat er iets mis met me was. Dus ik vond het ook wel weer heel overweldigend. De kroegen stonden toen ook nog echt vol. Het gay leven speelde zich voornamelijk in de kroeg af en smartphones waren er nog niet. Een indrukwekkende avond dus, die ik nooit meer zal vergeten.

Nu ga ik niet zoveel meer naar gaybars. We doen wel altijd drie feestjes per jaar waaronder Milkshake, maar ik moet eerlijk zeggen dat het tegenwoordig voor mij wat minder leuk is dan vroeger. Door mijn deelname aan Expeditie Robinson [televisieprogramma RTL5, red.] en het feit dat ik vaker op tv ben, sta ik daar toch niet helemaal op mijn gemak. Dan ben je met vrienden, sta je te drinken en gek te doen en ben ik toch heel bewust van het feit dat mensen mij filmen of foto’s van me maken. Dat is soms wel een nadeel van mijn werk.

Vroeger ging ik in Amsterdam wel meer gay uit, maar de gaykroegen zijn niet meer zo druk en gezellig. Dat vind ik echt kwalijk, want ik heb zelf met heel veel trots en liefde in een gaybar gewerkt. Toen ik stopte met mijn opleiding musicaltheater heb ik lange tijd in de Hotspot in Amsterdam gewerkt. Zo kon ik in de avond geld verdienen en overdag naar castings. Het plan was om eerst een maand daar te werken om de tijd te overbruggen toen ik stopte met de opleiding en uiteindelijk heb ik er toch zeker twee jaar achter de bar gestaan. Het was een leuk, klein kroegje aan de Amstel en ik kende die plek omdat daar alle musicalmensen op zondagavond altijd heen gingen. Ik sprong een avondje bij met glazen spoelen omdat het zo druk was, dat beviel zo goed dat ik er meteen gebleven ben. Ik vond dat zo leuk om te doen, mensen vroegen dan weleens aan mij of ik het niet gênant vond om ineens ‘maar’ achter een bar te staan terwijl ik voorheen altijd grote rollen speelde op toneel. Maar zo zag ik dat helemaal niet, horeca is fantastisch werk. Elk werk trouwens, als je er maar plezier in hebt.”

Hugo Kennis is tv-kok onder andere bij 5 Uur Live en vormt samen met Jasper en Marius Gottlieb het kooktrio De Worsten van Babel, waarmee hij een online kookprogramma maakt en culinaire theatershows opvoert. Hugo won in 2019 het survivalprogramma Expeditie Robinson en woont samen met de kippen Tante Leen, Tante Coby, Caroline, Daphne en Patrick.