Lekker Foute Muziek: de krokantste hits van Ch!pz

Er zijn mensen die ‘chips’ zeggen omdat ze ‘shit’ te ordinair of te lomp vinden. Maar om de muziek van Ch!pz te duiden houden we het toch maar liever op die laatste term. Want wat een foute shizzle heeft dit samengestelde Nederlandse popgroepje in de jaren nul over ons land uitgestort. Hier een aantal hoogte- dan wel dieptepunten.

Uit de krochten van YouTube borrelen allerlei gekke, lachwekkende, bizarre en superslechte muziekvideo’s op. Die verzamelen we iedere dinsdag voor je in Winq's Lekker Foute Muziekrubriek. Elke week komen er een paar nieuwe (oude) liedjes bij. Dit is deel drie.

Het eerste deel vol met lekker foute muziek vind je hier.
Het tweede deel vind je hier.

Veel plezier!

Ch!ipz is ontstaan in april 2003 en bestond uit Rach-L, C!lla, Kev!n en Peter die verder niks raars deed met z’n voornaam. In 2003 scoorden ze hun eerste hit met ‘Ch!pz in Black (Who You Gonna Call)’, waarna andere noveltyhitjes volgden als ‘Cowboy’, ‘Captain Hook’, ‘1001 Arabian Nights’, ‘One Two Three!’ en ‘Carnival’. Met vier van deze genoemde tracks haalden ze de eerste plaats in de Nederlandse Top 40.

Opgeheven
In 2010 werd de groep opgeheven door het management. Rach-L en de rest wilden graag een doorstart maken, maar ze hadden geen auteursrecht over hun singles en daardoor werd het voor de vier onmogelijk om zelf nog door te gaan. Zelf nieuwe liedjes bedenken zat er dus kennelijk ook niet in. Vanaf 2018 traden ze toch weer op, in 2019 zelfs tijdens Qmusic’s Foute Party. Dus mogen ze in deze lijst ook niet ontbreken met hun Lekker Foute Muziek.

Hunk
O ja. Peter (die dus verder niks raars deed met z’n voornaam) was de

Vorige week: heerlijk foute eighties kapsels

Oh, de jaren tachtig. Ze waren niet alleen een bron voor foute muziek, maar ook voor heel veel bizarre modegrillen en nog foutere kapsels. Wie kwam op het idee om zijn haar in de vorm van een stinkdier te verven? En wie misbruikte bussen haarlak per dag voor een racebaan op zijn hoofd? Van Kajagoogoo tot A Flock of Seagulls: hier vijf keer foute eighties kapsels.

Kajagoogoo – ‘Too Shy’

American Horror Story: 1984 gaat alweer richting de grande finale. In het negende seizoen van dit horroropus is te zien hoe een groep mensen tijdens een zomerkamp te maken krijgt met allerlei rondspokend gespuis. In een van de verhaallijnen speelt de band Kajagoogoo een rol. Oké, de acteur die zanger Limahl moet voorstellen lijkt niet echt, maar het stinkdierkapsel is spot-on. Hier Kajagoogoo’s grootste hit, ‘Too Shy’.

A Flock Of Seagulls – ‘Wishing (If I Had A Photograph Of You’

Wellicht was ‘I Ran’ een grotere hit, maar daarin had de zanger gewoon gek pluishaar. In de video van ‘Wishing’ rockt Mike Score zijn signature look: een soort hanenkam waar in het midden een vogel vanaf de achterkant doorheen is gevlogen. Wat hij hiermee ooit heeft beoogd: dat weet helemaal niemand. Er was dan ook helemaal geen navolging voor deze coupe.

Sigue Sigue Sputnik – ‘Sex Bomb Boogie’

De muziek die SSS maakte, was een pastiche op rock ’n roll en rythm & boogie. Maar waarom pakten ze dan niet uit met een mooie vetkuif? In plaats daarvan zien we een karikatuur op allerlei verschillende punkkapsels, in het geval van de zanger allemaal tegelijkertijd op één hoofd. Toch best mooi, die manen. Ze hadden niet misstaan in The Lion King, The Musical.

Toyah – ‘Brave New World’

Bij punk was alles geoorloofd (hoe rattiger hoe beter). Bij goths ging het erom dat je er zo verdoemd mogelijk uitzag (kijk naar Siouxsie Sioux en haar ravenzwarte haar en dito make-up). Toyah combineerde die twee stromingen, met als resultaat: een ontplofte paradijsvogel. Leg maar eens aan je kapper uit dat je deze coupe graag wilt: “Doe bovenop maar een enorme suikerspin, roze graag. En dan achter en opzij witte stekels van een halve meter die alle kanten opschieten. En daar doorhéén dan weer fuchsiakleurige vogelveren.”

Twisted Sister – ‘I Wanna Rock’

Er was één muzikale stroming waarbinnen artiesten zo waanzinnig losgingen met hun haar dat er een speciaal woord voor is uitgevonden om die te duiden: Hair Metal. Enorme bossen gepermanent, geblondeerd en vervolgens getoupeerd haar, dat vonden stoere rockers mooi. Zelf Axl Rose van Guns ‘n’ Roses begon zijn muzikale videocarrière met zo’n overdreven hoge kuif. Maar de meesters van de Hair Metal waren de mannen van Twisted Sister. De zanger zag eruit alsof Miss Piggy te lang in de wasdroger had gezeten.

De week daarvoor: gelikte mannetjes met een sixpack zoals Peter Andre

Zie je hem nog staan, onder die waterval met z’n gespierde en gebruinde torso, al zingend over zijn mysterieuze meisje? Peter Andre was dat. Hij was niet de eerste die zijn sixpack flashte en zeker ook niet de laatste. Hier een paar gelikte mannetjes in onze Foute Muziekrubriek.

Gerardo – ‘Rico Suave’

We trappen af met Gerardo. Met z’n skintight jeans, z’n lange manen en een bandana om z’n hoofd had Gerardo zo bij Milli Vanilli gekund, met het verschil dat Gerardo wel zelf zijn liedjes zong. Zijn broeierige ‘Rico Suave’ stamt uit 1990 en was een bescheiden MTV-hitje. Gerardo Mejía werd later dominee, maar werd ten tijde van zijn kortstondige succes ook wel de ‘Latin Frank Sinatra’ genoemd.

Peter Andre – ‘Mysterious Girl’

Van alle spierbundels in dit overzicht ziet Peter Andre er het meest opgepompt uit. Hij heeft niet alleen duidelijk z’n best gedaan in de sportschool, maar kijk ook eens naar dat prachtig gestylede haar: het zijn een soort wetlooksliertjes. ‘Mysterious Girl’ werd een hit in 1995. Daarvoor genoot Peter al enige bekendheid in Australië. Bekijk ook eens zijn 1992-lied ‘Gimme Little Sign’. De sixpack was er toen ook al, het touwtjeshaar nog niet.

Milli Vanilli – ‘All Or Nothing’

We hadden het net al even over Milli Vanilli. Nou, daar heb je ze al. In de video voor ‘All Or Nothing’ dragen ze geen naveltruitje, maar een navelhemdje. Gek genoeg is dat nooit uitgegroeid tot een echte modetrend. Met de carrière van Milli Vanilli ging het daarna ook snel bergafwaarts, maar dat kwam niet door dat hemdje. De heren bleken zelf geen noot te hebben gezongen van hun hits en ze vielen genadeloos door de mand. Drie jaar na het debacle probeerden ze het nog eens als Rob and Fab, en op 'We Can Get It On' is te horen hoe ze echt klonken. Spoiler alert: dat is niet best.

Georgio – ‘Lover’s Lane’

Georgio was een soort Gerardo maar dan met iets minder buikblokjes en met Mai Tai-haar. We krijgen een beetje Richenel-achtige vibes van dit heerschap. ‘Lover’s Lane’ staat op Georgio’s debuutalbum dat Sex Appeal heet. Andere titels van dat album zijn ‘Bed Rock’ en ‘Menage A Trois’, dus we kunnen stellen dat meneer er wel pap van lustte.

Right Said Fred – ‘Don’t Talk Just Kiss’

We sluiten dit rijtje af met Right Said Fred. Het ligt voor de hand om hier ‘I’m Too Sexy’ neer te zetten, maar die is al eens eerder opgedoken in een vorige editie van de Lekker Foute Muziekrubriek. Dus doen we hier de follow-up, met een video waarin de broers Fred en Richard Fairbrass ook in volle glorie te zien zijn. Er wordt heel wat afgelebberd in de clip. Maar waarom geeft niemand gastzangeres Jocelyn Brown een kusje?

Die week daarvoor: de vergeten pareltjes van Luv'

‘Hey, hello, so you’re the greatest lover’, die ken je waarschijnlijk nog wel. Of ‘Oohoo, aahaa, you’re such a casanova’. Maar in het rijkgevulde repertoire van Luv’ fonkelen er ook pareltjes die minder prominent in de schijnwerpers hebben gestaan. Daarom in de Lekker Foute Muziekrubriek: de vergeten hits van Luv’.

Eerder dit jaar werd Luv’ opnieuw actief met de twee kernleden van weleer, Marga Scheide en José Hoebee. Chimène van Oosterhout neemt de plaats in van Patty Brard (die al eerder werd vervangen door Ria Thiels en zo waren er nog wat personeelswisselingen.

Luv’ – ‘My Man’

Hier leggen we de focus op Luv’ met Marga, Patty en José. ‘My Man is de eerste single van Luv’, uit 1977. Het haalde de twaalfde positie in de Nederlandse Top 40. Voor het eerst zijn de voor Luv’ kenmerkende knullige dansjes te zien en voor het eerst hoorden de luisteraars die ietwat infantiele melodietjes waar de liedjes van Luv’ bijna allemaal in grossieren.

Luv’ – ‘Dream Dream’

De opvolger van ‘My Man’ haalde slechts de Tipparade. Dat is jammer, want het is een hidden gem van jewelste. Kijk Patty, Marga en José eens shinen in hun glitterjurken. Meer dan een schaduwwand hadden de dames niet nodig.

Luv’ – ‘Eeny Meeny Miny Moe’

Dit net-geen-klompendansje werd een top 6-hit in 1979. Wat hadden ze een lol, daar op het podium bij het Duitse Musikladen. En zou Patty die strik nog hebben die ze hier in heur haar had?

Luv’ – ‘Who Do You Wanna Be’

Beetje ABBA-vibes krijgen we van deze video, waarbij de dames en profil in beeld komen. En wie is die bezeten pianist? Goed idee trouwens, om een vleugel vol badschuim te gieten en daar het drietal in te laten poedelen.

Luv’ – ‘One More Little Kissie’

Dit is misschien wel de mooiste Luv’-video ooit. Patty, Marga en José dansen als pinguïns en flamingo’s en je vraagt je misschien af waarom. Nou, ze zijn in een dierentuin. Op een gegeven moment probeert Patty zelfs een kameel te zoenen. Of een lama. Of een dromedaris, dat is niet helemaal duidelijk. Aan het eind komt een dolfijn afscheid nemen van de dames. Productie: John de Mol.

Die week daarvoor: Tanzen, Wurst en Ein Zwei, Polizei

Duitstalige liedjes kunnen zo heerlijk kazig zijn. Of käsig, zo je wilt. Het zijn er te veel om op te noemen, dus we beginnen met zomaar drie willekeurige liedjes, die gemeen hebben dat je er lekker op kunt tanzen. Deze week in de Lekker Foute Muziekrubriek: Stephan Remmler, Mo-Do en Laserkraft 3D.

Laserkraft 3D – ‘Nein Mann’

Op het eerste gezicht is alles cool aan Laserkraft 3D en ‘Nein Mann’. Neon dat prachtig oplicht in blacklight, een coole chick die droog verkondigt dat ze nog lang niet van plan is om naar huis te gaan. En ook het traag-komische refrein: ‘Ich will noch ein bisschen tanzen’, allemaal raak. Maar waarom is alles bij elkaar dan toch zo lekker fout?

Mo-Do – ‘Ein Zwei Polizei’

Een kinderachtig opzegversje op een voortraggende housebeat, dat vonden de mensen leuk in 1994. Dit was de enige hit van Mo-Do, een eurodance-act die niet eens uit Duitsland kwam maar uit Italië. Hun Duits kwam kennelijk niet veel verder dan dat rijmpje en de woorden: ‘Ja ja ja was ist los, was ist das?’. Leuk om te weten: Mo-Do probeerde het later ook nog met een Tanz-hit.

Stephan Remmler – ‘Alles hat ein Ende nur die Wurst hat zwei’

Aan de titel van dit lied valt geen speld tussen te krijgen. Dol als we zijn op worst, én op wijze levenslessen. Dit komt allemaal mooi samen in deze heerlijke jarentachtigvideo vol worsten die elkaar bespringen, de zanger en zijn love interest die à la Lady en Vagebond geen spaghetti maar een worst eten, mannen in doorschijnende tanktops met snorren en brillen die eruit zien alsof ze uit de darkroom van een leertent zijn gevist,  een wipwapworst: het kan niet op. En dan is er ook nog een Duitse schone die haar badpak openritst en een enorme worst tevoorschijn tovert. Waar zou dat ding gezeten hebben? Duitse humor, ongetwijfeld.

Die week daarvoor: de gespierde dijen van John Travolta (en andere aerobics-video’s)

American Horror Story: 1984 al gezien? De horrorserie begint met een heerlijk aerobics-klasje, gesitueerd in dat jaar. Dus gingen we op zoek naar een paar heerlijke vintage aerobics-video’s en daarbij stuitten we op het prachtige benenwerk van John Travolta. Maar er is meer lekker foute aerobics-muziek, van Olivia Newton-John tot... Ron Brandsteder!

Jermaine Stewart – ‘Wear Out The Grooves’

In 1985 verscheen de film Perfect, met in de hoofdrol Jamie Lee Curtis. Maar wie de show steelt, is John Travolta. Kijk hem eens gaan in dat piepkleine broekje. Waar de film over ging, weet niemand meer (John Travolta speelt een Rolling Stone-redacteur die een fitnessinstructrice wil interviewen, maar zij heeft slechte ervaringen met de pers maar John Travolta is heel sympathiek en ontwapenend en dan gaan ze met elkaar naar bed en dan wil ze toch waarna het artikel wordt gepubliceerd nadat iemand ermee heeft gerommeld en dan denkt iedereen dat Jamie Lee Curtis een sloerie is en dan moet John Travolta het allemaal weer rechtzetten en tot slot komt alles toch weer goed), maar de beelden passen perfect bij Jermaine Stewarts ‘Wear Out The Grooves’.

Frank Stallone – ‘Far From Over’

Oké, dit is niet per se aerobics, maar een geldig excuus om nogmaals een zwetende, jonge John Travolta te tonen. Dansfilms waren helemaal de bom in de eerste helft van de jaren tachtig. Naast Fame en Flashdance had je het minder geslaagde Staying Alive, met Travolta in een dragende rol. De titel verwijst naar de Bee Gees-hit uit een andere dansfilm, Saturday Night Fever. Maar dat ging over disco en staat wel héél ver af van aerobics.

Olivia Newton-John – ‘Physical’

Het is een beetje een open deur om ‘Physical’ hier neer te zetten, maar als je het niet doet, roept iedereen: “Olivia Newton-John had erbij gemoeten!” Nou, nee dus: Olivia doet hier niet aan aerobics maar aan fitness. Toch valt er weinig te klagen, zap maar es naar 2.55 en verder.

Olivia Newton-John – ‘Physical’

Haha. Toch wel een aerobics-video!

Leslie Lilien – ‘Do It’

De absolute aerobics-koningin is Jane Fonda. Nog altijd schittert ze als actrice, recentelijk nog in Grace and Frankie. Maar naast een gevierd Oscar-winnares is Fonda ook sportgoeroe, met een keur aan aerobics- en fitnessvideo’s. In dit fragment schuift ze zangeres Leslie Lilien naar voren, die al ‘Do It’ zingend haar gymkunsten vertoont.

Ron Brandsteder – ‘Aerobic Dansen’

Wie zeker niet mag ontbreken is Ron Brandsteder, die een complete Aerobics-plaat heeft uitgebracht. Zijn donkere stem werkt nogal op de lachspieren, maar mocht je willen: hier heb je de complete workout. Hier onder een fragment uit het kinderprogramma van Martin Brozius, Ren Je Rot. We zien hoe die met Patricia Paay een groep ‘danserinnen’ aankondigt die pasjes doen op de Ron Brandsteder-workout.

Die week daarvoor: vijf hoogtepunten uit de carrière van Bonnie St. Claire

Het leven van Bonnie St. Claire kent vele hoogte- en dieptepunten. Ze begon met melancholische ballads, zocht het daarna in gezellige meezingers en daarna werd het stil. Daarom een klein eerbetoon aan deze grootse zangeres.

Bonnie St. Claire & Ron Brandsteder – ‘Dokter Bernhard’

Het gaat al een tijd niet zo goed met Bonnie St. Claire, haar leven is als het ware veranderd in een smartlap. Tien jaar geleden werd ze nog gekscherend ‘Consumptiebonnie’ genoemd omdat ze wel hield van een glaasje wijn en kwam ze terug in een waanzinnige Koefnoen-sketch, waarin een lookalike de dranklucht uit een glasbak opsnuift. Maar nu zijn we wel een beetje uitgegniffeld…

In prille begin van haar carrière zong Bonnie nog Engelstalig, met enkele solohits en als zangeres bij de band Unit Gloria. Maar haar eerste Nederlandstalige was meteen een knaller van jewelste. Ron Brandsteder speelde de dokter, die Bonnie telefonisch op de hoogte hield van de steeds verder verslechterende gezondheidssituatie van haar man, die in het ziekenhuis lag. Het lied heeft een open einde, maar aan het hartverscheurende ‘NEE! NEEEE! NEEEEEEEE!’ trek je als luisteraar maar één conclusie: hubby heeft het niet gehaald, zoals dat nou eenmaal gaat in een goede smartlap.

We gunnen Bonnie nu haar eigen Dokter Bernhard, die voor de verandering eens met goed nieuws komt…

Bonnie St. Claire – ‘Pierrot’

In de jaren tachtig scoorde Bonnie een paar weemoedig stemmende Top 40-hits. ‘Bonnie, Kom Je Buiten Spelen’ gaat over haar kindertijd (‘Bonnie, ik heb kauwgom om te delen, Bonnie, heb je echt een pop die praat?’), ‘Sla Je Arm Om Me Heen’ was een vertaalde cover van Agnetha Fältskog. In die tijd had Bonnie ook wel wat weg van de blonde ABBA-zangeres. Hier noemen we ‘Pierrot’, omdat dit lied haast net zo tragisch is als ‘Dokter Bernhard’. Luister ook eens goed naar die door Bonnie – bijna schreeuwend gezongen – tweede stem, dat was in die tijd haar handelsmerk. De fascinatie voor pierrots liep in 1980 trouwens compleet uit de hand toen Blokker die droefgeestige poppen massaal verkocht aan huisvrouwen, die de beeldjes in heel het land op hun vensterbanken uitstalden. Doodeng.

Bonnie St. Claire & Benny Neyman – ‘Verder Valt Het Wel Mee’

Wederom spat de tragiek er vanaf in ‘Verder Valt Het Wel Mee’. Die titel alleen al: alles is kut, life sucks big time and then you die, maar vérder valt het allemaal best mee. In deze powerballad woont ze in New York, waar alles net een maatje te groot is voor de Hollandse Bonnie: “'k Zit hier ver verlaten van jou, New York is zo groot en grauw, verder valt 't wel mee. 't Leven in de States gaat te gauw, de States zijn te rauw, maar ach, verder valt 't wel mee.” Wat bij nader inzien ook best meevalt, is de outfit van Benny Neyman: die kwam voor dit optreden naar de studio in een soort samuraipak met roze Chinese tekens erop, haklaarsjes en een roze pofbroek.

Bonnie & José – ‘Zoals Vrienden Doen’

Het woord ABBA is al eerder gevallen in het eerbetoon aan Bonnie St. Claire. Van 1984 tot 1986 vormde Bonnie een duo met José Hoebee, die even met Luv’-pauze was. Samen namen ze een serie ABBA-covers op, waarvan de ballad 'Cassandra' de eerste was. In 1986 maakten ze voor de NCRV een special, waarvoor ze naar Zweden togen. Hierin was ook Björn Ulvaeus te zien, die de Nederlandstalige initiatief wel kon waarderen.

Samen met José Hoebee (die even met Luv’-pauze was) nam ze een album op met verschillende ABBA-covers. Voor de NCRV namen ze een special op met liedjes als ‘Waarom’ (met een gesproken intro van Ron Brandsteder), ‘De Flierefluiter’, en deze: ‘Zoals Vrienden Doen’, een cover van ‘The Way Old Friends Do’. De liedjes staan op het album Herinnering.

Bonnie St. Claire & Gerard Joling – ‘Morgen Wordt Alles Anders’

Haar allerlaatste grote hit scoorde Bonnie in 1991, met ‘Morgen Wordt Alles Anders’. In 1998 zag ze zelf ook wel in dat ze beter kon stoppen, want in dat jaar bracht ze de single ‘Al Mijn Platen Floppen Spontaan’ uit. Gek genoeg is daar geen beeld bij te vinden, dus de kans is groot dat ze er nooit mee heeft opgetreden. Maar wat een humor en zelfspot…

Over naar Gerard Joling. Die heeft gedurende zijn lange carrière regelmatig nieuwe duetversies van hits uitgebracht van zangeressen die uit the picture zijn verdwenen: ‘Heel Even’ van Shirley Zwerus in 1996 en ‘Laat Me Alleen’ van Rita Hovink in 2008. In 2010 kwam hij uit bij Bonnie St. Claire, die haar vocalen opnieuw opnam voor de duetversie van ‘Morgen Wordt Alles Anders’. (Wat natuurlijk niet zo was, maar dat is nu eenmaal de tragiek van Bonnie…)

Die week daarvoor: liedjes met een dikke middelvinger

“U. G. L. Y. You don’t need no alibi, you’re ugly! You’re ugly!” Er zijn eindeloos veel liedjes gemaakt waarin artiesten een vocale middelvinger opsteken naar iemand. Wij zochten er een paar voor je bij elkaar.

Daphne & Celeste – ‘U.G.L.Y.’

Dit kortstondige jarennegentigfenomeen bestond uit twee van die typisch verwaande middelbare schoolmeisjes die nog het best zijn te omschrijven als ordinaire pestkoppen. In dit lied rekenen ze af met lelijke mensen met gele tanden die maar beter een masker op kunnen zetten tot het moment dat ze een afspraak maken met een cosmetisch chirurg. Zo gemeen, dit: “Did you fall off a building and land on your head? Or did a truck run over your face instead.”

Lily Allen – ‘Fuck You’

Zo plat en ordinair als Daphne & Celeste tekeer gingen, zo subtiel gaat Lily Allen te werk. Op een deuntje dat nogal behoorlijk lijkt op de begintune van de Australische serie Neighbours wijst ze haar ex-lover subtiel de deur, in prachtig Engels. En dan, ineens, het refrein, op haar allervrolijkst: ‘Fuck you, fuck you, fuck you very very much!’ Bekijk vooral even deze fraaie video waarin Lily met één vingerbeweging de wereld naar haar hand zet.

Kelis – ‘Caught Out There’

Net als Lily Allen hadden we Kelis een glansrijkere carrière gegund. Beide zangeressen zijn oorspronkelijk en authentiek, hebben een geheel eigen repertoire en doen altijd iets wat je niet van ze verwacht. Dat ze dat zelf opbreekt en ze daardoor geen hitalbums scoren (en in Allens geval zelfs wordt gedumpt door haar platenmaatschappij), dat is jammer. Kelis begon met dit luidkeels geschreeuwde ‘I HATE YOU SO MUCH RIGHT NOW!’, wat MTV Nederland bij de lancering in 2000 in een campagne vertaalde in ‘Ik haat jou zoveel recht nu!’. Leuk om te weten, hè?

Die week daarvoor: liedjes met zielige dierenvideo's

Hier doken we in de wereld van de cartoonvideo, en dan specifiek video’s waarin dieren een prominente rol spelen. Bekijk de kikkers van Paul McCartney, de konijnen van Art Garfunkel en de liefde tussen een hond en een kat van Moby.

Moby – ‘Why Does My Heart Feel So Bad’

Slim van Moby: hij bracht in 1999 een album uit met lekker lome loungemuziek, die aan elkaar hing van gesamplede zinnen uit liedjes die tientallen jaren oud waren. Het resultaat: Play is een heerlijk melancholieke plaat. Een van de grootste hits van het album was deze single. In de video is een mannetje te zien (een Moby-lookalike?) dat bedroefd maar monter door het leven stapt. Totdat zijn hondje er vandoor gaat met een kat waarop die verliefd wordt. Ze worden herenigd door twee vogels en eindigen weer met z’n tweeën. Tijd voor weer een nieuwe dag.

Madonna – ‘Dear Jessie’

De video bij dit Beatlesque, best bizarre kinderliedje is niet de eerste en de laatste keer dat Madonna flirtte met tekenfilms. In de video van ‘Who’s That Girl’ komt ze als een cartoonversie van zichzelf voorbij en later zagen we zelfs een geanimeerde pijpscène in de video van ‘Music’. De video van ‘Dear Jessie’ is pure onschuld, met rondvliegende roze olifanten en een heel leger aan tekenfilmfiguren. Madonna fladdert zelf ook nog even voorbij, als elfje.

Art Garfunkel – ‘Bright Eyes’

Leuk dit: sinds kort staat op Netflix een nieuwe animatieserie die is gebaseerd op de tekenfilm Watership Down. Die film gaat over een stel konijnen dat een nieuwe kolonie moet stichten nadat er een groot gevaar dreigde. De film gaat over leven en dood en menig kind heeft er een enorm trauma aan overgehouden. Dat ‘Bright Eyes’, het themalied van de film, zo suikerzoet gezongen werd door Art Garfunkel, hielp ook niet echt mee. De beelden werden er alleen maar gruwelijker door. Zielige konijntjes die doodgaan op romantische sfeermuziek, het moet niet gekker worden…

Paul McCartney – ‘We All Stand Together’

Als negenjarige vond de auteur dezes dit het allerallermooiste lied aller tijden. Maar tijden veranderen en nu valt ‘We All Stand Together’ onder Lekker Fout. Het lied komt uit de animatiefilm Rupert And The Frong Song en er komt een heus kikkerkoor aan te pas. Leuk om te weten: de b-kant van de single bevat een geneuriede versie van het lied. Op de een of andere manier is dit een kerstliedje geworden, wat het in wezen niet is. Maar we snappen het wel, dat koor haalt het kerstigste in de mens naar boven. Wellicht moeten we daar volgende week op voortborduren, de pepernoten liggen immers ook alweer in de schappen. Dus waarom niet: volgende week een kazige kerstspecial!

De week daarvoor: house-versies van kazige hits

Toen de nieuwigheid een beetje af was van house, dook iedereen op het fenomeen om bijvoorbeeld opnieuw een hit te scoren met een house-remix. Hepie en Hepie bijvoorbeeld, met het prachtige ‘Ik Lig Op Mijn Kussen Stil Te Dromen’. En zo ging het van kwaad tot erger. Deze keer de fraaiste (of ergste) op een rijtje.

Hepie en Hepie – ‘Ik Lig Op Mijn Kussen Stil Te Dromen’

In 1980 scoorden Hepie en Hepie, twee zussen uit Friesland, een hitje met de balladversie van dit nogal zeikerige nummer. Negen jaar later waren samples en housebeats niet meer van de radio weg te slaan. Dus wat dacht een slimmerik: we pompen 120 beats per minuut onder het zeiklied en je hebt goud in handen. En ja hoor: in 1989 haalden Hepie en Hepie de top tien van de Nederlandse Top 40.

Miggy – ‘Annie, Hou Jij M’n Tassie Effe Vast – House Mix ‘89’

Meteen na de Hepies werd een volgende classic afgestoft, namelijk deze kneiter van een zekere Miggy. De gozer uit het lied kon hier echter ook al niet op dansen…

Gert en Hermien (en hun dochters Sandra en Sheila) – ‘Alle Duiven Op De Dam’

Jarenlang waren Gert en Hermien Timmerman zwaar in de Heere, maar ergens in de jaren negentig gooiden ze het over een andere boeg. Ze werden hip! Ze maakten een houseversie van hun grootste hit, ‘Shalalie Shalalala’, dat in de volksmond bekend stond als ‘Alle Duiven Op De Dam’. Sheila en Sandra poseerden naakt voor Playboy en alles leek koek en ei. Maar dat was het niet, zo is te lezen in Circuskind, de autobiografie die Sandra Timmerman uitbracht in 2008. Integendeel zelfs. We vonden eigenlijk altijd al dat Hermien een beetje wanhopig uit haar ogen keek…

Apotheosis – ‘O Fortuna’

Zelfs de Carmina Burana van Carl Orff moest eraan geloven in 1992. Van de op muziek gezette gedichten uit de dertiende eeuw kwam een ragversie de Top 40 binnen. De prachtige bombast van het origineel wordt hier zwaar door de mangel gehaald. Maar je kan er nog altijd heerlijk op springen.

Heino – ‘Blau, Blau, Blau Blüht Die Enzian’

We hadden Heino al eerder in ons overzicht, en ook al met een remix van deze Schlager, waarmee hij in de jaren zeventig een hitje scoorde. De acid house remix van de zanger met de eeuwige zwarte zonnebril en witte pruik mag hier natuurlijk ook niet ontbreken. Hier zingt hij zijn lied in een après skihut.

Boney M – 'Megamix'

Waarom slechts één hit recyclen als je ook gewoon je complete oeuvre in een blender kan flikkeren? Boney M plakte wat fragmenten van hits als ‘Daddy Cool’, ‘Sunny’ en ‘Rasputin’ achter elkaar, pleurde er een opgefokte beat onder en klaar was Frank Farian.

Luv’ – ‘Hit-Medley’

Wat Boney M kan, kunnen wij beter, moeten Patty, Marga en José gedacht hebben. Voordat onderling de pleuris uitbrak, maakten ze begin jaren negentig een kortstondige comeback en ja hoor: ze konden alle dansjes nog. Zelfs op een voort ratelende housebonk.

Jack E Makossa – ‘The Opera House’

Het begon eigenlijk allemaal met deze single uit 1987. Je laat een operazangeres een aria zingen, knijpt eens flink in haar billen en dat gegil vormt dan de basis voor je househit. Of dat echt zo gegaan is? We denken van niet.

Booming Support – Rode Schoentjes

Wat natuurlijk ook een grandioos idee was: men neme een oude langspeelplaat met brave sprookjes, zette daar een samplemachine tussen, et voilà: een compleet nieuw housegenre was geboren. Dingetje kwam nog met een vervolg, genaamd ‘Kaplaarzen’, maar dat is te meta voor dit overzicht. Geniet daarom nog maar eens van het sprookje van De Rode Schoentjes.

K. Dootje – ‘Sinterklaas K. Poentje’

Na ‘De Rode Schoentjes’ werd het pas echt erg. We zijn er vast een paar vergeten, maar dit heeft dus echt in de Top 40 gestaan…

Naar Fabeltjesland – ‘Turn up the fabeltjeskrant’

En dit is de laatste. Hier willen we alleen het volgende over kwijt: "Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut! Tuuterdetuut!”