Tv-maker Jurre Geluk over zijn eerste keer in een gaybar

Elke maand vragen we een gay celeb naar zijn eerste keer in een homobar. Jurre Geluk (1992), een van de gezichten van BNNVARA, had nog een vriendinnetje toen hij voor het eerst in de Amsterdamse Soho kwam.

"Op mijn zeventiende ben ik van Veenendaal naar Amsterdam verhuisd, omdat ik naar de musicalopleiding van Lucia Marthas ging. Ik had de vooropleiding al gedaan, dus ik was wel gewend aan al die homo’s om me heen.

Ik had op dat moment nog een vriendin. Ik was namelijk in de veronderstelling dat ik hetero was. Ik had een supergoede relatie met haar, we hadden veel goede seks en ik was echt verliefd. Natuurlijk vond ik Brad Pitt wel een knappe man, maar dat vonden alle jongens toen.

Lees ook:

“Mijn vrienden vonden Dirk binnen no-time geweldig”

In zeven jaar Spuiten en Slikken liet Jurre Geluk met liefde het achterste van zijn tong zien

Mijn eerste bezoek aan een homobar was in Amsterdam, in de Soho. Ik was er met wat klasgenootjes beland en wist niet zo goed wat ik ervan moest vinden. Ik voelde direct een  andere sfeer: hier werd gejaagd. Het viel me op dat jongens naar me keken. Ik lag goed in de markt. Ik was niet ongemakkelijk, maar moest wel even aan die assertiviteit wennen. Mannen staren je namelijk gewoon aan en wachten tot jíj wegkijkt.

Ik heb altijd gedacht dat ik misschien ooit een jongen tegen zou komen. Op een gegeven moment ben ik verliefd geworden op een jongen van school. Daar heb ik eigenlijk heel snel aan toegegeven. Mijn verliefdheid was heftiger dan bij mijn toenmalige vriendin. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik in de kast zat. Eerst was ik tevreden als hetero en toen ik verliefd werd op een jongen heb ik er gewoon aan toegegeven."

"We waren bijna vijf jaar samen. Daarna was ik anderhalf jaar single, en heb ik flink gefeest, ook in de Reguliers. Ik ben wel echt een relatiemens, maar one night stands kunnen ontzettend leuk zijn. Je deelt in zo’n korte tijd zoiets intiems met iemand, dat is wel heel speciaal. En daarna kun je gewoon zeggen: ‘ik voelde niet echt een klik, tot ziens!’. Daar zijn mannen óók wel weer lekker direct en makkelijk in.

Sinds afgelopen Bevrijdingsdag heb ik weer een vriend. Naar homobars ga ik niet vaak. Ik ga vooral veel festivals af, want die zijn qua publiek wat diverser. De standaard gay muziek: discohitjes van vroeger, Abba en Britney Spears, dat is niet echt mijn ding. Ik hou meer van techno en deephouse. Maar af en toe vind ik het wel heel gezellig. Mensen gaan in homobars lekker los, je kunt dansen zoals je wil en je hoeft je niet stoer voor te doen. Daar kan ik van genieten.”