Tv-maker Nicolaas Veul over zijn eerste keer in een gaybar

Elke editie vragen we een gay celeb naar zijn eerste keer in een homobar. Tv-maker Nicolaas Veul (1984) werd op 18-jarige leeftijd door een BN’er versierd in de ARC.

"Ik was achttien, woonde nog in een dorp en wilde heel graag een kijkje nemen in de ‘gay wereld’. Ik heb best lang geworsteld met mijn homoseksualiteit en ik zat nog half in de kast. Mijn omgeving wist het wel een beetje, maar ik zat nog in een overgangsfase waarin ik zei dat ik bi was. Mijn nieuwsgierigheid won het van de schaamte, dus heb ik me door m’n zus laten afzetten bij de ARC in Amsterdam.

Ik was heel zenuwachtig, maar ik werd meteen door een BN’er versierd! Het is best een grappig verhaal, maar ik kan hem écht niet bij naam noemen. Het was een oudere man en zijn openingszin was: ‘Wat ben jij voor lekker jong ding?’ Daarna vroeg hij direct: ‘Wil je niet een lekkere, dikke pik?’

Ik vond het echt debiel en zei: ‘Nee joh, doe normaal! Weet je wel hoe oud je bent?’

Toen draaide hij helemaal bij en zei iets sarcastisch als: ‘Oh, moet je mij weer zien staan, een beetje jonge blommetjes versieren. Alle homo’s moeten dood na hun veertigste! Ze zouden zich als lemmings van een berg moeten werpen!’ Ik dacht: waar ben ik beland? Wie zíjn deze mensen?

Ik heb voornamelijk in m’n eentje aan de bar bier gedronken. De bar stond helemaal vol, en ik had best veel sjans. Waarschijnlijk omdat ik nog heel jong was. Ik vond het intimiderend en het voelde als een heel nieuwe wereld. Het was niet meteen leuk. Ik dacht dus niet: yes, hier ben ik, pak me en lik me! Ik was eerder terughoudend, want ik was nog niet eerder door andere jongens seksueel benaderd. Mijn idee van een ideale date was een jongen op het strand heel lang in de ogen aankijken. En nu zat ik in een bar en was ik opeens een lustobject. Dat was best een mindfuck."

"Toch vond ik het wel interessant. Ik vond de aandacht leuk, maar vooral omdat ik dan kon zeggen dat ik niet geïnteresseerd was.

Ik kende totaal geen homo’s, dus ik wilde wel graag met iemand over ‘homodingen’ praten. En ik wilde weten waar homo’s allemaal naartoe gingen. Ik was heel eager om vrienden te maken die me iets konden laten zien van die wereld. Uiteindelijk heb ik die avond twee jongens ontmoet waarmee ik ’s nachts nog naar het strand ben gereden. Het werd geen wilde nacht, hoor: het was gewoon vriendschappelijk.

Na die avond wist ik wel zeker: ik ga zo snel mogelijk naar Amster­dam verhuizen. Binnen no time stond ik elke week in de Trut.”