Lekkere muziek: acht échte Diva House Classics

Prominente soulstemmen, pianoriedels tot in de hemel en breakdowns die complete dansvloeren tot een halt riepen: dat is Diva House. Het genre kwam begin jaren negentig op in de gayclubs, piekte richting het millennium en is eigenlijk nooit meer verdwenen. Hier acht echte Diva House Classics.

In de krochten van YouTube zijn de mooiste dingen te vinden. Videoclips, complete concertregistraties, live-optredens van weleer, al dan niet door de artiesten zelf online gezet. Iedere twee weken doen we een greep uit het overweldigende aanbod en bedenken we daar een thema bij, of zetten we een artiest in het zonnetje. Of die nou vet lekkere of lekker foute muziek heeft gemaakt.

Bekijk alle vorige afleveringen van deze rubriek in dit muziekoverzicht.

Robin S. – ‘Show Me Love’

We trappen maar meteen maar af met de ultieme Diva House Classic, die deels ter inspiratie diende voor Beyoncés Grammy winnende ‘Break My Soul’. Meteen vanaf de eerste klanken voert Robin S. je mee op een dancetrip die nu al sinds 1993 duurt en nog geen minuut is verouderd wat sound betreft.

Ultra Naté – ‘Free’

Het ultieme Pride-anthem voor velen. Doe lekker waar je zin in hebt, leef je leven zoals jij dat wil en voel je vrij om helemaal jezelf te zijn. ‘Free’ komt uit 1997 en is dus al meer dan een kwart eeuw oud, maar daar merk je helemaal niks van.

Barbara Tucker – ‘Beautiful People’

In dit lijstje hadden ook Blackbox (‘Ride On Time’), Cece Peniston (‘Finally’) of Crystal Waters (Gypsy Woman’) kunnen staan, want er zijn eindeloos veel Diva House Classics gemaakt. Hier kiezen we voor Barbara Tucker en haar mooiemensenlied, want hedonisme is house en de bijbehorende uitgaanscultuur niet vreemd. ‘Beautiful People’ uit 1994 is een van de meest iconische houseklassiekers.

Masters At Work & India – ‘To Be In Love’

‘Beautiful People’ was geproduceerd door Masters At Work, een duo dat bestaat uit Louie Vega en Kenny ‘Dope’ Gonzalez. Hier zijn ze zelf, samen met zangeres India. Bekijk deze video en je krijgt meteen zin in dansen en sjansen.

Rosie Gaines – ‘Closer Than Close’

Het geheime wapen van Prince ten tijde van zijn New Power Generation. Dat was begin jaren negentig en haar belangrijkste bijdrage was aan de track ‘Diamonds and Pearls’. In 1995 verscheen deze opzwepende track, die nog altijd uit de speakers knalt.

Alex Party – ‘Don’t Give Me Your Life’

Zoals met alle muzikale stromingen die populair worden, ontstaan er ook commerciëlere varianten. De Italiaanse broers Paolo en Gianni Visnadi werden bekend met verschillende dance acts, waaronder Livin’ Joy (‘Dreamer’ had zo in dit lijstje gekund) en Alex Party. We kiezen hier voor ‘Don’t Give Me Your Life’ omdat die het eerste in het hoofd voorbijpiepte.

Hercules and Love Affair & Anohni – ‘Blind’

De magische stem van Anohni doet het prachtig op een bedje van violen en piano. Maar als je er een housebeat onder zet, raak je helemaal in vervoering. Andy Butler, frontman van Hercules and Love Affair, had dat als eerste door. In 2007 verscheen het debuutalbum met daarop deze eerste single. Hier het origineel, maar kun je er geen genoeg van krijgen: dan is hier de langere remix van housepionier Frankie Knuckles.

Disclosure & Mary J. Blige – ‘F For You’

In een tijd dat Diva House allang geen Diva House meer werd genoemd (2014) kwamen Disclosure en Mary J. Blige met dit geweldige eerbetoon aan het genre. De stem van Blige staat natuurlijk als een huis in een krachtige soulballad of een gospelachtige R&B-track, maar als House Diva schittert ze helemáál.

Bonus: Wild Orchid – ‘Talk To Me’

De inspiratie voor het bovenstaande lijstje kwam van Stacey Ferguson, oftewel Fergie van de Black Eyed Peas, wier Amerikaanse nummer één-hit ‘London Bridge’ gisteren werd besproken in de onvolprezen Stereogum-rubriek Number Ones. Fergie bleek voor de Black Eyed Peas in een meidengroepje te hebben gezeten dat in 1997 een bescheiden hitje scoorde in haar moederland. Dat was ‘Talk To Me’ en krijg je hierbij als bonus cadeau.

Vorige keer: de grappigste Beyoncé-video’s

Beyoncé? Die is toch van de zware thema’s als feminisme, wedergeboorte en racisme? Ja óók, en dat doet ze prima. Maar de Grammy-recordhoudster heeft ook een grappige kant, met een aantal video’s die neigen naar regelrechte camp. Hier de Beyoncé met wie je kunt lachen.

Destiny’s Child – ‘Bootylicious’

Een van de grootste hits van Beyoncé uit haar Destiny’s Child-tijd gaat over haar kont. In de video dansen ze cartoonesk met aan aantal appetijtelijke mannelijke dansers, er is een cameo van Stevie Nicks (vanwege de gitaarsample) en dan volgt ook nog een stuk choreografie uit Michael Jacksons ‘Thriller’-video.

Destiny’s Child – ‘Nasty Girl’

De meiden verkleden zich hier als trailer trash en zien er heerlijk sleazy uit. Als sjieke poezen geven ze commentaar op hun sleazy personages. Wat dan wel weer grappig is: het destijds sjiek bedoelde kaketoekapsel van Beyoncé is inmiddels zelf ook trailer trash.

Beyoncé – ‘Check On It’

Eigenlijk was dit een Destiny’s Child-track, maar in 2005 werd het gepresenteerd als solosingle van Beyoncé. Het stond ook op de soundtrack van een geflopte Pink Panther-film, vandaar dus dat alles roze is in de video. Die er daardoor übercampy uitziet.

Beyoncé – ‘Upgrade U’

Als een ekster die dol is op alles wat glimt, zo ziet Bey eruit in de video van ‘Upgrade U’. Ze playbackt ook de raps van Jay-Z en het is hilarisch hoe ze juwelen en andere sieraden in haar mond stopt. En dan die vlecht, op de achterbank van die bolide.

Beyoncé – ‘Get Me Bodied’

Hoeveel gekke dansjes krijg je in zeseneenhalve minuut gepropt? Van de ‘scissor legs’ tot de ‘Naomi Campbell walk’, de ‘uh-oh’ en de ‘pose fort he camera click click click’, met een gastoptreden van Michelle en Kelly van Destiny’s Child die op een gegeven moment een klok nadoen en een prominente rol voor Beyoncés paardenstaart.

Lady Gaga & Beyoncé – ‘Telephone’

Dit is waarschijnlijk de allerleukste video van Lady Gaga, die voor een vergrijp naar de gevangenis moet waarna er een aaneenschakeling van bizarre gebeurtenissen plaatsvindt. Waargebeurd: in een gaybar in Brussel probeerde een dragqueen het bierblikkenkapsel van Gaga te imiteren, maar die donderden continu uit d’r haar. Had ze volle blikken gebruikt. Tja. Halverwege de video komt Beyoncé in beeld, die Gaga een ‘very very bad girl’ noemt en een tankstationbroodje voert.

Beyoncé – ‘Why Don’t You Love Me’

Hier speelt Beyoncé ‘B.B. Homemaker, oftewel een geplaagde huisvrouw slash pin-up die haar dagen al rokend en drinkend doorbrengt terwijl ze een poging doet tot huishouden. Ze ziet eruit als een kruising tussen Bettie Page en Sophia Loren in zo’n Italiaanse jarenzestig-film. Enig, hoe haar baksel totaal mislukt.

Beyoncé – ‘Blow’

Rondracen met zus Solange op kinderfietsjes of in neon naar een rollerdisco: het is wederom camp galore in Beyoncés ‘Blow’-video.

Beyoncé – ‘7/11’

Deze video is niet per se grappig om wat er allemaal gebeurt, maar wel hóé het in beeld wordt gebracht: het is bijna stop-motion en daardoor pure slapstick. Verder doet Beyoncé een act met haar voet, waarmee ze iemand belt.

Die keer daarvoor: Results, het Pet Shop Boys-album van Liza Minnelli

Liza Minnelli is een gevierd actrice en musicalster, maar popzangeres? Dat stond lange tijd niet op haar C.V. Maar in 1988 maakte ze het album Results, in samenwerking met Neil Tennant en Chris Lowe van de Pet Shop Boys. Ken je het smachtende ‘Losing My Mind’ nog? Of de dramatische showtune ‘So Sorry, I Said’?

Liza Minnelli – ‘Losing My Mind’

In 1946 kregen actrice Judy Garland en regisseur Vincente Minnelli een dochtertje, Liza May Minnelli. Al snel trad zij in de voetsporen van haar moeder en wist ze in niet al te lange tijd een EGOT te behalen: een Emmy Award, een Grammy, een Oscar en een Tony. In 1988 vond ze het weleens tijd worden voor een popalbum. Tom Watkins, de manager van de Britse boyband Bros (met die tweeling met opgeschoren nekken), koppelde haar aan de Pet Shop Boys. Die hadden vlak daarvoor de carrière van Dusty Springfield nieuw leven ingeblazen met een duet (‘What Have I Done To Deserve This?’). Voor Liza Minnelli produceerden ze een nieuwe versie van ‘Losing My Mind’, dat afkomstig is uit Follies, een musical uit 1971. Hieronder de video, en een live-versie die Liza samen zong met de Pet Shop Boys.

Liza Minnelli – ‘Twist In My Sobriety’

In 1989 verscheen het album Results, waarop Liza Minnelli verschillende covers opnam van Pet Shop Boys-songs, maar ook van deze hit van Tanita Tikaram. De versie van Taniet schittert in, juist, soberheid, maar de Pet Shop Boys maakten er voor Liza een ‘Rock Me Amadeus’-achtige dance-song van.

Liza Minnelli – ‘Rent’

Liza Minnelli kende de Pet Shop Boys niet echt, maar na een eerste muzikale kennismaking liet ze weten dat ze hun ‘Rent’ een prachtig lied vond. Ze besloot een cover op te nemen van deze kapitalistische ballad, die in haar versie is veranderd in een dramatische Broadway-showtune.

Liza Minnelli – ‘Don’t Drop Bombs’

Terug naar de singles van Results. Na ‘Losing’ volgde ‘Don’t Drop Bombs’, een hi-nrg dancetrack met een video waarin Liza in een little black dress door een oorlogsgebied wandelt. En in een satijnen geval door een woestijn. Het was allemaal iets te arty farty voor de Top 40: nadat ‘Losing My Mind’ de 31e plaats wist te behalen, was het hitsucces voor Liza meteen weer voorbij.

Liza Minnelli – ‘So Sorry, I Said’

Neil Tennant stimuleerde Liza om vooral ook haar lagere vocale register aan te spreken. Dit leidde tot het fraai en ingetogen gezongen ‘So Sorry, I Said’. Een favoriet van Liza zelf en bovendien de derde single.

Liza Minnelli – ‘Love Pains’

Tot slot single nummer vier, een cover van Yvonne Elliman. Hiermee bewees Liza dat er na al het drama van ‘Losing My Mind’ en ‘So Sorry, I Said’ ook een heuse disco queen in haar schuilging. Die dan wel weer over liefdesverdriet zong, maar swingen kón ze. Na Results bracht Liza in 1999 nog een jazz-album uit (Gently genaamd) en in 2010 een oldskool vocal album, Confessions. En toen was de koek op en geniet Liza vooral van d’r oude dag. Daarom nog één keer ‘Love Pains’.

Die keer daarvoor: 10 verzoekjes voor Madonna’s Celebration Tour

Voor haar nieuwe tour kiest de Queen of Pop uit vier decennia aan hits. Maar laten we hopen dat ze ook een blokje met obscuurder werk doet. Hier tien verzoeken voor liedjes die door de jaren heen wat onder de radar zijn gebleven, van ‘Gambler’ tot ‘Turn Up The Radio’.

Madonna – ‘Borderline’

Waarom Madonna een van haar eerste klappers bijna nooit live zingt? Geen idee. Zou ze mot hebben gehad met de schrijver en producent ervan, Reggie Lucas? Het was in 1984 de vijfde en laatste single van haar debuutalbum en werd in Nederland pas een toptien-hit toen het in 1986 opnieuw werd uitgebracht. Madonna zong het tijdens haar Virgin Tour in 1985 en in 2008 keerde het lied terug in een rockversie, tijdens de Sticky & Sweet Tour. Hieronder een live-uitvoering in de talkshow van Jimmy Fallon, waarbij ze het tempo van het toch al vrij rustige ‘Borderline’ flink terugschroefde.

Madonna – ‘Gambler’

1985 leverde een stortvloed aan hits op voor Madonna en dan werd in sommige landen ‘Holiday’ ook nog eens opnieuw uitgebracht. Omdat Madonna’s platenmaatschappij de focus legde op haar tweede langspeler Like A Virgin, bleef de aandacht voor deze tweede single van de filmsountrack van Vision Quest een beetje achter. Terwijl ‘Crazy For You’ nog dagelijks uit de kelen van vele Madonna-fans schalt (“Trying hard to control my farts, I walk over to where you aaa-aaare!”), werd ‘Gambler’ pas onlangs officieel toegevoegd op Spotify. Het is een lekker in het gehoor liggend rockdeuntje waarop Madonna zelfs fluitend is te horen. In Nederland kwam ‘Gambler’ tot nummer negen in de Top 40. Madonna zong het alleen live tijdens haar Virgin Tour in 1985.

Madonna – ‘Rescue Me’

Van haar eerste echte greatest hits-verzamelaar The Immaculate Collection uit 1990 stamt ‘Rescue Me’, waarmee ze in dat jaar tot nummer negen kwam in de Top 40. Destijds was er enig trammelant rond het nummer, want de mensen van Deee-Lite vonden dat het teveel op hun ‘Power Of Love’ leek. Tijdens Madonna’s Madame X Tour in 2019/2020 was een flard tekst uit het lied te horen, maar verder heeft Madonna er nooit meer naar omgekeken. En dat terwijl haar vocalen minstens net zo sterk zijn als op pakweg ‘Express Yourself’. Er is geen officiële video gemaakt voor ‘Rescue Me’, maar gelukkig heeft een fan iets leuks in elkaar gefröbeld.

Madonna – ‘Bad Girl’

Aangezien Madonna tijdens die Madame X Tour regelmatig verstek moest laten gaan vanwege beenblessures, is het slim om deze keer ook wat rustmomenten te pakken. Met een balladblok bijvoorbeeld. Naast de grote hits ‘Crazy For You’, ‘Live To Tell’ en ‘Frozen’ zou ‘Bad Girl’ hierin zeker niet misstaan. Het was in 1993 de eerste single van Madonna die de Top 40 niet haalde, met dank aan een backlash rond haar boek met seksplaatjes. Wat jammer is, want de video verdient een serieuze live-interpretatie (inclusief die lik uit een bakje kattenvoer).

Madonna – ‘Bedtime story’

Bedtime Stories moest Madonna’s comebackalbum worden na het met veel kabaal ontvangen Erotica. De grootste hit van dit nieuwe album ‘Take A Bow’ stond in 1994 zeven weken op één in de VS, maar in Nederland bleef het stil. Leadsingle ‘Secret’ kwam tot vijftien, ‘Take A Bow’ tot 34, ‘Human Nature’ kwam tot 19 in de Tipparade en ‘Bedtime Story’ haalde niet eens die lijst. ‘Human Nature’ is een van Madonna’s signature tracks die regelmatig voorbijkomt in haar setlists. ‘Bedtime Story’ schopte het eenmalig tot een backdrop tijdens een kledingwissel in de Re-Invention Tour in 2004. Zelf zong ze een remixversie van Junior Vasquez tijdens de Brit Awards in 1995, maar dat was het dan. Wordt het niet eens tijd voor een fraaie mashup met… ‘Ray Of Light’?

Madonna – ‘Nothing Really Matters’

De video voor ‘Bedtime Story’ was wellicht Madonna’s duurste ooit, die van ‘Nothing Really Matters’ doet er niet voor onder wat weirdness betreft: die was geïnspireerd op het boek The Memoirs of a Geisha, dat rond die tijd werd verfilmd en waarin Madge destijds graag de hoofdrol had willen spelen (althans: zo gingen de geruchten). Terwijl Gwen Stefani anno 2023 wordt beticht van ‘cultural appropriation’, stond Madonna doodleuk op het Grammy-podium in een Japanse kimono zogeheten ‘butoh’-dansbewegingen te doen. En geen haan die daar destijds naar kraaide.

Madonna – ‘Sorry’

De tweede single van Madonna’s discoalbum Confessions on a Dancefloor werd een wereldwijde megahit in 2006. Het was een van de hoogtepunten van de begeleidende Confessions Tour, waarvoor ze de remix van de Pet Shop Boys gebruikte. Tijdens die tour gebruikte Madonna het lied ook voor een interlude, waarin politieke leiders als Hitler, George W. Bush en Tony Blair voorbijkwamen. Daarna werd het stil rond ‘Sorry’. Onlangs plaatste ze een video op haar social media accounts om haar steun uit te spreken voor Oekraïne. Wellicht keert ‘Sorry’ nu terug in de Celebration Tour om hier opnieuw aandacht voor te vragen?

Madonna – ‘Turn Up The Radio’

Eerlijk gezegd komen de singles van de albums Hard Candy (2008) en MDNA (2012) nauwelijks voorbij in onze playlists, op ‘Give It 2 Me’ en (af en toe) ‘Girl Gone Wild’ na. Maar de video van ‘Turn Up The Radio’ staat op heavy rotation, want die is zó aanstekelijk. We zien Madonna worden rondgereden in een limo over het Italiaanse platteland, waar de cypressen om haar oren sjezen. Het wordt steeds gezelliger in en om die limo, totdat Madonna aan het einde van het lied kapseist in die waggie. Moet je trouwens eens op letten, hoe vaak Madonna er op het eind bij gaat liggen: in ‘Hung Up’, ‘Give It 2 Me’, ‘Bitch, I’m Madonna’ en dus ook hieronder.

Madonna – ‘Ghosttown’

Nog één voor Madonna’s ‘anti-blessure uitrustblokje’: deze ballad van haar Rebel Heart-album uit 2015. Ze zong het live bij Ellen DeGeneres en nog wat talkshows en een keer samen met Taylor Swift op gitaar, maar in de Rebel Heart Tour was de track nauwelijks te horen. Maar het is een sleeper-hit van jewelste en een ultiem smartphonelampjesmoment. Tenminste: als Madonna je telefoon niet afpakt, zoals bij haar vorige tour...

Madonna – ‘Back That Up To The Beat’

Dankzij TikTok bracht Madonna deze Rebel Heart-demo onlangs uit op single, totaal voorbijgaand aan de officiële versie die als bonustrack werd uitgebracht bij haar Madame X-album in 2019. Fans van het lied deden TikTok-dansjes op het refrein, en dan het liefst op een versnelde versie daarvan. Zou toch hilarisch zijn als Madonna het eerste segment van haar Celebration Tour eindigt met die snelle variant, waarbij ze wordt opgeslokt door een tornado. Of zoiets.

Die keer daarvoor: de liedjes van Wham!-zangeressen Pepsi & Shirlie

Jarenlang stonden ze samen achter George Michael en Andrew Ridgeley te zingen en te swingen: de achtergrondzangeressen Pepsi & Shirlie. Na het uiteenvallen van Wham! gingen ze samen verder, met één grote en enkele kleinere hits tot gevolg. Hier zijn ze allemaal.

Pepsi & Shirlie – ‘Heartache’

Shirlie Holliman was er zo’n beetje vanaf het begin bij toen Wham! begin jaren tachtig doorbrak. Tot 1983 vormde ze samen met Dee C. Lee het achtergrondkoor. Die laatste vertrok dat jaar naar The Style Council, waarna Helen Demacque zich bij Wham! voegde. Na het uiteenvallen van Wham! wilde Demacque, die als bijnaam ‘Pepsi’ had, het liefst verder als solozangeres. Maar Holliman overtuigde haar om samen een duo te vormen. En zo is de act van Pepsi & Shirlie ontstaan. In 1987 verscheen de eerste single, ‘Heartache’, die in Nederland tot nummer twee kwam in de Top 40.

Pepsi & Shirlie – ‘Goodbye Stranger’

Je zag het al in de video voor ‘Heartache’ en hieronder ook weer bij ‘Goodbye Stranger’: de jarentachtigmode viert hoogtij. Shirlies coupe soleil, de tuttige tutu-achtige jurken met linten en kousen: als je ervan houdt, is het een lust voor het oog. Ook dit werd een hit, zij het minder groot dan ‘Heartache’: nummer 35 in de Top 40.

Pepsi & Shirlie – ‘Can’t Give Me Love’

Zwarte outfits, bandana’s, leer en metaal: voor de video van single nummer drie dosten Peps en Sjurl zich uit in ruige streetwear. Het is best een aardig liedje, maar helaas deed het niet veel. In België en Ierland haalden ze er de top 25 mee, maar dat was het dan.

Pepsi & Shirlie – ‘All Right Now’

Helaas was single nummer vier een nogal overbodige cover van ‘All Right Now’ van rockact Free. Voor de video werd een blik male supermodels opengetrokken die hun torso’s mochten flashen terwijl ze een rockband probeerden na te spelen. Wat dan weer vermakelijke beelden opleverde.

Pepsi & Shirlie – ‘High Time’

Van ‘High Time’ is geen officiële muziekvideo te vinden op YouTube, maar wel dit weergaloze live-optreden tijdens het Montreux Rock Festival in 1988. Het publiek klapt keurig mee op de maat en sommigen wagen zelfs een dansje, maar echt high werd niemand hier van.

Pepsi & Shirlie – ‘Someday’

Dit had in 1991 de grote comeback moeten worden van het damesduo. Alles was uit de kast getrokken: Shirlie had een nieuw, donker kapsel en George Michael was zelfs van de partij om de achtergrondzang voor zijn rekening te nemen. Op een beat die doet denken aan zijn ‘Too Funky’ klinken de zangeressen zelf helaas vrij vlak. Het bleek de laatste single te zijn van de dames. In 2010 kwamen ze nog een keer bij elkaar om te zingen op Geri Halliwells nummer één-hit ‘Bag It Up’. Een jaar later volgde een kleine reünietour. In 2019 verscheen er een album met jazz-klassiekers die Shirlie had opgenomen met haar echtgenoot en Spandau Ballet-bassist, Martin Kemp. Eerder deze maand doken Shirlie en Martin op in de Britse variant van The Masked Singer. Pepsi werkte in 1998 en 1999 samen met Mike Oldfield en ging later acteren in musicals en op tv. Tegenwoordig woont ze met haar man James Crockett op St Lucia, waar ze zeilboten verhuren. Hier de allerlaatste single.

Die keer daarvoor: een eerbetoon aan de Pointer Sisters, van ‘Fire’ tot ‘Dare Me’

Nu de popsterren van weleer op een leeftijd komen dat ze met bosjes tegelijk gaan hemelen, duiken ze ook steeds vaker op in deze Lekkere Muziek-rubriek. Zo ook de Pointer Sisters, van wie er sinds vorige week nog maar een in leven is. Daarom een kort maar krachtig eerbetoon aan Ruth, Anita †, Bonnie † en June † Pointer.

Pointer Sisters – ‘Fire’

De Pointer Sisters groeiden op in een domineesgezin en scoorden begin jaren zeventig hun eerste hits. In 1979 haalden ze voor het eerst de nummer één-positie in de Nederlandse Top 40 met een cover van Bruce Springsteens ‘Fire’ (niet te verwarren met zijn eigen nummer één-hit ‘I’m On Fire’ uit 1984). Zelf zou Springsteen in 1987 nog een bescheiden hitje scoren met een live-versie van zijn eigen ‘Fire’.

Pointer Sisters – ‘Slow Hand

In Nederland moesten de Pointer Sisters het wat betreft hits in begin vooral hebben van ballads. ‘Slow Hand’ kwam in 1981 tot plaats nummer vijftien in de Top 40.

Pointer Sisters – ‘I’m So Excited’

Deze track vormt samen met ‘Fire’ en ‘Jump’ het trio grootste hits van de Pointer Sisters. Althans, dat herinneren de meeste mensen zich zo. Toch kwam ‘I’m So Excited’ nooit verder dan de achttiende plaats in de Top 40, in 1982. Waarschijnlijk is het lied zo populair omdat het door de jaren heen in tal van series en films te horen is geweest, waaronder een Transformers-film in 2009. De video werd genomineerd voor een Grammy Award in de categorie Beste Muziekvideo.

Pointer Sisters – ‘Automatic’

Gaandeweg de jaren tachtig gingen de Pointer Sisters van soul en disco steeds meer richting typische eighties pop. Een goed voorbeeld daarvan is ‘Automatic’ uit 1984, met een funky beat en stuwende synths. Een dikke hit in Nederland: het kwam tot nummer zes.

Pointer Sisters – ‘Jump (For My Love)’

De bekendste, maar niet de grootste hit van de Pointer Sisters want dat was ‘Fire’. De nummer tien-hit was een typisch voorbeeld van de elektro-pop zoals die klonk in de jaren tachtig. Leuk is ook de cover van Girls Aloud uit 2003, al heeft het origineel meer cohesie.

Pointer Sisters – ‘Dare Me’

Kijk vooral eens naar de video die voor ‘Dare Me’ is gemaakt. In een gym vol hete hunks lopen de Pointer Sisters als drag kings rond en houden ze een soort vleeskeuring. Er bestaan twee versies van de video: een ongecensureerde waarin twee vrouwelijke worstelaars topless gaan en eentje waarin dit niet gebeurt. Ook leuk om te weten: in 2004 kwam Junior Jack met de single ‘Stupidisco’, waarin het versnelde refrein van ‘Dare Me’ is te horen, nu gezongen door een zekere Shena. De Pointer Sisters hebben nog veel meer hits gescoord, maar na de jaren tachtig hield het succes op. Ze traden tot voor kort nog altijd op, in wisselende samenstellingen aangevuld met dochters of zelfs kleindochters. Hoe de toekomst eruitziet nu alleen Ruth Pointer nog over is? Dat houden we voor je in de gaten.

Die keer daarvoor: Alle singles van Madonna’s Erotica-album

Dertig jaar geleden verscheen Madonna’s controversiële album Erotica, ongeveer gelijktijdig met haar SEX-boek vol erotisch bedoelde foto’s. Die focus op seks leidde tot een backlash en de grote hits van weleer bleven uit. Toch zijn de singles van het album meer dan de moeite waard…

Lees meer

Video-archief

Ga voor het volledige archief van alle afleveringen van Vet Lekkere en Lekker Foute Muziek naar het Muziekoverzicht.