“Ooit was seks voor mij een brandend verlangen waar alles voor moest wijken”

Winq-columnist Johan Goossens merkt dat hij een jaartje ouder wordt. “Ik kan nog steeds wegdromen bij een mooie ass, maar nu heb ik de rust om de persoon te zien die eraan vastzit.”

Onlangs ben ik 39 geworden, en tot mijn schrik moet ik constateren dat ik me ook echt 39 vóél. Dat is nieuw, ik heb me jarenlang 24 gevoeld, hoezeer mijn haarlijn ook week. Maar nu heb ik steeds vaker kleine, onduidelijke pijntjes. Als ik ga zitten, moet ik de neiging onderdrukken om “hèhè” te zeggen. Ik kan genieten van vloerverwarming. Als ik een avondje doorzak, heb ik daarna een kater van twee dagen. Ik krijg al rugpijn als ik een pornofilm zie.

Voor het eerst in mijn leven moet ik ook letten op wat ik eet. Ik was een van die vermaledijde mensen die alles naar binnen kon proppen – nooit kwam ik noemenswaardig aan. Maar als ik mezelf nu op foto’s terugzie, zie ik een lange slungel met een pens. Al is dit ook een beetje de schuld van de pandemie, waardoor ik al twee jaar tot een hoek van de bank ben veroordeeld, omringd door zakken chips. Om mezelf een beetje toonbaar te houden, volg ik nu het zelf verzonnen ‘geen bier, geen blokken kaas’- dieet. Al moet ik zeggen dat ik daar niet iedere dag even succesvol in ben.

“Ik ben weleens gevraagd donor te worden, naar verluidt verschoot ik helemaal van kleur”

Qua seks ben ik ook wat rustiger geworden. Seks was voor mij altijd het ultieme, een brandend verlangen waar alles voor moest wijken. Het verblindde me, als het ware, als ik iemand geil vond. Dat is minder geworden, gelukkig. Ik kan nog steeds wegdromen bij een mooie ass, maar nu heb ik de rust om de persoon te zien die eraan vastzit. Ik kan iemand bloedmooi vinden en tegelijk beseffen dat we helemaal niet bij elkaar passen. Terwijl: vroeger had ik er dan al een relatie mee. Nu zie ik een beeldschone man op Grindr en word ontmoedigd omdat eronder staat: 3 km.

Wat een verschil met vroeger. In de puberteit was mijn grootste probleem: hoe verberg ik mijn erecties? Er hoefde maar een briesje te staan, of ‘tak!’ hij stond weer strak tegen de buik. Nou, dat is er ook wel een beetje van af. Ik krijg nog prima erecties, maar om nou te zeggen dat ze me de hele dag onaangekondigd om de oren vliegen, zou overdreven zijn. Ze staan ook niet meteen ‘tak!’ strak tegen de buik, het is meer of iemand een springkasteel op komt blazen.

Ach ja, ik ben nu eenmaal al een tijdje uit de startblokken. Als je ouder wordt, ga je onherroepelijk de herhaling van alles zien. Als kind kon ik soms niet slapen omdat ik wist dat we de volgende dag pannenkoeken gingen eten. Dat enthousiasme is er wel een beetje van af. Ik kan hoogstens soms niet slapen omdat ik te laat shoarma heb gegeten.

Waar ik me aan vasthoud? Mijn Grindr-leeftijd, die blijft de komende jaren nog een fiere 33.

Beeld: Celso de Sanders / Grooming: Emma Blok