column
“Juist in een tolerante samenleving moeten we ergens een grens trekken”
Rocher Koendjbiharie over de tolerantieparadox
Zouden we, in het kader van tolerantie, binnen de lhbtiqa+-gemeenschap ook extreem PVV-gedachtegoed moeten tolereren? Niet zonder meer, schrijft columnist Rocher Koendjbiharie. “Waar intolerantie overgaat in discriminatie, is het noodzakelijk dat we een grens trekken.”
Begin januari verscheen in Het Parool een opiniestuk waarin de auteur stelde dat de lhbtq-gemeenschap afwijkende meningen, zoals die van de PVV-kiezer, ook zou moeten accepteren. We zouden met ze in gesprek moeten blijven, om zo gemeenschappelijke punten te vinden. De PVV-stemmer, die nu door veel mensen uit de lhbtq-gemeenschap zou worden buitengesloten, zou aan de tafel uitgenodigd moeten worden.
“volgens wilders zouden open grenzen leiden tot het instorten van de westerse waarden en cultuur”
Wat mij betreft slaat de schrijver, die impliceert dat mensen die het vaak extreme PVV-gedachtegoed aanhangen hier de dupe zijn, de plank behoorlijk mis. De PVV-stemmer legitimeert juist onderdrukking. Zo tweette PVV-voorman Geert Wilders onlangs met techmiljardair Elon Musk over hoe de Nederlandse natie door eigen toedoen zou uitsterven. Volgens Wilders zouden open grenzen leiden tot het instorten van de Westerse waarden en cultuur. Dat lijken mij geen uitspraken van een man die claimt een premier ‘voor iedere Nederlander’ te willen zijn.
Ook al zijn sommigen zich daar misschien niet van bewust: door op de PVV stemmen en PVV-standpunten onbeperkt de ruimte geven, wordt racistisch, islamofoob en xenofoob gedachtegoed langzaam maar zeker genormaliseerd. Onlangs zette Wilders drie anti-islamitische voorstellen in de ‘ijskast’, waaronder een waarin hij pleitte voor een celstraf voor iedereen die een moskee bezoekt. Dit betekent dus dat die voorstellen op tafel lagen ten tijde van de verkiezingen. Het is juist die extreemrechtse wind die leidt tot een afbrokkeling van Westerse normen en waarden. Zelf heb ik het gevoel dat men sinds de verkiezingen aanzienlijk racistischer is – of waren velen het altijd al, en voelen ze nu de vrijheid om openlijk deze haat te uiten?
Filosoof Karl Popper beschreef reeds in 1945 waarom volgens hem een grens moet worden getrokken bij dit soort haatdragend gedachtegoed, óók in een tolerante samenleving. Hij noemde dit de tolerantieparadox. “Als we niet bereid zijn om een tolerante samenleving te beschermen tegen de felle aanval van de intoleranten”, stelde hij, “dan zullen de toleranten vernietigd worden en daarmee dus ook de tolerantie.”
“de notie dat we moeten blijven zoeken naar gemeenschappelijke punten is een nobele, maar we hebben het hier niet over of ananas thuishoort op een pizza”
Vreemd genoeg lijken mensen, ook binnen onze community, daarbij vaak te vergeten dat Wilders absoluut geen vriend is van de lhbtiqa+-gemeenschap. De afgelopen jaren heeft hij trans mensen en jongeren geridiculiseerd, sprak hij over het stoppen van de ‘woke- en genderterreur’, en stemde hij tegen het toevoegen van ‘seksuele gerichtheid’ aan artikel 1 van de Grondwet, maar ook tegen een motie voor specifieke lhbti-opvangplaatsen in asielzoekerscentra. In het verkiezingsprogramma van de PVV stond daarnaast weinig over het beschermen lhbtiqa+-rechten. Wat wel luid en duidelijk naar voren kwam, was de kritiek op voorlichting op scholen. Zo zouden schoolkinderen volgens PVV worden geïndoctrineerd met klimaatactivisme, ‘genderwaanzin’ en met ‘een gevoel van schaamte over de geschiedenis van ons land’.
De notie in het Parool-stuk dat we moeten blijven zoeken naar gemeenschappelijke punten, ook met mensen met wie we het grondig oneens zijn, is een nobele, maar we hebben het hier niet over of ananas thuishoort op een pizza. De PVV stelt de pilaren van onze samenleving ter discussie. Wettelijk gezien kan deze partij weinig op de korte termijn, maar sociaal-maatschappelijk is er voor mijn gevoel al een verandering gaande, omdat men ziet dat haat en discriminatie gelegitimeerd worden door politici. Daarbij, waar intolerantie overgaat in discriminatie, zoals in de voorlopig geparkeerde wetsvoorstellen van Wilders, is het noodzakelijk dat we een grens trekken. De deur openhouden voor een dialoog is waardevol, maar onverhulde vormen van racisme, xenofobie en haat voor de Ander zouden we wat mij betreft geen plek aan de tafel hoeven geven, zeker niet in onze gemeenschap.
