Stylist Fred van Leer over zijn eerste keer in een gaybar

Elke maand vragen we een gay celeb naar zijn eerste keer in een homobar. Stylist, vlogger en tv-personality Fred van Leer (1976) ging naar de Strano en dronk Apfelkorn uit een champagneglas.

"Op mijn achttiende kwam ik uit de kast en ontmoette ik in Rotterdams poppodium Nighttown de jongen waarmee ik drie jaar een relatie zou hebben. Wij gingen samen eigenlijk nooit naar een homobar, dat kwam niet eens in ons op. Maar zodra het uit was nam mijn beste vriend me mee naar de Strano. Ik weet nog goed dat dacht: what the fuck is dít dan? Mensen die me een beetje kennen weten dat ik totaal niet verlegen ben, maar ik stapte wel ineens in een wereld die ik amper kende. Ik was destijds weleens in de iT geweest, maar dat was toch altijd best gemixt. De Strano was echt uitgesproken gay, en tijdens mijn eerste bezoek zat Pim Fortuyn daar!

Ik dronk Apfelkorn uit een champagneglas, want ik was natuurlijk altijd al een luxepoes. Ik leerde de jongens achter de bar kennen, en dat was direct feest. Er kwam muziek voorbij, van Willeke Alberti en Mariah Carey tot house. Homobars waren toen echt nog een stuk leuker dan nu. De Strano werd al snel mijn huisbar: ik was er zeven dagen per week te vinden.

Ik heb die eerste avond niemand aan de haak geslagen. Dat kon ik toen niet, en dat kan ik nu nog steeds niet. Als ik iemand leuk vind klap ik dicht."

"Als ik naar een gay bar ging was het ook nooit m’n doel om met iemand mee naar huis te gaan. Natuurlijk is het weleens gebeurd, maar het was nooit mijn intentie. Zelfs niet in de tijd dat iedereen elkaar tijdens uitgaan ontmoette. Nu heb je apps als Tinder en Grindr – waar ik trouwens niet op zit – maar destijds waren gaybars dé plek om iemand te vinden.

Ik was altijd een vreemde eend in de bijt, ik ging gewoon uit om een leuke avond te hebben.

Tegenwoordig ga ik niet zo vaak meer uit, want daar ben ik gewoon te druk voor. Ik lig aan een soort infuus van werk. Áls het gebeurt, ga ik het liefst naar een gemixte club. Ik denk dat dat voor jongeren een beetje de tendens is. Dat snap ik wel: aan de ene kant willen we niet in hokjes gestopt worden, waarom gaan we dan wel met z’n allen naar een aparte bar? Toch kom ik nog weleens in de Strano, ik woon er om de hoek!”